De 100 beste games van het decennium - #80 tot en met #71

Het decennium zit er bijna op en de afgelopen jaren zijn er meer dan tal van geweldige en invloedrijke games verschenen. Maar wat waren nu de top 100 beste games van het decennium? XGN.nl zet ze voor jou op een rijtje in een mooie top 10, met vandaag de nummers 80 tot en met 71.

Voor velen is de maffia iets uit een vergeten tijdperk met schimmige figuren en machtige bazen die jou iets aanbieden en wat jij absoluut niet kan weigeren. Maar de interesse in films als de Godfather, Goodfellas en het recente The Irishman laat zien dat er nog steeds veel interesse is voor de maffia. Maar hoe voelt het aan om een echte maffioso te zijn en een weg naar de top te vinden?

Daar is Mafia II voor, waarin jij als Vito Scaletta, in aanraking komt met de maffia en door de diverse rangen wil stijgen. De third-person game vertelt een enerverend en spannend verhaal en bevat vele elementen die tekenend zijn voor de serie. Een probleem met de autoriteiten? Een klein zakje geld in iemands zak doet wonderen! Dichterbij een echte maffioso worden kom je niet.

Miljoenen verschillende wapens die allemaal weer uniek op hun eigen manier zijn. Gearbox Software wilde gamers verrassen met het enorme aantal aan schietijzers en in Borderlands 2 komt dat het beste naar voren. Het schieten werkt ontzettend fijn, er zijn meerdere personages met unieke gaven waar jij uit kunt kiezen en enorm veel missies en zijmissies die jij mag volgen.

Het verhaal in Borderlands is wat ondergeschikt en de echte showstopper is toch wel de fantastische humor, waardoor je vaak grinnikend naar jouw scherm tuurt. Voeg daar ook nog een aantal van de beste en meest unieke DLC’s aan toe die de game-industrie heeft gezien en je hebt een game die door vele vriendengroepen kapot is gespeeld.

Jonathon Blow blies, met bedoelde woordgrap, in het decennium hiervoor al vele gamers weg met zijn unieke Braid; een titel waarin jij constant denkt dat jij de held bent, maar er uiteindelijk achter komt dat jij de slechterik bent! Het was voor velen een twist die compleet onverwacht kwam en sindsdien staat Blow op vele lijstjes om in de gaten te houden.

En in de 100 beste games van dit decennium staat zijn laatste titel, The Witness. Een uitzonderlijke first-person puzzelgame met meer dan 650 puzzels verspreid over een eiland. De game begint makkelijker, maar de hersenbrekers worden gaandeweg steeds moeilijker. Aan jou de taak om zoveel mogelijk opgaves op te lossen. Een mysterieuze titel die sowieso jouw aandacht verdiende dit decennium.

Het lijkt een trend te worden de laatste jaren in diverse games: als jouw personage sterft is hij voor altijd verloren. Hierdoor moet je goed gaan nadenken over je keuzes, want elke beslissing heeft een immense impact. En dat principe geldt helemaal voor de dungeon crawler met RPG-elementen: Darkest Dungeon.

De titel van Red Hook Studios is een genadeloze game, waarin jij met een groepje van vier helden door diverse kerkers dwaalt en allerlei afschuwelijke monsters tegenkomt en probeert te verslaan. Een belangrijke feature is het stresslevel van jouw helden, waardoor ze soms bezwijken door de druk en niet meer goed kunnen vechten. Doodgaan is definitief het einde en dan wordt het lastig om met de rest van de groep de kerker te verlaten. Een verplichting voor de 100 beste games van het decennium.

Liefhebbers van de Monster Hunter-titels zullen zich toch wel eens achter de oren hebben gekrabd; waarom is de serie in het westen niet zo populair? Het klinkt namelijk enerverend, het jagen op enorme wezens en deze verslaan om vervolgens de attributen van deze majestueuze giganten te gebruiken voor jouw volgende doelwit.

Met Monster Hunter World laat Capcom zien wat gamers in het westen de afgelopen jaren hebben gemist. Schitterende en grootse omgevingen met een uitdagend vechtsysteem, waarin jij continue op zoek bent naar dé beste gear en wapens. Monster Hunter World is ook toegankelijk voor nieuwe spelers, maar laat tegelijkertijd de oude garde niet in de steek. Een titel die het verdient om in de 100 beste games van het decennium te staan.

