Yar's Revenge Review

Vroeger was alles beter, althans dat zegt men. Er waren geen 3D-games maar gewoon kleurrijke pixelgames. Yar's Revenge was Atari's beste verkochte game op de Atari 2600. Nu, heel wat jaartjes verder, komt Yar's Revenge in 3D naar de Xbox 360 en de PlayStation 3. De ultieme test om te kijken of vroeger inderdaad alles beter was.

Een game rondom oorlogvoerende insecten hebben we nog niet vaak gezien. Waarschijnlijk is het zo uniek dat Yar's Revenge de enige game zou kunnen zijn. In Yars' Revenge speel je dan ook als een Yar, een mensachtig ras dat vier armen en twee benen heeft, kortom een insectenvariant van de mens.

Jij bent de enige
Het verhaal in Yar's Revenge draait om de enig overgebleven Yar, welke jij mag besturen. Deze Yar, ze noemt zichzelf This-one, wordt gebruikt door een ander ras om zo een oorlog te winnen, dit omdat de Yars een echt krijgersras zijn.

Al snel kom je er achter dat er vroeger van jouw ras een hele planeet was, maar dat alle Yars zijn omgekomen tijdens een grote oorlog, allemaal dankzij een ander ras. Dit ras gebruikte jou om een oorlog te winnen en wist jouw gedachtes onder controle te houden door een speciale uitrusting. Hoog tijd om die gasten eens onder hun kont te schoppen.

On-rails
Of beter gezegd, schieten. Yar's Revenge is een echte on-rails shooter zoals we ze de laatste paar jaar langs hebben zien komen. Je wordt door een level heen gevlogen, waarbij je moet uitkijken dat je niet zeeziek wordt, en je kunt vrij rond bewegen om kogels te ontwijken en power-ups te verzamelen. Aan het eind van ieder level tref je een baas die je mag afmaken.

Zeeziek
Op grafisch gebied moeten we helaas vast stellen dat Yar's Revenge een beetje achterloopt. Ondanks dat het een arcadetitel is, zijn er diverse mooier games te vinden. Zo noemen we als voorbeeld Blacklight: Tango Down. Wel zijn de achtergronden erg mooi gemaakt. Ook oogt de actie lekker chaotisch maar dat kan ook als een minpunt worden ervaren. De camera verwisselt steeds van kant waardoor je in het begin er bijna misselijk van zou worden. Ook is het soms erg onoverzichtelijk, wat erg jammer is.

Techno
Tijdens je schietpartijen word je, naast schoten en ontploffingen, vergezeld door technobeats. Deze beats herhalen zich erg snel en het liefste zou je ze dan ook uit willen schakelen, wat ook kan in de opties. De muziek tijdens de cutscènes is overigens wel mooi, dit zijn wat meer orchestrale tracks. Naast de geluidseffecten zijn er nog dialogen die eigenlijk nergens op slaan. Deze dialogen zijn in een taal die insecten spreken dus versta je er niets van. Als je wilt weten wat er gezegd wordt moet je dan ook gaan lezen, wat tijdens het hele knalfestijn niet echt handig is.

Wil je nog een keer?
Na het uitspelen van Yar's Revenge, zul je het waarschijnlijk wel gehad hebben met deze game. De uren die je in dit spel stopt lijken namelijk erg op elkaar. Het enige wat je doet is knallen, ontwijken, een baas afmaken en weer opnieuw. Het verhaal achter de game is ook niet diepgaand genoeg om je lange tijd achter de televisie gekluisterd te houden.

Wat wel erg leuk is, is de co-op modus. Hierin speel je samen met een vriend/vriendin tegen de hordes vijanden. Hoewel het verhaal hetzelfde is, voegt het toch een paar extra uurtjes speelplezier toe. Maar of je echt een hele avond dit spel kunt spelen, wij denken van niet.

Gerechtigheid!
Of vroeger alles beter was, is een eindeloze discussie. Waarschijnlijk was Yar's Revenge vroeger in ieder geval wel beter. Door de lineaire gameplay die zich continu herhaald, een oninteressant verhaal en een matige replaywaarde, kunnen we niet anders stellen dat dit spel helaas niet meer met zijn tijd mee kan.