Loopt het aantal Disney remakes dat gemaakt wordt uit de hand?

Onlangs verscheen de langverwachte remake van The Lion King in de bioscoop. De film was de derde remake van een klassieke animatiefilm van dit jaar en Disney lijkt niet te willen stoppen. Met de aankondiging van reboots van onder andere Home Alone, kun je je afvragen of het niet eens tijd wordt om te minderen met het aantal Disney remakes.

We zeiden het net al even: The Lion King was de derde remake van 2019. Eerder dit jaar kwamen er al remakes van Dumbo en Aladdin in de bioscoop. The Lion King mag het stokje straks doorgeven aan Maleficent: Mistress of Evil (gebaseerd op Sleeping Beauty) en de Disney+ exclusieve Lady and the Tramp remake. We hebben het over vijf Disney remakes in één jaar.

Ook met de reboots van Fox-franchises wil Disney meteen goed van start gaan. Er is geen sprake van een voorzichtig begin met Night at the Museum, waarna er altijd nog gekeken kan worden naar andere projecten. Nee, het moeten gelijk vier franchises worden. We zijn nauwelijks klaar met het nagenieten (of anderszins verwerken) van de ene remake als de volgende alweer aanklopt.

Er is op zich niks mis met een remake. Bestaande verhalen opnieuw vertellen met een andere interpretatie of invalshoek is heel normaal. In feite is dat wat veel ‘originele’ Disney-films ook doen met beroemde en minder beroemde sprookjes en legendes. Waarom zouden Disney remakes niet hun eigen versie van het verhaal mogen brengen?

Maleficent, bijvoorbeeld, vertelde het bekende Sleeping Beauty-sprookje vanuit het perspectief van de boze fee die normaal gesproken de schurk van het verhaal is. De trailer voor de remake van Mulan bevat geen spoor van het draakje Mushu of de musicalnummers uit de vorige film, wat zou kunnen betekenen dat ook deze film anders zal zijn dan het origineel. Ook buiten de films van Disney zijn er veel remakes die het verhaal net ietsje anders vertellen. Daar is toch geen probleem mee?

De remake van The Lion King is niet exact hetzelfde als het origineel, maar komt daar wel aardig dichtbij. De vergelijking is zelfs zo sterk dat het een belangrijk punt van kritiek was in onze review. Dat is jammer, want waarom kijk je dan nog een remake? Het is tenslotte helemaal niet moeilijk om het origineel te bekijken, een film die er ook vandaag de dag nog heel gunstig vanaf komt.

Het zou nog wat anders zijn als de originele film moeilijk was om te kijken. Het kan natuurlijk voorkomen dat een film het kijken waard zou zijn, ware het niet dat de originele tapes slecht bewaard zijn gebleven of dat er weinig kopieën van zijn gemaakt. In dat geval is een één op één reconstructie misschien de moeite waard, maar dat is niet het geval met Disney films. De Disney remakes zijn stuk voor stuk gebaseerd op films die nog in prima staat verkeren en overal verkrijgbaar zijn, dus wat is de toegevoegde waarde van een remake die zo sterk bij het origineel blijft?

Verhalen zijn er om verteld te worden, maar daarvoor heb je een publiek nodig. Als het publiek dat een goed verhaal nog kent langzaam maar zeker krimpt is dat jammer. Een remake kan dan helpen om je film weer onder de aandacht te brengen. Dat is de mooie manier om er tegenaan te kijken. Het is zeker niet onwaar dat er waarschijnlijk mensen zijn die de Disney-films voor het eerst zien dankzij de remake, maar is het voortbestaan van het verhaal echt wat de Disney-opperhoofden willen bereiken?

Nieuw publiek trekken kan ook met een heruitgave van de originele film. In 2011 draaide er bijvoorbeeld een 3D-versie van de originele Lion King in de bioscopen. Maar vergis je niet: zo’n heruitgave trekt wat nieuw publiek en een paar oude fans die de film voor het eerst (of eindelijk weer eens) in de bioscoop willen zien. Om echt van zoveel mogelijk mensen betalende klant te maken (want daar gaat het Disney met de remakes uiteindelijk om) moet er meer gebeuren. Een remake peutert uiteindelijk bij een stuk meer mensen een het geld voor een bioscoopkaartje los.

Misschien wel het grootste probleem met de manier waarop Disney omgaat met remakes is het releaseschema. We wezen er al eerder even op, maar dit jaar alleen al komen er vijf films uit die gebaseerd zijn op eerdere Disney films, terwijl er ook al een behoorlijk aantal in de planning staat voor 2020 en verder. Is er met zo’n schema nog wel tijd en ruimte voor nieuwe films?

Disney heeft decennia lang kunnen bestaan zonder schijnbaar eindeloze hoeveelheden remakes te produceren. Dan vraag je je toch af waar die neiging naar remakes ineens vandaan komt. Het is natuurlijk veel veiliger investeren dan in een nieuwe film, maar het is ook weer niet zo dat af en toe een minder presterende film een bedrijf als Disney meteen de das om zal doen. Bovendien is het maar de vraag hoeveel remakes ze achter elkaar uit kunnen brengen voordat mensen af beginnen te haken.

Het moge duidelijk zijn dat remakes hun voor- en nadelen hebben. De vraag is of de pluspunten van Disney's aanpak de minpunten goedmaken. Hou je van de Disney remakes, of zou je liever iets anders zien? Minder remakes of zelfs voorlopig helemaal geen remakes meer? Laat hieronder weten hoe jij tegen de zaak aankijkt.