Alien Isolation Preview - Zenuwslopend avontuur

Horrorgames zijn de laatste paar jaar weer helemaal in opkomst. Met titels als The Evil Within maakt de industrie de horrorschaarste van een tijdje terug weer helemaal goed. Creative Assembly komt, in samenwerking met SEGA, met Alien: Isolation. Met de game wil de ontwikkelaar de spanning uit de eerste Alien film speelbaar maken voor de massa en je de stuipen op het lijf jagen.

Ook op Gamescom was de game aanwezig. In een kleine, afgesloten ruimte met een gigantische televisie werd de game aan de pers getoond. Een kleine opluchting, deze keer werd de game door de ontwikkelaar gespeeld en kon er plaatsgenomen worden op de handig geplaatste banken. Een waarschuwing wordt afgegeven, de speelsessie gaat gegarandeerd eng worden.

Dan wordt de game opgestart. In de getoonde demo bevind je je een paar uur in de game en reis je af naar een ruimtestation om een zwarte doos op te pikken. In die doos zitten de vluchtgegevens van het schip van Ellen Ripley, moeder van de hoofdpersoon. Het schip is jaren geleden verdwenen en Amanda Ripley is op zoek naar antwoorden. Die hoopt ze dan ook te vinden op de doos.

Eenmaal aangekomen gaan dingen helaas anders dan gepland. Een vriend raakt gewond en Ripley wordt op pad gestuurd om medicijnen te halen. De gangen van het ruimtestation lijken leeg te zijn, maar niets is minder waar. Ergens verschanst zich een vijandige levensvorm, zoals het alarm door de speakers laat horen.

Samen met je trouwe radar ga je op pad richting de ziekenboeg. Creative Assembly heeft ervoor gekozen voor een low-tech uitstraling, die enorm samenhangt met de stijl van de film. Technologie is blijven steken en eigenlijk achterhaald, en het station heeft een enorm industrieel uiterlijk. Het gaat hand in hand met het toekomstbeeld dat mensen in de jaren 70.

Dat zie je ook in terug in de hulpmiddelen die je met je meedraagt. De radar die je op zak heb ziet eruit als een veredelde GameBoy en is alles behalve compact. Het groene scherm laat zien of er levensvormen in de buurt zijn en waar jouw objective zich bevindt. De man achter de knoppen laat zien dat je jouw zicht alleen kunt focussen op het scherm of op de omgeving. Je moet dus altijd op je hoede blijven als je jouw hulpmiddelen wilt gebruiken.

De ziekenboeg komt dichterbij en Ripley komt aan bij een oude, analoge telefoon. Dit zijn de opslagpunten van de game. Autosave bestaat niet in de wereld van Alien: Isolation, mede om de spanning in de game te houden. Doordat je maar op beperkte plekken kun saven blijf je constant op je hoede om in leven te blijven. Niet iedereen zal de keuze waarderen, maar het doet de game-ervaring wel goed.

De missie vordert en de ziekenboeg wordt bereikt. Eenmaal bij de medicijnkast aangekomen klinkt er plots een grote knal en gaat het alarm af. De hele kamer weet meteen wat er gaande is, het is zover. Nog geen twintig seconden later wordt het vermoeden bevestigd, de alien is gearriveerd. Het drie meter hoge monster komt zonder aarzelen uit de ventilatieschat geklommen en ruikt de aanwezigheid van Ripley.

Wat volgt is een kat-en-muis-spel tussen jouw en de gigant in de smalle gangen van het station. Gelukkig sta je niet machteloos. Met reeds verzamelde onderdelen uit het station kunnen namelijk handige gadgets gemaakt worden. Als voorbeeld wordt een EMP-bom voor onze ogen gemaakt. Net als bij de eerdergenoemde radar ziet de bom er erg heel low-tech uit en zou je hem zo kunnen maken met wat huis-,tuin- en keukenmateriaal.

Met behulp van die technische hoogstandjes kun je de alien afleiden en langs hem glippen. Hem vermoorden zit er niet in, want het monster is niet te doden in de game. In de getoonde sessie wordt een flare ingezet om het monster weg te jagen van de deur waar Ripley naartoe moet. Middels een cijfercombinatie opent de deur en rent de speler naar binnen. Hij denkt veilig te zijn, maar het loopt toch iets anders af.

De alien rent namelijk richting de deur die Ripley net heeft betreden en het duurt niet lang voordat ze gevonden wordt en zonder pardon vermoord wordt door de alien. De ontwikkelaar begint te lachen en legt uit wat er net gebeurde. De AI van de alien is speciaal opgebouwd om te leren van speelsituaties die zich in de game voordoen.

In de getoonde demo is keer op keer de flare gebruikt om de alien voor de gek te houden. Doordat deze methode steeds is gebruikt, is de alien zich gaan afvragen vanaf welke plek de lichtbron eigenlijk is gegooid. Vervolgens loopt de gigant naar de deur toe en vindt hij Ripley. Je moet dus te allen tijde op je hoede zijn, want de alien leert van jouw acties en zijn eigen fouten. Op die manier is de game onvoorspelbaar en dat bevordert de spanning enorm.

Alien: Isolation belooft de spanning van de eerste film op heel gepaste wijze naar de gamewereld te brengen. De low-tech wereld is super tof en de herkenbare gadgets brengen je helemaal in de Alien-stemming. De smalle gangen waarin je je begeeft lijken op het begin veel te klein, maar als je in de actie wordt gedropt is de ervaring wel optimaal. Je voelt die constante spanning, want je weet nooit wat de alien gaat doen.

De aanwezigheid van gadgets vergoot je overlevingskans een klein beetje, maar het lot van Ripley ligt nog altijd in jouw handen. Met een speelduur tussen de 20 en 25 uur zal je ongetwijfeld ontelbaar vaak oog in oog komen te staan met je drie meter hoge rivaal. Hoe jij de situatie aanpakt is helemaal aan jou.