Het is voor weinig uitbreidingen weggelegd: de basisgame overstijgen en excelleren in je eigen krachten. Maar de uitbreiding War of the Chosen voor XCOM 2 doet precies dat. Niet alleen zit er een compleet nieuwe verhaallijn in plus nieuwe personages en modifiers, War of the Chosen introduceert ook een kersvers ras van aliens.

Dit zorgt voor nog lastigere strijden in de tactische game, waarin jij soldaten moet opleiden tot volwaardige vechtmachines. Eén minuscuul foutje kan het einde van jouw vechtersbaas betekenen, dus jouw beslissing is belangrijk op het strijdveld. En met de vele content in War of the Chosen lijkt de uitbreiding zelfs een volwaardige alleenstaande game te zijn.

Sinds een E3-trailer was de hype voor Alan Wake enorm. De makers van Max Payne die een open wereld beloven tot de nok toe gevuld met content; dat kan alleen maar goed zijn! Die belofte werd niet helemaal waargemaakt, maar Remedy bracht toch een enerverende en memorabele titel uit die draait om schrijver Alan Wake die in het stadje Bright Falls van zijn schrijversblok af wil komen.

Bij Remedy Entertainment is het nooit zo simpel en je belandt dan ook in een duistere wereld met schaduwen die pas kunnen worden uitgeschakeld als jij ze met jouw zaklamp beschijnt. Het zorgt voor meerdere heikele situaties en liet zien wat Remedy Entertainment allemaal kan en daarom hoort het spel thuis in de 100 beste games van het decennium. En deze koers zie je als gamer ook terug in de laatste titel van Remedy, Control.

Waarom moeten we de hele tijd serieus zijn over oorlogstitels? Games uit het verleden dragen natuurlijk een belangrijke geschiedenisles met zich mee, maar de hedendaagse conflicten kunnen toch wel wat anders uitgebeeld worden. Dat moeten EA en DICE bedacht hebben met de Bad Company-games; titels die tjokvol zitten met humor, memorabele personages en de echte beloning: bergen met goud.

Maar de echte blikvanger van Bad Company 2 is de solide en strakke multiplayer met dat kenmerkende Battlefield-sausje. Alleen de strijd aangaan betekent vaak je einde en jij moet dus vaak goed overleggen met jouw teamgenoten om levend uit de strijd te komen. DICE liet hiermee zien dat zij uitstekende multiplayertitels kan creëren.

Al bijna twintig jaar werkt het Britse Creative Assembly aan de Total War-reeks en de laatste telg in die langlopende franchise is Total War Three Kingdoms. Het succes van turn-based strategiegames is nogal wisselend geweest, maar met de laatste Total War bewijst de ontwikkelaar dat zij echt op de top van haar kunnen presteert.

Naast het geweldige ­turn-based element voegen de Britten ook een memorabel netwerk van AI-tegenstanders en voorstanders toe aan Three Kingdoms. Constant veranderen de belangen van jouw naaste kompanen of vijanden en deze kunnen dan ook weleens van kamp wisselen. Het zorgt voor een nieuwe dimensie in de Total War-reeks die jouw aandacht vereisen.

Op het eerste gezicht leek Middle-earth: Shadow of Mordor wel erg veel op Assassin’s Creed, waar jij vrijuit kan rondrennen, klauteren, missies kan doen en zoveel mogelijk orcs mag uitschakelen. Maar er is één unieke en revolutionaire feature die Shadow of Mordor bijzonder maakt: het Nemesis-systeem.

In dit systeem kunnen de smerige Uruk’s uit The Lord of the Rings stijgen in rank, rivalen uitschakelen en zullen ze jouw acties onthouden. Word je verslagen door zo’n machtsdienaar? Hij zal hierna sterker worden en lastiger om te verslaan en dit zorgt voor een ongekende dynamiek in de game. Voeg daar ook een strak vechtsysteem aan toe en je hebt een bijzonder project dat zeker in de 100 beste games van het decennium moet zitten.

Dit waren de nummers 80 tot en met 71 van de 100 beste games van het decennium. Kom morgen terug voor de nummers 70 tot en met 61 van de beste games van het decennium.