De top 10 beste games van 2016 volgens Laura de Fluiter

Wie zegt dat vrouwen niet kunnen gamen? Of wie zegt dat vrouwen alleen maar van casual games houden? Onzin natuurlijk! Onze Laura is een gamer in hart en nieren, zo blijkt wel uit de top 10 beste games van 2016 volgens haar!

De lijst trap ik af met een game waar ik jarenlang enorm naar uitkeek. Al sinds Mirror's Edge (destijds platgespeeld op de Xbox 360) was ik enorm fan van Faith en haar snelle, unieke bewegingen. Helaas heeft vervolg Catalyst niet hetzelfde effect op me gehad, aangezien ik hier niet diezelfde drang had om de game in één ruk uit te spelen.

Toch weet de prachtig vormgegeven City Of Glass voor een hoop vermaak te zorgen en gaat het besturen van Faith soepeler dan ooit. Daarom verdient Catalyst wel een plekje in mijn top 10 van het jaar, al is het wel op de laatste plaats.

Op de negende plek vinden we nog zo'n game waar ik echt enorm naar uitkeek, maar die uiteindelijk toch wat teleur stelde. Ik heb voorganger Titanfall namelijk he-le-maal platgespeeld op de Xbox One destijds. In mijn persoonlijke top 10 van 2014 kwam die game zelfs op de eerste plaats terecht.

Maar de multiplayer, die ik juist zo heerlijk vond in Titanfall, wist mij niet te boeien in deel twee. Gelukkig heb ik echter wel enorm veel plezier beleefd aan de campaign, die wél erg vet is en dan ook echt een aanrader is om te spelen. Daardoor weet Titanfall 2 nog wel een plekje te veroveren in mijn top 10 beste games van 2016; al is het wel met gemengde gevoelens.

Sinds dit jaar ben ik veel Telltale games gaan spelen en man, wat zijn die tof. Toen Telltale's Batman uitkwam heb ik de eerste aflevering dan ook meteen gedownload: combineer Telltale's stijl met Batman en dan heb je al genoeg reden om de game uit te proberen, toch?

Telltale's Batman heeft me dan ook zeker niet teleurgesteld. Ten eerste is het gewoon vet dat je in de schoenen van de Batman mag staan; daar droomt toch iedereen van? Daarnaast is de sfeer echt tof en is het mooi dat je ook een blik krijgt op Bruce Wayne zijn psyche en op hem als persoon, niet slechts als de Batman.

Op nummer zeven vinden we een titel die mij aardig wist te verrassen dit jaar. Ik ben fan van de Attack On Titan anime, dus toen een paar maanden geleden een Attack On Titan game werd uitgebracht voor onder andere de Playstation 4 wilde ik deze wel even uitproberen. Maar ik verwachtte er niet zoveel van, want vaak slaan actie-anime games de plank behoorlijk mis.

Attack On Titan slaat daarentegen juist enorm raak. Je speelt als het ware door de gebeurtenissen van de anime heen, dus met het verhaal zit het sowieso al goed. Daarnaast is de hack 'n' slash-achtige gameplay gewoon erg vet en ziet de game er bovendien nog eens prima uit! Via de online features van de game kan je daarnaast je gameplezier nog een aardig stuk uitbreiden: een grote aanrader voor fans van de anime dus!

Quantum Break is een titel die ik al sinds de eerste aankondiging in 2013 met veel interesse gevolgd heb. Nu was het dan eindelijk zo ver dat de game uit kwam en deze heeft mij zeker niet teleur gesteld.

Nu moet ik toegeven dat ik wellicht een beetje bevooroordeeld ben, want zodra een game, film, serie of iets dergelijks te maken heeft met tijdreizen ben ik al snel om. Maar het verhaal wist mij zeker te boeien, net als de gameplay waarin je op creatieve manieren gebruik maakt van de tijd door middel van je time powers. Ook ziet het geheel er gewoon erg mooi uit. Als groot serie-liefhebber vond ik daarnaast de crossover met een televisieserie erg tof; zeker het feit dat jouw keuzes ervoor zorgen dat je andere scènes te zien krijgt.

Op de vijfde plaats vinden we de eerste remaster in dit lijstje. Voor mij was het echter niet echt een 'remaster', aangezien ik de originele games op de PlayStation 3 nooit heb gespeeld bij gebrek aan die console. Beide waren het games die ik nog steeds een keer wilde spelen en de Heavy Rain & Beyond Two Souls bundel bood daarop de oplossing!

Nu moet ik zeggen dat de bundel voornamelijk de vijfde plaats heeft gehaald vanwege de game Heavy Rain. Begrijp me niet verkeerd: Beyond Two Souls was ook zeker tof, maar haalde bij lange na het niveau van Heavy Rain niet. Want wat was dat een toffe game zeg! Ik heb 'm dan ook binnen no time uitgespeeld.

