De Street Fighter gameplay elementen van vroeger die staan als een huis

Street Fighter krijgt aanstaande maand een compleet nieuw deel, Street Fighter 5. In dit deel keren een aantal elementen uit Alpha en Super Street FighterII Turbo terug. Maar welke Street Fighter gameplay elementen van vroeger komen we nu nog tegen die als een huis staan? Wij geven je er vijf!

De Street Fighter franchise kent al talloze delen, waaronder de Street Fighter II delen, de Alpha delen. Natuurlijk had de franchise een begin en daar begint ook onze reis op zoek naar de Street Fighter- elementen die staan als een huis en de franchise zo groot hebben gemaakt. Deze vijf elementen van vroeger keren terug in Street Fighter 5.

De allereerste Street Fighter draaide helemaal om Ryu. In deze arcadegame ging Ryu een toernooi in wat zich in vijf landen afspeelde. Uiteindelijk kwam hij bij de eindbaas Sagat uit, waarbij hij hem met de Dragon Punch het iconische litteken bezorgde. Nadat Ryu dit toernooi gewonnen had, keerde hij terug naar zijn meester om deze vermoord aan te treffen.

De eerste speler in Street Fighter is Ryu, maar de game kon ook met twee spelers tegen elkaar gespeeld worden. Speler twee werd dan een andere karateka, Ken. Alle andere karakters konden niet bestuurd worden en keerden, op Sagat na, later ook niet terug.

Als je het over Ryu en Ken hebt, dan denk je natuurlijk ook meteen aan de Hadouken, de Sho Ryu Ken en de Hurricane Kick. Deze drie bewegingen hebben de karakters getekend voor het leven en zullen ook nooit meer uit de franchise verdwijnen evenals Ryu en Ken zelf. In de hele franchise komen in ieder geval deze twee karakters met hun iconische moves terug.

En dat geldt ook voor het toernooi wat ieder deel weer terugkeert. In het origineel nam je als Ryu voor het eerst deel aan het toernooi. Maar ook in Street Fighter II, Street Fighter III, Street Fighter Alpha, Street Fighter EX en Street Fighter IV was dit toernooi de leidraad voor het verhaal. Natuurlijk heeft ieder karakter wel zo zijn eigen redenen om deel te nemen.

Al vanaf het begin heeft Street Fighter drie verschillende slagen en drie verschillende trappen als basis. Een systeem wat je in bijna geen andere vechtgame terugziet ( de meeste vechtgames hebben High en Low), waarbij de aanvallen zacht, middelhard en hard zijn.

Deze aanvallen hebben niet alleen een andere impact op de levensmeter van de tegenstander, maar de een is ook sneller dan de andere. Doordat dit systeem gehanteerd wordt, ontstaat een diversiteit aan mogelijkheden om de vijand aan te vallen. Je special moves zijn namelijk ook zacht, middenhard en hard uit te voeren.

Het systeem stamt uit de tijd van de arcadehal en doordat dit iedere game opnieuw gehanteerd wordt, leent Street Fighter zich iedere keer weer voor een arcade of voor het gebruik van een arcadestick. En dat is toch even een ander gevoel dan een controller in je handen.

In de originele Street Fighter waren de speciale bewegingen zoals de Hadouken behoorlijk moeilijk uit te voeren. Om een speciale beweging te maken in deze game moesten spelers beschikken over een onfeilbare timing. Het was dan ook voor velen niet te doen. In Street Fighter II is daarom de timing wat ruimer gemaakt.

Dit deed Capcom door een aantal frames toe te voegen aan de bewegingen, maar dat had als gevolg dat er ook een andere aanval tussendoor gezet kon worden. Capcom besloot destijds om dit stil te houden, maar al snel werd het ontdekt. En toen werd het combosysteem in Street Fighter zoals we dat nu kennen geboren.

Het systeem is sinds dat het ontdekt werd een vast onderdeel in iedere Street Fighter game en is ook steeds uitgebouwd. Als je nu in de lijst met bewegingen gaat kijken, krijg je zelfs een aantal basiscombo’s voorgeschoteld, maar er zijn er natuurlijk veel meer die je zelf nog moet ontdekken.

Het volgende punt is wellicht eentje die een discussie waard is in veel games. Want wat is een oneerlijk gevecht? Is het oneerlijk als iemand je nog twaalf keer in de lucht kan raken, of je kan schoppen terwijl je op de grond ligt. Discutabel, maar Capcom is er stellig in.

Iemand op de grond schoppen heeft nooit gekund in Street Fighter, evenals het oneindig in de lucht blijven aanvallen. Een tegenstander is dus nooit echt weerloos in een gevecht. Dit feit staat bij Street Fighter als een paal boven water, hoewel gevechten soms toch oneerlijk lijken, omdat de vloer met je aangeveegd wordt.

Feit blijft dat alle aanvallen in Street Fighter, dus ook in Street Fighter 5, afgeweerd kunnen worden. Je moet alleen even ontdekken hoe je een aanval afweert en welke aanvallen of bewegingen ervoor zorgen dat jij niet in het stof hapt aan het einde van de match.

De laatste van de Street Fighter- elementen van vroeger is toch echt wel het strategisch vechten. Natuurlijk is het zo dat je in iedere game wel met enige mate strategisch aan de bak moet, zeker in vechtgames. Bij Street Fighter is dit alleen net een tikje meer dan bij de meeste andere vechtgames.

Als je domweg gaat rond hupsen en in het wilde weg gaat lopen slaan, dan kun je er vergif op in nemen dat je verliest. Street Fighter kent namelijk veel elementen die elkaar opheffen. Er zijn natuurlijk de speciale bewegingen, de combos die we al eerder aanhaalden, maar bijvoorbeeld ook counterbewegingen.

Ook is timing nog steeds cruciaal. Als je bijvoorbeeld te vroeg trapt tijdens een sprong, raak je niets en loop je het risico op een tegenaanval. Bij veel andere games kun je springen en trappen en dan raak je toch nog. Street Fighter zorgt er op deze manier voor dat je tactisch en genuanceerd moet vechten.

Street Fighter 5 bevat alle elementen die we in deze special genoemd hebben en zal daarnaast nog een aantal nieuwe elementen bevatten zoals de V-skills. De game moet onder andere hiermee voor vele dynamischere gevechten gaan zorgen. Street Fighter 5 komt op 16 februari uit op de PlayStation 4 en de PC.