Beste gamelevels ooit gemaakt – Blindness Shard uit Hellblade: Senua’s Sacrifice

Ronddwalen door een gigantische open wereld is leuk, maar een doel of objectief hebben is wat je als gamer vooruitduwt; een legendarische schat of een wapen dat essentieel is. Levels en missies zijn belangrijk en daarom duiken wij in de geschiedenis van de beste gamelevels ooit. Dit keer een level uit Hellblade: Senua’s Sacrifice.

Doodsbedreigingen ontvangen, omdat een game een andere grafische stijl heeft. Het overkwam de hoofdproducer van DmC: Devil May Cry, Alex Jones. In een interview laat de gamemaker weten dat diverse gamers hun ongenoegen lieten weten op de meest creatieve manieren. Via stripboeken en zelfs anti-DmC death metal liedjes uit deze groep haar frustratie over de ingezette koers.

Toch blijft de studio achter DmC: Devil May Cry bij haar keuze, want de aanpassingen aan hoofdpersonage Dante passen perfect bij de nieuwe setting van de game. En dat de maker van dienst zo bij haar principes blijft, is tekenend voor Ninja Theory. De Britse studio weet met enkele bijzondere games een naam te maken in het gamelandschap.

De meest bekende titel van Ninja Theory is Heavenly Sword uit 2007 voor de PlayStation 3 en ondanks prima kritieken is de game geen commercieel succes. Hetzelfde geldt voor Enslaved: Odyssey to the West, die in 2010 voor de Xbox 360 en PlayStation 3. Na DmC: Devil May Cry gaat een klein gedeelte van de studio aan de slag met een bijzondere titel die draait rondom psychoses.

De makers hebben dan ook uitgebreid onderzoek gedaan naar mensen die een psychose hebben ervaren en deze mensen het spel ook laten testen. De ervaring moest uniek zijn en herkenbaar voor deze personen en dat maakt het beangstigend en onvergetelijk voor gamers die een psychose niet kennen. En die game is Hellblade: Senua’s Sacrifice en bevat één van de beste gamelevels ooit gemaakt.

Met hoofdpersonage Senua ben jij op zoek naar de ziel van je man, Dillion. Hiervoor reis je naar Helheim om de godin Hela te benaderen en de ziel van je geliefde terug te halen. Maar Senua heeft genoeg obstakels op haar weg naar het einddoel.

Nabij het einde van de game moet jij een legendarisch zwaard van Odin uit een boom trekken, maar hiervoor moet je waardig zijn; net zoals bij de legende van Arthur en Excalibur. Om waardig te zijn moet je eerst vier bijzondere opdrachten verrichten. Zo is er het labyrint waar jij doorheen moet en niet mag verdwalen of een verlaten huis in een moeras dat toch niet zo afgelegen is.

Jij kunt met Senua zelf de keuze maken welke van de vier trials je als eerste oppakt. Maar één van die trials is een anders dan de drie tests en misschien wel de ultieme beproeving: de Blindness Shard trial.

Eén van de krachten van Hellblade: Senua’s Sacrifice is hoe levensecht een psychose is neergezet. Constant hoor jij als Senua stemmetjes in je achterhoofd en die zeggen allemaal verschillende boodschappen. Sommige kraken je af, beamen dat jij het niet aankan en maar gewoon moet opgeven. Maar andere stemmetjes juichen je toe, bemoedigen jou om juist die vijand te verslaan en waarschuwen je zelfs als er iemand achter je staat.

Dit is een bijzondere mix en Ninja Theory raadt het dan ook aan om de titel met een koptelefoon op te spelen, om zo volledig meegesleept te worden in de game. Om zo enigszins te begrijpen wat iemand met een psychose meemaakt of heeft ervaren.

De Blindness Shard trial draait compleet om jouw gehoor en het getril van jouw controller. Het level is namelijk pikkedonker en jij ziet geen hand voor ogen. Volledig blind ben je niet, want je moet het geluid volgen van wind, flikkerende vlammen of een rustig kabbelend riviertje. Dit is al een uitdaging op zich, maar als jij een huis betreedt dient een volgend probleem zich aan.

Want daar hoort en voelt Senua namelijk een monster, die midden in de kamer zit. Jij moet eromheen sluipen, maar als je niks ziet is dat natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. De angst die Senua voelt voor het onbekend draagt zij perfect over op jou, want ook jij hebt geen flauw benul wat voor een duister gestalte in de kamer zit.

Langzaam volg je de contouren van de muur, maar ineens loop je tegen wat hangende kettingen aan. Je schrikt op, kijkt om je heen en hoort de adem van het monster dichterbij komen. Snel en voorzichtig begeef jij jezelf naar de volgende ruimte, waar je het volgende horrormoment hoort en ervaart. Een zompig moeras waar tal van monsters door paraderen.

Je ziet de uitgang voor je, maar het is nog wel een afstandje. Je moet rustig en geruisloos lopen, maar de angst voor de monsters overwint het enigszins en haastig begeef jij je naar de exit. Dit is ook een spannend moment, want één verkeerde beweging naar links of rechts en je wordt verrast van achteren door een monster die jou de diepte mee insleurt. Mede door die angstaanjagendheid, met het hart in de keel door de angst, is de Blindness Shard één van de beste levels ooit gemaakt.