De 5 grootste filmflops in 2016 - Maakten de hype niet waar

Van die films die maanden of jaren van tevoren hoge verwachtingen wekken bij bioscoopbezoekers. En als ze dan eindelijk te zien zijn, vallen ze genadeloos tegen. Wij zagen er meerdere dit jaar. Dit zijn de top 5 filmflops in 2016.

Iedereen kent Sacha Baron Cohen. Misschien niet van naam, maar zeker in zijn rol als Borat, Brüno of admiraal-generaal Aladeen in The Dictator. In 2016 speelde hij in de Britse komische spionagefilm Grimsby, onder regie van Louis Letterier (The Transporter, Clash of the Titans, Now You See Me). Klinkt als een interessante doch veelbelovende mix, nietwaar?

Het resultaat was anders. Grove en soms oversekste humor en een slap verhaal over twee broers die van elkaar gescheiden raken, wekken vooral ergernis op bij de kijker. Komedie is duidelijk niet de specialiteit van Letterier, hoewel hij met enkele actiescènes nog wel iets van deze film weet te maken. Inhoudelijk moet je echter zo ver mogelijk van deze bak teleurstelling vandaan blijven.

Hollywood is de laatste jaren niet sterk in het overtuigend neerzetten van een verhaal in het oude Egypte. Exodus: Gods and Kings van Ridley Scott was twee jaar geleden een fiasco, en ook Gods of Egypt van regisseur Alex Proyas (Knowing, I, Robot) mag aan dat rijtje worden toegevoegd.

Met het bekende gezicht van acteur Gerard Butler en de minder bekende verschijningen Chadwick Boseman en Geoffrey Rush kun je nog het een en ander verwachten. Zou je denken. Egyptische goden als Horus, Ra en Osiris spreken tot onze verbeelding, maar als ze allemaal worden gespeelde door witte, Westerse acteurs is van authenticiteit weinig sprake. Niet voor niets boden de regisseur en distributeur Lionsgate later hun excuses aan.

Gods of Egypt werd verder afgefakkeld om het matige script en het overduidelijke open einde waardoor een vervolg onvermijdelijk is. Het vergelijkbare Wrath of the Titans was nog hopelozer dan het eerste deel, dus laten we hopen dat het niet zover komt.

'Who you gonna call?' Het is een van de bekendste oneliners uit het filmlandschap van de jaren tachtig. De twee Ghostbusters-films, met Bill Murray, Dan Akroyd, Harald Ramis en Ernie Hudson als knullige spokenjagers in New York, kan nog altijd op een grote fanschare rekenen in deze eeuw. Groot was dan ook de scepsis toen bekend werd dat de franchise een volledig vrouwelijk deel zou krijgen, met rollen voor Melissa McCarthy, Kristen Wiig, Kate McKinnon en Leslie Jones.

De 2016-editie van Ghostbusters was an sich best vermakelijk. Regisseur Paul Feig (Bridesmaids, The Heat) geeft de spookachtige komediereeks vrijwel dezelfde flauwe, ongemakkelijke humor en voorvallen mee als in de tachtiger jaren. Ook de special effects ogen - logischerwijs - een stuk beter dan vroeger. Maar vooral al het gedoe eromheen geeft de nieuwe Ghostbusters een nare bijsmaak in de mond.

Zo werd de YouTube-trailer massaal gedisliked, in de geest van Call of Duty: Infinite Warfare. Actrice Leslie Jones werd zo hevig onder vuur genomen met racistische en vrouwonvriendelijke opmerkingen op Twitter, dat zij haar account tijdelijk sloot.

De korte cameo's van de originele cast aan het eind van de film - op de in 2014 overleden Harold Ramis na - zijn eveneens onbevredigend. Voor een ode aan een cultklassieker verwacht je meer verwijzingen naar de spokenjagers die begeleid door de muziek van Ray Parker Jr. grootheden werden. Bij het bioscoopgaande publiek kon de film uiteindelijk op weinig sympathie rekenen: in thuisland de VS bracht Ghostbusters 128 miljoen dollar op, tegenover een budget van 144 miljoen dollar.

In tegenstelling tot de Fantastic Four-films weet 20th Century Fox wel stelselmatig goede films te produceren over het X-Men-universum. Days of Future Past was in 2014 een erg vermakelijke blockbuster, en voorganger First Class wisselde in 2011 op weergaloze wijze de 'oude' cast af met sterren als James McAvoy en Michael Fassbender. Hetzelfde kan jammer genoeg niet gezegd worden over X-Men: Apocalypse, die dit jaar het licht zag.

Zo is schurk Apocalypse, een soort Egyptische wederopstanding vertolkt door Oscar Isaac, een van de oppervlakkigste superheldenslechteriken sinds jaren. Hij is oppermachtig door alle krachten van zijn slachtoffers op te nemen, maar toch verliest hij op een of andere manier het gevecht met de good guys. Interessante dialogen heeft hij ook al niet. Vreemd en zeer teleurstellend, omdat Isaac vorig jaar nog zo'n goede prestatie neerzette als piloot Poe Dameron in Star Wars: The Force Awakens.

De handlangers van Apocalyps, waaronder Psylocke (Olivia Munn), zorgen daarnaast voor weinig spanning. Nota bene de scène waarin de bliksemsnelle Quicksilver leerlingen uit de brandende mutantenschool van Professor X redt, is het hoogtepunt in de film. Maar een gimmick als deze zou niet hetgeen moeten zijn waarvoor je naar de bioscoop vertrekt. Hopelijk wordt de derde Wolverine-film, Logan, beter volgend jaar.

Laten we eerlijk zijn: eigenlijk was het ook een onbegonnen taak voor regisseur en hoofdrolspeler Ben Affleck om de Dark Knight-trilogie van het duo Christopher Nolan/Christian Bale te evenaren of overtreffen. Maar dat Batman v Superman: Dawn of Justice, de tweede DC-reboot met een hoofdrol voor Superman (na Man of Steel in 2013) zó tegenvalt, had niemand verwacht.

Met de fenomenale vertolking van Heath Ledger als The Joker in The Dark Knight en de evenzo sterke acteerkunsten van Tom Hardy als Bane in The Dark Knight Rises, komt Jesse Eisenberg er als Lex Luthor beroerd vanaf in Batman v Superman. Zijn eigenzinnige trekjes brengt hij weliswaar overtuigend op het witte doek, maar het duistere van The Joker en Bane heeft de opgewekte Luthor niet in zich.

Het gebrek aan duisternis en verlies - toch inherent in zowel Batman als Superman - is niet alles waardoor deze flick zo matig is. De drie uur speeltijd wordt ook absoluut niet gerechtvaardigd door verplichte cameo's als Wonder Woman, die volgend jaar haar eigen film krijgt. Maar de scène waarin Batman - die in deze film moordt, blasfemie! - Superman niet vermoordt omdat hun beide moeders Martha heten, werkt op de lachspieren en de traanbuizen.

Regisseur Zack Snyder zet zichzelf hier volledig mee voor schut. Het gegeven dat hij ook de regie van Justice League op zich neemt (waarin ook Wonder Woman en Aquaman te zien zijn) belooft weinig goeds voor DC-fans. Al met al is Batman v Superman: Dawn of Justice de lijstaanvoerder van de grootste filmflops van 2016.