Wuppo Review - Een eigen smoel

Wuppo is een game waarin jij als wollig balletje op zoek moet naar een nieuwe woonplaats. In die zoektocht platform je je een weg door de wereld die de game je te bieden heeft. In deze Wuppo review, lees je of de Nederlandse creatie het exploreren waard is.

Er zijn legio games die je cinematische avonturen voorschotelen waarin de ene explosie na de andere explosie je om de oren vliegt, maar tegelijk een serieus en dramatisch verhaal verteld wordt. Wuppo doet dat in zekere zin ook, maar geeft daar wel zijn eigen draai aan. Daardoor krijgt de platformgame een hele eigen stijl.

Het avontuur start allemaal in een alledaags hotel waar de Wuppo woont die jij onder de knoppen krijgt. Door een reeks incidenten word je echter door de manager uit jouw kamer gegooid en moet je op zoek naar een nieuwe woonplaats. IJs over de vloer morsen is immers ten strengste verboden. Maar wat begint als een simpele zoektocht naar een nieuwe slaapplek mondt al snel uit in een veel diepgaander avontuur.

Spelenderwijs leer je de geschiedenis van de wereld die Wuppo je voorschotelt, en kom je andere wezentjes tegen. Deze kunnen je goed gezind zijn, maar ze kunnen je ook zo aanvallen als je agressief tegen ze wordt. Ga je echter de dialoog aan, dan kom je in aanraking met een van de sterke punten die Wuppo te bieden heeft.

De conversaties in de game zijn namelijk knotsgek en erg leuk om te volgen. Flauwe grapjes komen dikwijls voorbij, en de keuzes die je tijdens het praten kunt maken zijn eveneens een leuke toevoeging. Een goed voorbeeld is het moment waarop een vijandelijke leider eist dat je goud moet betalen omdat je zijn manschappen hebt omgebracht, waarop je doodleuk nee antwoordt en je gesprekspartner met een mond vol tanden staat.

Wuppo is niet bedoeld om super serieus en realistisch te zijn, en dat kun je goed aflezen aan hetgeen dat de Nederlandse ontwikkelaar Knuist & Perzik allemaal in het pakketje heeft weten te stoppen. Daarbij zijn de graphics van de indiegame ook niet hyperrealistisch. Wuppo ziet er namelijk eerder uit als een game die volledig is ingekleurd in Paint. Anders is het zeker, maar zeker niet storend.

Want die ogenschijnlijk simplistisch uitziende wereld herbergt wel degelijk een vrachtwagenlading aan kleine details. Toffe vergezichten of leuke aankledingen van levels gaan hand in hand met een scala aan felle kleuren. Voor een ieder die de beste grafische pracht op zijn beeldscherm afgespeeld wil hebben, moet Wuppo lekker aan de kant leggen. In dit geval geldt heel erg: less is more.

Want hoewel de game erg simplistisch oogt, kan de gameplay op sommige punten nog erg pittig zijn. Niet alleen tijdens de talloze bossfights die je in de game tegenkomt, maar ook het platformen en puzzelen. Wuppo houdt niet je handje vast tijdens het spelen, en je bent dan ook op jezelf aangewezen. Zeker in het begin van de game loop je daardoor nog wel eens vast, mede doordat de objectives soms erg ruim aan je worden gepresenteerd.

Zo moet jouw Wuppo vroeg in de game op zoek naar een tunnel om progressie te maken in het verhaal, maar bij het geven van die taak vertelt de game niet waar je naartoe moet. Zo moet je er zelf achterkomen dat de tunnel dicht zit, en dat je eerst diverse relikwieën bij elkaar moet zoeken om die poort te openen. Uiteindelijk vind je de oplossing wel, maar dit soort onwetendheid kan de ervaring enigszins verpesten, en dat is natuurlijk spijtig.

Misschien ligt dat ook wel aan het feit dat de meeste games vandaag de dag bijna in je schoot werpen, waardoor Wuppo een stuk moeilijker aanvoelt. Toch is het iets om op te merken, want niet iedereen zal het geduld kunnen opbrengen om alle raadsels op te lossen. Gelukkig zijn er meer dan genoeg punten in het spel waar jij je voortgang kunt opslaan, waardoor je niet hele puzzels tien keer opnieuw hoeft te ontcijferen.

En die opslagpunten zijn ook een geschenk tijdens de verdere progressie in het spel. Vijanden kunnen namelijk erg moeilijk worden, waarbij je reactievermogen en behendigheid op de proef gesteld wordt. Maar ook de standaarden binnen games worden omgegooid, want wanneer is de laatste keer dat je juist door een baas geraakt moest worden om levens te krijgen? Dit soort dingen zorgen ervoor dat je te allen tijde op moet blijven letten als je Wuppo aan het spelen bent.

Die lijn wordt doorgetrokken in het platformsegment van de game. Je zult namelijk een heleboel moeten klimmen en klauteren om van punt A naar punt B te komen. Hier word je tegengehouden door allerlei obstakels, zoals gebruikelijk in een platformgame. Dit kan heel simpel een stekelige tak zijn, maar later in de game moet je ook werken met bijvoorbeeld licht om door donkere gebieden te komen.

Wel moet gezegd worden dat de camera niet altijd even lekker meewerkt. Wuppo is namelijk ingedeeld in allemaal losse stukjes wereld en als je een vakje uitloopt, floept het beeld snel naar het volgende gedeelte van dat level. Bij normale wandelingen is dat geen probleem, maar soms moet je tijdens het klimmen naar een volgend stukje level, en dan is het maar de vraag waar het volgende platform zich bevindt.

Als je dan toch springt en het nieuwe stuk van de kaart komt in beeld, dan heb je dikwijls dat je mis springt en helemaal naar beneden valt. Het mooiste was geweest als de camera te allen tijde met jouw karakter mee zou vliegen, zodat dit soort onnodige incidenten verholpen konden worden. Maar ondanks dit soort schoonheidsfoutjes zet Wuppo je echt aan het werk, en dat maakt het doorkruisen van het avontuur erg leuk.

Wuppo is dan ook echt een game die je langer moet spelen om de complete ervaring mee te krijgen. De ogenschijnlijk simpele grafische stijl van de game kan een slechte eerste indruk opleveren, waardoor je de diepgaande en uitdagende gameplay van Wuppo misloopt. De leuke dialogen en de details in de omgevingen zijn daar een goed voorbeeld van.

Maar ook de vele puzzels en eindbazen die jouw pad kruizen. Er zit uitdaging genoeg in de game, al is iets meer duidelijkheid op sommige momenten wel gewenst. Hierdoor kom je soms onnodig vast te zitten, wat de ervaring schaadt. Ook de ietwat grove camera-overgangen zorgen soms voor onnodige frustraties, maar dit mag de pret niet drukken. Wuppo is een tof avontuur met een eigen smoel, en dat maakt deze Nederlandse creatie het spelen zeker waard.