Nu begint het echt spannend te worden. Wat mij betreft hadden namelijk alle volgende titels op de eerste plek mogen staan, maar dat kan natuurlijk niet: dat zou een beetje een gekke special worden. Dus na heel veel wikken en wegen, heb ik er toch voor besloten deze titel op de vierde plek te zetten. Maar het scheelt echt niet veel!

Dit jaar verscheen de visual novel Steins;Gate 0. Deze game vormt een vervolg op het in 2015 (in Europa, in Japan al sinds 2009) verschenen Steins;Gate. Zonder twijfel is dit de beste PS Vita titel van het jaar te noemen. Zero belicht de duistere kant van het verhaal en doet dit enorm goed. *kuch* zei iemand tijdreizen? *kuch*

Deze titel hield me zo in zijn greep, dat ik hem binnen één week maar liefst zes keer heb uitgespeeld. Ja, zes keer. Want dat is het aantal verschillende eindes dat je kan vrijspelen en die moest en zou ik stuk voor stuk zien, inclusief elk CGI-plaatje, elke tip, en noem maar op: de platinum trophy voor honderd procent voltooiing heb ik dan ook binnen. Wat een prachtgame.

Al sinds Pokémon Blue ben ik verliefd op de Pokémon franchise. Dit jaar keek ik dan ook al lang uit naar de release van de zevende generatie Pokémon games: Sun en Moon. Deze generatie gooit het roer compleet om wat decennia-oude zaken als Gyms en HMs betreft. Dat is wel even wennen, maar het is vernieuwing op zo'n goede manier!

Zoals ik in mijn review, waarin ik de game een mooie 9.0 gaf, ook al benadrukte, zorgen deze veranderingen ervoor dat de franchise zelfs na twintig jaar nog steeds fris aanvoelt. Ik ben nog steeds niet helemaal klaar met het vullen van mijn Pokédex, dus ik ga hier de komende tijd vast nog genoeg uurtjes in stoppen!

Op de dag dat de eerste geruchten over BioShock: The Collection de wereld in kwamen, maakten mijn collega's bij XGN.nl zich zorgen om mijn gezondheid. Toen ik afgelopen zomer op de boulevard van het zonnige Mallorca op mijn telefoon keek en dan eindelijk het persbericht binnenkreeg dat de release van BioShock: The Collection bevestigd was, schreeuwde ik het letterlijk uit van vreugde, wat me nogal rare blikken van de andere strandgangers opleverde.

BioShock is namelijk mijn all-time favoriete game en de gamereeks is één van mijn meest geliefde franchises. Het is dan ook niet overdreven om te zeggen dat ik de games bij elkaar waarschijnlijk zo'n vijftien keer heb uitgespeeld. Al jarenlang zat ik te wachten op een remaster, want Rapture in prachtige HD visuals bezoeken, hoe tof zou dat zijn?! Nu werden afgelopen september mijn gebeden beantwoordt, in de vorm van BioShock The Collection.

Wat een prachtige bundel. Drie geweldige games, plus alle DLC én dan ook nog eens in een opgepoetst grafisch jasje! Deze bundel hoort dan ook zeker thuis in mijn top 10 van dit jaar en, zoals ik eerder al benadrukte, had deze game eigenlijk ook op de eerste plek gemogen.

Maar toch heb ik gekozen om Rise Of Iron op nummer één te zetten, zelfs terwijl het eigenlijk in essentie een DLC-pakket is. Dat komt simpelweg omdat ik Destiny tot op de dag van vandaag eigenlijk nog iedere dag trouw speel. De ene week natuurlijk wat minder dan de andere, maar na welke game dan ook, altijd keer ik weer terug naar Destiny.

De constante stroom aan content zorgt ervoor dat er altijd wel wat te beleven is in de wereld van Destiny. Is het geen tijd voor een Raid, dan kan er wel een potje geknald worden in de Crucible. Daarnaast bieden de evenementen zoals Iron Banner en Trials Of Osiris net wat extra uitdaging om jezelf te bewijzen. Ook het nieuwe evenement, genaamd The Dawning, is enorm tof en heeft me weer helemaal teruggebracht naar Destiny: ik moet en zal al die toffe nieuwe shaders en sparrows vrijspelen!

Simpelweg omdat ik bijna elke dag wel op Destiny te vinden ben, staat Rise Of Iron op mijn nummer één. Er is gewoon geen game waarin ik meer tijd heb gestopt dan in Destiny; zelfs niet in mijn vijftien playthroughs van de BioShock games.