The Witcher 3 Wild Hunt Review - Een nieuwe standaard in gaming

Onder een felrode avondzon vaart Geralt of Rivia richting een middeleeuws kasteel. Het steeds harder suizen van de wind en de donkere wolkenvelden verraden dat het elk moment kan gaan stormen. Geralt haast zich, en ziet het smerige moeras waar hij vandaan kwam in de verte verdwijnen. Maak kennis met de levendige wereld van The Witcher 3 in de The Witcher 3 Wild Hunt Review.

Iedere zelfrespecterende gamer koestert het. Momenten in videogames die voor altijd in het geheugen gegrift blijven. De dodemansrit van Master Chief in Halo 3, het beklimmen van de eerste toren in Jerusalem in Assassin’s Creed, het betreden van het kasteel in Super Mario 64 en ga zo maar door. The Witcher 3 Wild Hunt, zoals de nieuwe parel van het Poolse CD Projekt voluit heet, herbergt meerdere dergelijke legendarische momenten.

Op het moment dat Geralt op zijn paard de sprookjesachtige vesting Oxenfurt binnenrijdt, stokt onze adem. De uitgestrekte natuur die tegen dit reusachtige kasteel aan schurkt, de prachtige standbeelden die over de stad waken, de Hollandse molens die vanuit de verte in het oog springen: het zijn allemaal details die je even je adem laten inhouden. The Witcher slokt je na enkele seconden op dankzij de adembenemende schoonheid die in de spelwereld huist.

Dit stuk telt nog geen tweehonderd woorden, of er is al met een ontelbaar aantal aan superlatieven gesmeten. In het geval van de nieuwe The Witcher maken we daar ons graag aan schuldig. Want naast dat 'The Northern Realm' onbeschrijflijk mooi en heerlijk omvangrijk is, is The Witcher 3 ook nog eens een hele goede rpg. Culthit The Witcher II legde een sterke, fundamentele basis voor wat nu blijkt een van de beste en eigenzinnige rpg’s die ooit het levenslicht heeft gezien.

Het grootse verhaal van Geralt of Rivia, gerenommeerd (en berucht) Witcher van beroep, beleeft in de inmiddels acht jaar oude trilogie zijn hoogtepunt. In een door oorlog verscheurde wereld is de nukkige monsterjager in een hevige strijd verwikkeld met The Wild Hunt, een kwaadaardige en bovenal mysterieuze groep demonen die de wereld in duisternis wil verhullen. Dat is nog niet alles: in de tussentijd woedt er een vernietigende strijd tussen Nilfgaard en de Northern Kingdoms én moet Geralt met zijn demonen zien af te rekenen.

The Witcher 3 gaat min of meer verder waar het tweede deel eindigde en dat betekent dat veel bekende gezichten terugkeren. De op Geralt verliefde tovenares Triss Merigold en de extravagante poeët Dandelion schitteren weer in hun aanwezigheid. Zij worden vergezeld door een bonte mix aan nieuwe, absurde personages, die vanwege de nieuwe technieken meer dan ooit tot leven komen.

The Witcher 3 omvat uren aan sterk geschreven dialogen die door onbekende en bekende stemacteurs (Charles Dance!) fantastisch en met de nodige bezieling zijn ingesproken. De rol van de personages in het verhaal is in grote lijnen door de makers ingekaderd, maar zoals het een Witcher-game betaamt hebben jouw keuzes daar ook nog invloed op. In de PC-versie kun je zelfs je savegame uit het tweede avontuur – inclusief alle belangrijke beslissingen die je indertijd maakte - importeren naar het nieuwe deel.

Voor de nieuwe consoles is dit logischerwijs niet mogelijk. Deze ‘tekortkoming’ hebben de makers bijzonder slim opgelost door een bepaalde conversatie ergens in het begin te verwerken waarin alle belangrijke gebeurtenissen in The Witcher II aan bod komen. Niet alleen uit dit gesprek, maar ook uit latere spelsequenties blijkt dat Geralts rol in de wereld voor sommigen van levensgroot belang is. De gemuteerde held moet vaak impopulaire en betekenisvolle beslissingen nemen waar de speler de rest van zijn avontuur mee geconfronteerd wordt.

