Nationaal Videogame Museum Zoetermeer bijna kopje onder?

Zijn hele ziel en zaligheid stak Hasan Tasdemir in het verzamelen van 'rommel'. Via het Nationaal Videogame Museum Zoetermeer laat hij mensen zien wat retro nog kan betekenen. Maar ondanks dat zijn geluk niet opkon na het openen van zijn eigen museum, wordt het nog spannend of zijn succesvolle project niet in duigen valt.

Arcadekasten, oude consoles, ze staan er allemaal. Het videogame museum is een gigantische verzameling geworden waar bezoekers gewoon met hun vette klauwen aan mogen komen. Een verzameling wil Tasdemir het daarentegen niet noemen.

Tasdemir heeft alles uit de kast gehaald om zijn dromen na te jagen. Jarenlang heeft hij consoles en arcadekasten verzameld in een verzameling die zo uit de kluiten groeide dat hij grote moeite had om deze opgeslagen te krijgen. De verzameling kon thuis niet worden opgeslagen en dus moest alles in verschillende anti-kraakpanden worden ondergebracht. Hierdoor hebben zijn 100 arcadekasten en consoles een enorme volksverhuizing ondergaan.

In november 2017 was Tasdemir dan ook zielsgelukkig toen hij een locatie in het hartje van Zoetermeer kreeg. Voor hem was het alsof een kinderdroom waar werd gemaakt:

Veel mensen konden de verzameling al zien. In het openingsjaar alleen al kwamen er maar liefst 10.000 bezoekers om een kijkje te nemen bij al die oude retro consoles. Daarna is de populariteit niet afgenomen, want het Nationaal Videogame Museum weet met haar verzameling een grote hoeveelheid mensen te inspireren. Langzaam is het een toeristische trekpleister geworden die menig bezoeker laat ervaren wat zo een oude arcadehal nu in zijn mars heeft.

Hasans verzameling bestaat uit een heleboel kasten die voor de leek nog wel eens als 'oude zooi' zouden kunnen worden bestempeld. Door een kijkje te nemen in het museum worden mensen direct van dit beeld afgeholpen. Al snel wordt duidelijk dat ook videogames een onderdeel van onze cultuur zijn geworden. ¨Het is zeker geen terringzooi.¨

Bijzonder is dat mensen zelf al die consoles kunnen spelen. Hierdoor is het gelijk van het duffe imago van een museum af. Terwijl de speler met zijn vette klauwen aan elke console mag zitten, tovert het museum een glimlach op je gezicht als je erachter komt dat die oude spellen helemaal bijzonder veel charme hebben. Door het video game museum kan iedereen meemaken hoe het is om te gamen, zelfs als je geen échte gamer bent.

Ouderwetse games kennen niet al die poespas en hebben vaak een eenvoudigere besturing. Dit wil niet zeggen dat de games makkelijk zijn. Ze zijn easy to learn, but hard to master.

Op het moment komen er nog veel mensen langs om meer te leren over videogames. Toch is het onzeker wat de toekomst dit passievolle project zal gaan brengen.

Op het moment is hij erg afhankelijk van de gemeente Zoetermeer. Zonder steun is het financieel niet mogelijk om het museum te blijven runnen. Dit zorgt momenteel voor een erg onzekere toekomst voor deze bijzondere passie van Hassan. Maar wat hem betreft is er geen einde: ¨We gaan door zolang de mensheid bestaat. In ieder geval hebben we momenteel eerst nog een heilige graal op het oog: de toffe Space Harrier Deluxe.¨