Castlevania Lords of Shadow 2 Preview - Beter dan deel 1?

Castlevania: Lords of Shadow werd in 2010 erg goed ontvangen, en ook de spin-off op de 3DS was niet verkeerd. Over enkele maanden is het tijd voor een vervolg op de franchise en wij stappen nogmaals in de schoenen van Gabriel Belmont, ook wel bekend als de meedogenloze Dracula.

Met twee Lords of Shadow games achter de rug, heeft MercurySteam aangegeven dat het tijd is om weg te stappen van de franchise. Gelukkig krijgen we voor het zover is, als klap op de vuurpijl, Castlevania: Lords of Shadow 2. Wij gingen langs bij het kantoor van Konami in Frankfurt om heel wat uurtjes te steken in de game.

Het is inmiddels een beetje een cliché geworden om een game te beginnen met een voorproefje van wat later moet komen. Ook Lords of Shadow 2 doet dit, door je een tutorial te laten doorlopen terwijl Dracula nog al zijn krachten bezit. Terwijl je rustig in je kasteel zit, word je plots overvallen door een aantal ridders die blijkbaar een doodswens hebben. Dit is de perfecte gelegenheid om even los te komen en de verschillende vechtmogelijkheden uit te proberen. Gelukkig gebeurt dit deze keer met een prima vernieuwd cameraperspectief, waardoor je eindelijk vrij kunt rondkijken.

De combat is vrij intuïtief, maar vergt zeker oefening. Je kunt springen, direct aanvallen en in het rond slaan om meerdere doelwitten te raken. Door deze acties te combineren kun je heerlijk liters vijandelijk bloed vergieten, al moet je wel rekening houden met het feit dat jij niet de enige bent die klappen uitdeelt. De vijanden zijn redelijk agressief, wat betekent dat verdedigen en ontwijken ontzettend belangrijk zijn. Met de linker trigger kun je blokkeren. Doe je dit op het juiste moment, dan kun je een reeks tegenaanvallen uitvoeren. Indien een aanval te krachtig is om te blokken, dan kun je tijdens het blokkeren opzij stappen om te ontwijken. Als je hierin faalt en toch geraakt wordt, dan vlieg je over de vloer en moet je zo snel mogelijk overeind springen.

De balans tussen het aanvallen en verdedigen is erg goed gedaan. Je moet constant opletten, waardoor simpelweg button mashen niet genoeg is. Als het even tegenzit, dan kun je het bloed van bijna dode tegenstanders opdrinken of gebruikmaken van je Void Sword - zwaard met helingskrachten. Naast de Void Sword heb je ook de Chaos Claws, een stel vurige klauwen waarmee je schilden kunt doorbreken. Het vechten tegen gewone ridders is tof, maar Castlevania weet pas echt uit te blinken met de eindbazen.

De tutorial wordt afgesloten met een flinke eindbaas, of eigenlijk twee. Je neemt het op tegen een gouden ridder met twee vlammende zwaarden terwijl het kasteel wordt vernietigd door een gigantische mechanische titaan. Al snel spring je op de titaan, wat betekent dat je vecht tegen een eindbaas, op een eindbaas. Je beklimt de titaan en probeert hem te ontmantelen, terwijl de gouden ridder je constant probeert te hinderen. Het is een uitermate tof gevecht, dat prachtig is vormgegeven en tegelijk perfect functioneert als binnenkomer.

De eerste Lords of Shadow was een succes, maar dat betekent niet dat de ontwikkelaar het nu op veilig speelt. In plaats daarvan zijn er juist erg grote veranderingen doorgevoerd. Zo speelt de game zich deze keer niet af in het verleden. Na de tutorial gaan er eeuwen voorbij en ontwaak je als een gerimpelde Ozzy Osbourne in een moderne setting. Daar strompel je over de straten, totdat Zobek, vertolkt door Patrick Stewart, uitlegt wat er aan de hand is. Satan zal terugkeren om te heersen over de wereld, waar jij een stokje voor moet steken. Voor je dit doet moet je eerst je krachten terugkrijgen.

Een grote verandering in Lords of Shadow 2 is de open wereld. Deze bestaat uit locaties in de moderne wereld en het kasteel van Dracula. Je bent vrij om tussen gebieden te reizen en later terug te keren om met je nieuwe skills plekken te verkennen die eerder niet toegankelijk waren. Het is jammer dat de verschillende gebieden inconsistent zijn, want terwijl het kasteel er prachtig uitziet, zijn er ook een aantal saaie kale plekken zoals een laboratorium in de moderne wereld.

In dit laboratorium kom je overigens wel wat variatie tegen in de gameplay. Zo zijn er enkele stealth secties, waarbij je het lichaam van vijanden, of zelfs ratten, overneemt om verder te komen. Deze secties voegen weinig toe aan de ervaring, maar zorgen er wel voor dat je meer te doen hebt dan vechten en platformen.

Waar wij vooral erg over te spreken zijn, behalve dat het cameraperspectief is verbeterd, is de manier waarop het verhaal wordt verteld. Terwijl de vorige game telkens schakelde tussen de wonderlijke stem van Patrick Stewart, cutscènes en stukjes gameplay, voelt Lords of Shadow 2 aan als één geheel. Er zijn geen irritante laadtijden vermomt als monologen en de game schakelt naadloos tussen gameplay en cutscènes. Hierdoor wordt je niet steeds uit de ervaring gehaald en is er een lekker ritme waarbij je niet snel in verveling raakt.

Het is erg fijn om te zien dat de ontwikkelaar van Castlevania: Lords of Shadow 2 zich niet vasthoudt aan het origineel en flink wat verbeteringen en aanpassingen doorvoert. De game lijkt meer dan genoeg te doen om fans tevreden te stellen en ook nog nieuwelingen aan te trekken. Zolang de rest van het spel net zo goed is als de vijf uur die wij erin hebben gestoken, dan kunnen we ervan uitgaan dat we nogmaals met een ware topper hebben te maken.