De top 5 tofste The Witcher 3 momenten - Vijf toffe gebeurtenissen

Het geheim van The Witcher 3: The Wild Hunt is dat iedere speler het avontuur anders ervaart en in unieke gebeurtenissen verzeild raakt. Wij trokken onze laarzen aan en gingen op pad in de levendige wereld van The Northern Realms en noteerden de top 5 tofste The Witcher 3 momenten

Het moet heel raar lopen wil The Witcher 3 niet uitgroeien tot een van de beste, zo niet de beste rpg van de afgelopen jaren. Met de prachtige en levendige sprookjeswereld, de weergaloze verhaalvertelling, kleurrijke personages en unieke en verfrissende (zij)missies zetten de makers een nieuwe standaard in gaming.

Onze redacteur Sebastiaan was unaniem in zijn oordeel in de The Witcher 3 review: “De meest toonaangevende rpg van het jaar is gearriveerd, één die de komende tijd niet zal worden geëvenaard, laat staan zal worden overtroffen.” Benieuwd naar zijn bijzondere avonturen? Bekijk dan snel de volgende pagina’s waarin ze beschreven staan!

Donkere wolken pakken zich samen boven een bosgebied. Het blijken geen normale wolkenvelden te zijn, maar zwarte rookpluimen. We roepen ons paard Roach en gaan op onderzoek uit. Eenmaal ter plaatse zien we een huis in lichterlaaie staan. Van een afstand is een enorme gil te horen. Een vrouw, opgesloten in de woning, roept om hulp en schreeuwt om haar leven.

Voor het huis staan drie wachters. Zwaarbewapend. Ze manen ons tot stoppen. “Halt, Witcher. Blijf staan, deze vrouw verdient het om te sterven. Ze heeft iets van ons gestolen en zal daarvoor boeten.” Zoals zo vaak in The Witcher 3, kom je voor een keuze te staan. Vertrouw je de wachters op hun woord en ga je ervanuit dat we hier met een gewetenloze dief te maken hebben, of geef je de vrouw het voordeel van de twijfel?

Voor deze keer geloven wij de wachters op hun woord, en vervolgen we onze reis. Onderweg knaagt er iets: had ze het nu wel gedaan, of niet?

Het steeds harder suizen van de wind verraadt dat het op elk moment kan gaan stormen. Zodra de eerste druppeltjes naar beneden vallen, snellen we ons richting een bosgebied waar we tijdelijk schuilen. Plotseling horen we stemmen. We zijn niet alleen. Enkele tientallen meters verderop zien we een paar mannen met bandana’s heen en weer lopen. Ze staan op de uitkijk en lijken iets te beschermen.

Via onze Witcher Sense zien we dat er een grote buit verborgen ligt in het kamp. Om daar aanspraak op te maken, moeten we de bandieten naar de eeuwige jachtvelden sturen. Na wat professioneel hakwerk lopen we een van de tenten binnen en openen de grote kist. Kassa: een volledige uitrusting van enorme waarde.

Onder een felrode zon rennen we met twee zwaarden op zak door een prachtig savannegebied. Langs kabbelende beekjes en rondlopend wild vervolgen we onze reis, totdat we opeens iemand horen schreeuwen. In de verte zien we een enorme eik, waar een persoon aan zit vastgebonden. Het blijkt een meneer te zien, bebloed en behoorlijk toegetakeld.

Om hem heen dwarrelen enkele watermonsters rond. Het is duidelijk: loop je door, dan verscheuren deze monsters hem levend. Maar waarom zou je risico lopen om een onbekende man, die waarschijnlijk actief is in het criminele circuit, te helpen? Na even nadenken besluiten we de man te bevrijden en de monsters te verslaan. Met resultaat: we krijgen een aardig zakcentje mee als beloning.

De steden in The Witcher 3 zijn zo immens dat je er gerust uren in kunt doorbrengen. De honderden quests en tientallen ijzersmeden, barmannen en marktverkopers houden je wel even bezig. Nadat we met een nieuwe coupe de stad verlaten en met Roach over de kenmerkende brug galloperen, zien we een groepje soldaten aan de grens met een stel verwilderde mensen praten.

Het blijken vluchtelingen te zijn, net klaar van een enorme tocht door The Northern Realms. Ze zijn uitgehongerd, vermoeid en zoeken onderdak. De wachters willen ze niet doorlaten in de angst dat ze ziektes meebrengen. Wij als Witcher mengen ons in het gesprek en krijgen de keuze om de asielzoekers te helpen of niet. We besluiten onze handen ervan af te houden en verder te gaan met onze reis. Maar wat zou er gebeurd zijn als we deze mensen in de stad hadden toegelaten?

Genoeg geouwehoerd, tijd om het verhaal te vervolgen. Terwijl we door een idyllisch vissersdorpje lopen, horen we een dwerg hardop vloeken. Hij is kwaad, maar ook kapot van verdriet. Zijn werkplaats is de vorige nacht in de hens gestoken door iemand met kwade bedoelingen. Hij is laaiend en vraagt aan jou om deze brandstichter levend bij hem terug te brengen, zodat hij hem kan overhandigen aan de soldaten.

Na een lange zoektocht beland je uiteindelijk in een huis, waar de pyromaan zich schuil schijnt te houden. In de achterste hoek van de woning zie je een man staan, bebloed en verward. Het is de brandstichter, en geeft al snel toe dat hij achter de brand van de werkplaats zit. Hij biedt je een flinke som geld aan als je je mond houdt. Gezien het meer geld is dan de dwerg ons aanbiedt, houden we onze mond en liegen we vervolgens tegen de ijzermid. Die geeft je vervolgens ook nog een paar centen, voor de moeite.