In The Witcher 3 komt het lot nog vaker in je handen te liggen. Meestal hebben je keuzes alleen gevolgen voor de persoon die het betreft. Een dronkaard, vastgebonden in een bos, wiens leven bedreigd wordt door bloeddorstige honden, om maar een voorbeeld te noemen. Laat je hem door de honden verscheuren en steel je zijn goederen, of bewijs je hem een goede dienst en bevrijd je hem, met alle gevolgen van dien? Of wat te denken van een handelaar die illegaal goederen vervoert: verraad je hem of sluit je juist een pact?

Zo nu en dan dien je ook een knoop door te hakken over een onderwerp dat een hele bevolkingsgroep aan gaat. Daarbij is het verhaal van de onschuldige weeskinderen een goed voorbeeld. Tijdens een queeste ontdekt Geralt een demoon die vast zit in de wortels van een boom. De demoon vertelt de monsterjager dat hij hem moet bevrijden, omdat hij als enige in de wereld de weeskinderen van een naastgelegen dorp van een afschuwelijke dood kan redden.

Zodra Geralt hem doodt loopt het slecht met hen af, waarschuwt de demoon. De uitkomst van onze keuze laten we in het midden, maar je kunt je voorstellen voor wat voor een moeilijke keuzes je in het verhaal zoal komt te staan. Het zorgt ervoor dat geen speler The Witcher op eenzelfde manier ervaren zal. Met de Mass Effects en Skyrims van deze wereld is dat een statement dat al vaker de revue heeft gepasseerd, maar The Witcher gaat dat wat betreft een stap verder. De hoeveelheid content, opgebouwd uit de enorme omvang van de spelwereld, is namelijk énorm.

Anders dan in de voorgaande The Witcher-games kun je immers urenlang met groot plezier in de natuur rondwandelen. Zonder het verhaal te volgen of ook maar één zijmissie te doen ben je al snel uren uren zoet in de Northern Realms, de spelwereld die rijk is aan eilandengroepen, hoog- en laaggebergtes en aan zeeën die eindeloos reiken. The Witcher 3 staat daarmee lijnrecht tegenover haar voorgangers, waarin spelers juist een lineaire lijn volgden waar je nauwelijks van het gebaande pad kon afwijken.

Dat is nu wel anders. Geralt overbrugt in The Witcher 3 enorme afstanden en is daarom gebonden aan zijn paard en vervoersmiddelen. De verleiding om gewoon even op verkenningstocht te gaan is groot in deze rpg. Het komt geregeld voor dat je met je paard door een donker bos of een kleurrijke jungle rijdt, totdat je je paard maant te stoppen omdat je stemmen hoort. Dat kunnen dieven zijn, die zich schuil houden in een met goederen volgestampt kampje, of kinderen die tijdens het spelen in een noodsituatie terecht zijn gekomen.

Op dit soort momenten was de verbazing van ons gezicht af te lezen. Er stond immers niets op de landkaart. Geen teken, geen aanwijzing, niets. Dit benadrukte weer eens dat de wereld van The Witcher 3 vol geheimen zit die je enkel kunt vinden als je maar wat rondtrekt.

Met dit in het achterhoofd zijn we de wereld meer en meer gaan exploreren. Op zoek naar geheimen, schatten, voorraden en geld - overigens een schaars goed in The Witcher. Onthoud goed dat dit alles slechts het topje van de ijsberg is. Zelfs met het hoofdverhaal, de zijmissies en de willekeurige gebeurtenissen buiten beschouwing gelaten, is het opsommen van de content een onmogelijke opgave.

