Assassin's Creed Syndicate features - Terugkeer van Assassin's Creed elementen?

De Assassin's Creed-serie is in acht jaar tijd enorm gegroeid, met bijna jaarlijks een nieuwe grote release en soms zelfs een spin-off ernaast. Daardoor zijn er ook heel wat elementen de revue gepasseerd die goed werkten, of juist helemaal niet. Maar welke Assassin's Creed Syndicate features willen we nou echt zien? Vertrouwde elementen!

Voordat we met de lijst beginnen, willen we even duidelijk maken dat we op zoek zijn gegaan naar elementen die echt uniek zijn en die we bijvoorbeeld niet in bijna elke AC-game zien, zoals de Dual Hidden Blades. Bovendien heeft Ubisoft ook duidelijk gemaakt dat de wapens in Syndicate verborgen moeten zijn, dus grote wapens of geweren op de rug vallen ook buiten dit lijstje.

In Revelations gaat publieksfavoriet Ezio Auditore da Firenze naar Constantinopel, om daar op zoek te gaan naar een machtig wapen, dat volgens Altaïr de oorlog tussen de Tempeliers en de Assassins kan beëindigen. In Constantinopel ontmoet Ezio al snel Yusuf, het hoofd van de Assassins in Turkije, die hem de Hook Blade geeft.

Dit vernuftig verlengstuk van je Hidden Blade zorgt voor twee voordelen: je kan het gebruiken om sneller en hoger te klimmen en je kan het gebruiken tegenover vijanden, om over hun rug heen te rollen. Dit is vooral handig als vijanden een blokkade vormen, waar je nu heel gemakkelijk overheen gaat.

Voor klimmen zal de Hook Blade echter geen voordelen meer bieden in Syndicate, want met de nieuwe Rope Launcher beklim je gebouwen sneller dan ooit. Irritante vijanden die je liever wilt omzeilen blijven echter bestaan, dus wij hopen erop dat de Hook Blade terugkomt.

In Brotherhood zette Ezio voor het eerst een heuze eh… Brotherhood neer om hem te helpen in de strijd tegen de Tempeliers. Dit ging gepaard met potentiële rekruten bevrijden uit benarde situaties en die langzaamaan sterker werden en moeilijkere missies konden voltooien. Deze missies kon je starten in de basis van de Assassins en beloonden je met geld, ervaring voor je Assassins en soms zelfs speciale beloningen.

Daarnaast kon Ezio ook drie Assassins aanwijzen die hem op de voet volgen en ingrepen als daar om werd gevraagd. Dat kon in de vorm van een persoonlijke aanval, waarbij de Assassins hun leven waagden om Ezio te redden, of in de vorm van een dodelijke pijlenregen. We hopen dat sowieso het eerstgenoemde in Syndicate zit en misschien ook wel de Brotherhood van weleer.

Assassin's Creed: Revelations was een titel die veel nieuwe elementen introduceerde, naast de Hook Blade, waaronder ook een systeem waarbij je zelf granaten kon maken. Eerlijk gezegd maakte dat de game wel érg makkelijk op den duur, maar het concept was zeker interessant te noemen.

Ook in Rogue zagen we granaten terug, die afgevuurd konden worden via het luchtgeweer van de Tempelier Shay, maar dat waren de 'standaard' slaap- en berserk-granaten. We hopen dat het systeem uit Revelations terugkomt, maar waarbij we juist wat meer interessante granaten kunnen maken, die de game ook niet enorm makkelijk maakt.

De eerdere AC-games hadden, in vergelijking met de nieuwere delen, een veel grotere vrijheid in welk wapen je wilde gebruiken. Dat begon vooral in Assassin's Creed II en had zijn hoogtepunten in Assassin's Creed III en Unity. Je was niet gebonden aan een 'iconisch wapen', zoals de twee zwaarden van Edward in Black Flag, maar je kon vrijelijk kiezen uit zwaarden, messen, knuppels, bijlen en meer.

Nu wordt dat echter wel een beetje lastig te implementeren in Syndicate omdat, zoals we al eerder hadden aangegeven, alle wapens verstopt moeten worden. Je kan dus niet meer met een zwaard op je heup door de straten Londen banjeren. Toch zien we wel mogelijkheden in kleinere wapens die in de jas verstopt kunnen worden, als mogelijke vervanging voor de nieuwe Kukri.

Wie de allereerste Assassin's Creed nu voor het eerst opstart zal waarschijnlijk raar opkijken. Waar nieuwe AC-games verschillende missies hebben, die zoveel mogelijk van elkaar varieren en waarbij je soms op een Tempelier gaat jagen, zo ging het ietsjes anders in 2007. In de eerste Assassin's Creed bestond de game uit tien doelwitten, die aan het einde van de game allemaal dood op de grond moesten liggen.

Voordat je op pad ging om een leven te nemen moest je drie korte missies voltooien, waarbij je iemand in elkaar moest slaan voor informatie, iemand moest zakkenrollen voor informatie en waarbij je iemand moest achtervolgen voor… informatie! Het werd op den duur eentonig, maar we missen wel het aspect van informatie achterhalen, ons doelwit door en door leren kennen en uiteindelijk vermoorden op een locatie en tijdstip naar onze keuze.

Natuurlijk willen we niet de variatie in missies verstoren - alsjeblieft niet -, maar een stapje terug nemen naar de essentie van de serie zou volgens ons een goede keuze zijn. Dan hebben we weer het gevoel dat we een échte Assassin zijn.