Wild Tales Review (Relatos salvajes) - Absurde humor met zwart randje

Ben jij wel eens zo boos geworden dat je niet meer helder kon nadenken? Of zo wraakzuchtig dat niets anders je meer interesseerde? De personages in de nieuwe zwarte komedie Wild Tales overkomt precies dat, met hilarische en verbazingwekkende gevolgen.

Wild Tales is een bijzondere film omdat het een zogeheten "omnibus film" is, dus meerdere kleine films bij elkaar, in plaats van een hele film. Wild Tales is Spaanstalig. Bij sommige films zou dit omnibus-idee totaal niet passen, maar bij Wild Tales valt het bijzonder goed.

Wild Tales sterkste kant zit hem in de humor, maar dat is niet het enige wat de film zo goed maakt. De film bestaat uit verschillende delen, en elk deel begint met iemand of iets die wat naars overkomt of wat flauws doet bij een ander. Dat escaleert vervolgens binnen tien minuten in een bloedbad, explosie, gevecht of een mix daarvan.

Omdat de film uit zes delen bestaat, kan er niet te veel tijd worden besteed aan achtergrondverhalen en het perfect uitwerken van elk personage. Toch weet Wild Tales ontzettend veel informatie over te dragen in de eerste paar minuten, waardoor je echt denk dat je de personages kent en weet wat je van ze kan verwachten.

Laten we een voorbeeld uit de film nemen(spoiler volgt!): Twee mannen treiteren elkaar op de weg. Het deel eindigt met twee auto's in de rivier, een ontplofte benzine tank en twee omhelzende lijken. Nu klinkt dit super vergezocht en onmogelijk, maar als je het deel kijkt, gaat het allemaal zo logisch, dat het net echt gebeurd zou kunnen zijn. Je zit alweer in het volgende stukje als je denk: "What the hell just happened?"

Maar wat je te zien krijgt is geen pure komedie, anders zou de film niet voor zestien jaar en ouder geadviseerd zijn. Wild Tales heeft een zwart randje, wat eigenlijk ook niet anders kan bij een film over het langzaam wegglijden van gezond verstand naar de donkere krankzinnigheid. Slachtoffers worden daders en daders worden slachtoffers; niemand houdt schone handen.

Dat weet de Argentijnse regisseur en schrijver Szifrón goed aan over te brengen in deze prachtige film, die zich afspeelt in de steden van Argentinië, maar ook in het uitgestrekte Argentijnse landschap.

Wild Tales is dus een grappige film, maar het is niet een film die je kunt kijken terwijl je op je laptop of telefoon zit, want je kan de draad snel kwijt raken, en je mist waarschijnlijk het punt waar de film echt om draait. Zoals al eerder gezegd is Wild Tales in het Spaans, en als je geen spaans kan ben je dus volledig afhankelijk van de ondertiteling. Ook wordt er in de eerste paar minuten van elk deel veel informatie overgedragen naar de kijker, en als hij dit mist, is het hele deel een stuk minder goed.

Verder is Wild tales een goede film, met goede acteurs en mooie filmtechnieken, maar je merkt soms wel dat de film niet kei-hoog in het budget zat. Er werd soms een raampje ingetikt, er zit hier en daar wel een explosie in (ook al leken die verdacht veel op CGI,) je moet Wild Tales niet gaan kijken als je zin hebt in een actiefilm, je moet Wild Tales gaan kijken als je zin hebt in verschillende sketches die allemaal goed in elkaar gezet zijn en bijna perfect zijn uitgevoerd.

Daar bovenop: Hij is ook zeker leuk voor onze Spaanse amigos bij www.XGN.es! Yo sin duda se larecomendaría!