Dark Souls 3 dagboek dag 1 - Op zoek naar The Lords of Cinder

Vele levens komen voorbij en gaan verloren in Dark Souls 3. Sommige zijn memorabel en anderen weer wat minder. In de eerste categorie vallen de avonturen van Harry de Herald, wiens dagboek wij hebben weten te bemachtigen. Lees samen met ons de eerste dag in zijn dagboek.

Het was eindelijk tijd voor mij om de roep te beantwoorden, om op zoek te gaan naar The Lords of Cinder. Niet dat ik heel erg genoot van mijn appartement, annex doodskist, maar om de wijde wereld in te trekken vol met moordlustige gekken is al helemaal geen pretje. Maarja, ik ben een Unkindled en heb evenveel inspraak als een stagiair, dus ik kon er niks tegenin brengen. Eén gedachte kon mij wel bekoren, als ik The Lords of Cinder wist te vinden, dan zou ik voortaan bepalen wie er de sjaak is.

Ik kwam er al snel achter dat een aantal van mijn buren niet blij was met mijn vertrek (ik ben dan ook een goede buur al zeg ik het zelf) en probeerde mij pardoes het leven te ontnemen. Als Herald probeer ik het licht te volgen en ben ik van nature een pacifist, maar dat pik ik natuurlijk niet. Dus als afscheidscadeautje voor de buurt heb ik een tiental lijken achtergelaten.

Een tiental meter verder kwam ik terecht op een plek met een prachtig uitzicht, alleen maakte ik een heel klein foutje. Blijkbaar komen enorme ridders tot leven als je een zwaard uit hun ribbenkast trekt en daar zijn ze nota bene ook nog eens boos over. Ik kon zijn oversized halberd nog net aan opvangen met het schild dat al generaties wordt overgegeven in mijn familie en dat stukje metaal is gelukkig nog stugger dan mijn ex-vrouw. De ridder, die achteraf Iudex Grundyr bleek te heten, probeerde nog te veranderen in een griezelige mutant, maar niks wat een scherpe speer kan niet kan oplossen.

Na mijn korte kennismaking met Iudex was ik al snel bij Firelink Shrine, een ontmoetingsplek van schijnbaar de enige niet-aggressieve personen in deze geschifte wereld. Vooral de roodharige vrouw kon ik zeer waarderen, niet alleen kon ik mijn zuurverdiende zieltjes bij haar inleveren om mijzelf sterker te maken, ze kon mij ook nog eens de weg wijzen. Dat zwaard dat ik in het middenrif van Iudex vond had blijkbaar een reden, want met de resterende kracht van The Flame kon ik nog net reizen naar mijn volgende bestemming; The High Wall of Lothric.

Deze ooit indrukwekkende stad is tegenwoordig veranderd in een onheilspellende plek. Hersenloze ondoden aanbidden monsters, genadeloze gekken proberen iedereen te vermoorden die nog een beetje verstand heeft en de stad is ook nog eens bezaaid met draken. Sommige meer levend dan anderen, maar zelfs dood vindt Harry ze een tikkeltje angstaanjagend.

Omdat ik persoonlijk niet heel erg uitkijk naar dit tripje, besluit ik maar te doen waar ik goed in ben: uitstellen. Eerst een goede nachtrust pakken en morgen gaan we op een gruwelijke wijze dood. Welterusten en alvast vaarwel, lief dagboek.

Lees ook ons oordeel over Dark Souls 3 in onze kersverse review!