Tiny Tina’s Wonderlands is een magisch feest van herkenning

2K kwam vorig jaar vrij verrassend uit de hoek toen Tiny Tina’s Wonderlands werd aangekondigd tijdens Summer Game Fest. Inmiddels hebben we de game onder de knoppen gehad. Duidelijk is dat Tiny Tina’s Wonderlands een magische twist geeft aan de Borderlands-formule.

Tiny Tina’s Wonderlands is een vervolg op de uitbreiding van Borderlands 2: Tiny Tina’s Assault on Dragon’s Keep. De DLC is inmiddels zelf ook omgetoverd tot standalone-avontuur ter voorbereiding op de volledige game die 25 maart uitkomt. Toch belooft het nieuwe avontuur wel een stuk omvangrijker te worden.

Dit valt bijvoorbeeld terug te zien aan de cast. Naast Ashly Burch die Tiny Tina weer inspreekt, zijn ook Andy Samberg, Wanda Sykes en Will Arnett van de partij. De bekende Hollywood-acteurs lenen hun stemmen voor de verschillende hoofdpersonen van de game. Opvallend is alleen wel dat je dit keer niet te maken hebt met personages die vooraf bepaald zijn.

In Tiny Tina’s Wonderlands ben je vrij om je eigen personage naar hartenlust te creëren. Even waren we bang dat we de sterrencast maar weinig zouden horen, maar dat is niet het geval. Gezien Tiny Tina’s Wonderlands zich in een nieuwe fantasierijke tabletop-RPG afspeelt, hoor je Burch en de Hollywoodsterren vaak genoeg commentaar geven.

Naast nieuwe sterren die de stemmen inspreken zijn er ook op gameplay-gebied nieuwe elementen te vinden. De overworld valt hier gelijk bij op. In de overworld kijk je namelijk neer op je personage terwijl je andere locaties opzoekt. Je kunt het vergelijken met Japanse roleplaying games als Ni No Kuni die ook een overworld gebruiken.

Het is net alsof je rondloopt in de wereld van een Dungeons & Dragons-campagne. Dat uit zich ook in de vormgeving, want omgevingen ogen magisch zodra je in de semi-open-werelden van de game rondloopt. De bekende cel-shaded artstyle blijft uiteraard, maar dit keer ren je rond in een sprookjeswereld vol bijzondere figuren.

Zo kwamen we Jar tegen, een goblin die verrassend veel deed denken aan Claptrap, maar dan zonder de irritante stem. Jar is, net als Claptrap, enorm klunzig, maar heeft een toffe verhaallijn waarin hij zijn goblin-broeders wil bevrijden. Daarvoor heeft hij alleen wel hulp nodig van de speler.

Het zijn dit soort personages die gelijk de game in de eerste uren al een mooie smoel geven. De charme druipt van personages als Jar af en doen al snel terugdenken aan de hoogtijdagen van Borderlands 2. Dat is ergens ook niet heel lastig, want Tiny Tina’s Wonderlands is in de kern nog steeds een Borderlands-game.

Wapens vallen bij bosjes uit vijanden, ammo is op iedere hoek te vinden en veel van de bekende systemen zijn niet veranderd. Tenminste, als je Borderlands 3 gespeeld hebt.De handigheidjes van Borderlands 3 zijn namelijk verwerkt in het nieuwe avontuur van Tiny Tina.

Loot is bijvoorbeeld deelbaar (al kun je op de oude manier ook strijden om loot). Bekende systemen zijn anderzijds niet heel anders. Zo is er nog steeds een Skill Tree waar je punten in kunt stoppen, oogt de map lekker groot en werkt het Inventory-systeem precies zoals in de eerdere Borderlands-games.

Gelukkig is het niet erg, want de gameplay van de Borderlands-games, en dus ook Tiny Tina’s Wonderlands, staat als een huis. Al helemaal dankzij het nieuwe genre dat aangesneden wordt. De fantasy-setting werkt goed en smaakt naar meer.

Tiny Tina’s Wonderlands is wat dat betreft een pizza. Je weet dat het lekker is, maar de smaak kan variëren. De fantasy-setting en kleine, nieuwe toevoegingen zorgt er voor nu voor dat Tiny Tina’s Wonderlands net genoeg verschilt van andere delen en dat met die ijzersterke gameplay die we van de Borderlands-games inmiddels gewend zijn.