Wish Review - Een jubileumwaardige film?

De film Wish is de enige speelfilm die Disney in het jaar van het 100ste jubileum uitbrengt. Dit betekent dat de verwachting is dat deze film een groot succes moet zijn voor het bedrijf. Nu is de vraag of deze film ook echt zo magisch is als beloofd door het filmhuis. Lees snel onze Wish review om daar achter te komen.

De film speelt zich af in de Middellandse Zee, op het eiland Rosas. Hier maakt koning Magnifico (ingesproken door Chris Pine) de dienst uit. Op het eerste gezicht een erg charmante en daardoor geliefde leider, maar Magnifico blijkt een man te zijn met kwade bedoelingen. Een ouderwetse twist villain die we gewend zijn van Disney, Magnifico zal niet zo memorabel zijn als eerdere slechteriken zoals Jafar of Scar. Dit doordat hij toch enigszins doorsnee overkomt, hij verrast namelijk niet met zijn acties.

Het hoofdpersonage is Asha (Ariana DeBose), een jonge meid met ambities om de rechterhand te willen worden van de koning. Samen met de humoristische geit Valentino (Alan Tudyk) en een mysterieuze wensster gaan de drie op avontuur door het koninkrijk en proberen zij van Rosas weer een mooiere plek te maken. Ondanks dat compagnon Valentino soms erg grappig is valt hij meestal uit de toon. Dit komt doordat hij vaak afleidt van het verhaal in plaats van een daadwerkelijke toevoeging te zijn. Asha zelf is als personage oke, maar ook zij weet geen onvergetelijke indruk achter te laten. Wel levert de ensemblecast van Wish een goede prestatie.

In het koninkrijk Rosas (en in de film) staan wensen centraal en komen deze ook sporadisch uit. Helaas blijft deze premisse meer een concept dan werkelijkheid, vanwege het feit dat het thema ‘wensen doen’ erg onderbelicht is en vaak meer naar gehint wordt in plaats van echt in het middelpunt te staan van Wish. Dit is erg zonde en doet twijfelen of het idee achter Wish een verfilming waard is.

Zoals in bijna alle Disney films staan muzikale nummers weer te midden van het verhaal. Helaas vallen deze in Wish enigszins tegen. In plaats van erg originele nummers te vertonen die ook het verhaal voortbrengen komen de nummers in Wish meer over als doodgewone popnummers. Er zit niet veel ziel in deze nummers en Wish kan op dit vlak ook geen blijvende indruk achterlaten zoals Frozen bijvoorbeeld met Let It Go.

Hetzelfde geldt voor de animatiestijl van Wish. Ondanks dat het er allemaal strak uitziet doet het ook weer geen wonderen, Disney fans kunnen niet verwachten erg onder de indruk te zijn op dit gebied tijdens hun bioscoopbezoek. Dat komt met name doordat we het allemaal wel een keertje hebben gezien. De animatiestijl net iets anders, maar is niet super innovatief zoals dat van bijvoorbeeld recente, concurrerende animatiefilms als Spider-Man: Across The Spider-Verse of Puss In Boots: The Last Wish. Het blijft zonde dat ze niet net iets meer energie hebben gestopt op dit vlak, zeker voor een film in het jaar van het honderdjarig bestaan van de filmfirma.

Onderaan de streep blijkt dat ondanks de goede bedoelingen en de intentie om het jubileum van Disney te vieren, de film toch tegenvalt in vergelijking met eerdere succesvolle animatiefilms van het filmhuis. Ondanks het vernieuwde logo weet Disney met Wish niet veel nieuws te vertellen en laat zien dat films van Disney tegenwoordig niet altijd meer garant staan voor succes. Het jubileumjaar van Disney gaat op deze manier helaas als een nachtkaars uit.