Het verkennen van de spelwereld van The Witcher 3 ontgrendelt niet alleen nieuwe content, maar is bovenal ontzettend vermakelijk. Rondrijden door de idyllische vissersdorpjes, varen over woeste zeeën, het beklimmen van een geduchte berg: iedere keer onderstreept The Witcher weer hoe levendig de wereld wel niet is. Dorpelingen praten met elkaar, zijn aan het werk of schoppen stennis. Marktlui proberen hun goederen te slijten, bij de bar staan ruziezoekende dronkaards en even verderop knipoogt een hoer naar voorbijgangers.

In de wilde natuur hetzelfde verhaal. Terwijl we in de stromende regen door een savanne lopen, zien we de wolken langzaam verdwijnen en verblinden de eerste lichtstralen tijdelijk ons zicht. Kippenvel. Even later pakken donkere wolken zich weer samen en teisteren bliksemschichten en zware windstoten de wereld. De bomen in het bos lijken uit hun wortels te worden gerukt, zo meedogenloos is het natuurgeweld. Nooit eerder hebben we zo een indrukwekkend en dynamisch weersysteem gezien als in The Witcher 3.

Het takenpakket van Geralt beperkt zich logischerwijs niet alleen tot verkennen en rondrijden door het natuurschoon. Als 'Witcher' wordt onze witharige vriend geregeld gevraagd om bepaalde ‘klusjes’ op te knappen: variërend van het verslaan van groteske monsters die een dorp bedreigen tot het uitschakelen van een geest die al tientallen jaren ronddwaalt in een verlaten vuurtoren. In de loop der jaren heeft Geralt flink wat ervaring opgedaan, waardoor hij in dit avontuur vijanden soms letterlijk door midden kan hakken.

De actie in The Witcher 3 is, net als in voorgaande delen, behoorlijk snel en toont meer gelijkenissen met de laatste Batman-games dan met een Dragon Age. Geralt beweegt zich vliegensvlug over het strijdveld en heeft wederom een indrukwekkend arsenaal aan aanvallen en magische krachten onder zijn beschikking. Zo kan hij de controle over iemands geest krijgen, kan hij met zijn handen iemand in brand steken en vindt hij met zijn ‘Witcher Sense’ onzichtbare sporen en bewijsstukken die hem meer informatie geven.

Wie The Witcher op een hoger niveau speelt, is gewaarschuwd: de game kan op momenten behoorlijk pittig zijn. Wie zonder potions en powerdrankjes en met een kapotte armor het opneemt tegen een van de vele eindbazen, wordt zonder pardon naar de eeuwige jachtvelden gestuurd. Daarnaast moet je veelal rekening houden met de zwaktes en sterkte punten van de tegenstander, die informatie kun je overigens makkelijk terugvinden in de uitgebreide encyclopedie die The Witcher 3 rijk is.

Uit alles komt naar voren dat de Poolse makers met The Witcher 3 naar perfectie streven. Elk detail moet kloppen en inherent zijn aan een groter geheel. Maar schoonheidsfouten zullen er atijd wel zijn, zeker in een openwereldgame als The Witcher 3. Foutloos is deze RPG dan ook niet.

Zo reageren de controls niet altijd even snel op je acties, waardoor je soms onterecht het loodje legt of per ongeluk al lopend de afgrond in kukelt. Her en der zijn er meer schoonheidsfoutjes in de wereld doorgedrongen, maar die zijn zo incidenteel en niet storend dat ze slechts een smetje vormen op de weergaloze ervaring die je met The Witcher 3 te wachten staat.

Laten we vooropstellen dat het onmogelijk is om een volledig en nauwkeurig beeld te schetsen van The Witcher 3 Wild Hunt. Het geheim van deze grensverleggende RPG is dat iedere speler het avontuur anders ervaart en in unieke gebeurtenissen verzeild raakt.

De levendige wereld van The Northern Realms is zó omvangrijk en omvat zoveel content dat je er een boek aan zou kunnen wijden. De meest toonaangevende rpg van het jaar is gearriveerd, één die de komende tijd niet zal worden geëvenaard, laat staan zal worden overtroffen. Pak die rode stift en omcirkel 19 mei 2015 maar in de agenda: die dag wordt er definitief een nieuwe standaard in gaming gezet.