Whitney Review (DVD) - Schokkende onthullingen

Ze heeft zeven nummer één hits op rij in de Verenigde Staten. Geen artiest heeft dit record nog verbroken. Whitney Houston domineert nog altijd de troon. Helaas heeft de vrouw met de stem van een nachtegaal ons in 2012 verlaten. Hoe drugs en zelfdestructie fataal werden wordt besproken in de documentaire Whitney, zoals je kunt lezen in deze Whitney review.

Whitney Houston. Een stem waar je U tegen zegt. De eerste vrouw die optrad na de apartheid in Zuid-Afrika. Wereldwijd zijn er 200 miljoen albums verkocht. Wie kent de hit I will always love you niet? Ze schitterde immers naast Kevin Costner in de film The Bodyguard. Die vrouw was een sensatie én ontzettend charmant. Maar de vrouw met hartverwarmende lach doofde als een nachtkaars uit en werd op 48-jarige leeftijd dood in een badkuip van een hotel gevonden.

Ondanks het beeld dat mensen van haar hebben, of de kennis die men denkt te hebben, is er duidelijk veel van Houstons leven nog niet belicht ondanks de eerdere documentaire over Whitney's leven: Can I Be Me. De documentaire Whitney is waardevol omdat er tegeltjes gelicht worden, waardoor er met nieuwe informatie op de proppen wordt gekomen. Schokkende informatie zelfs. Maar voor het zover is, begint de documentaire eerst op een fijne manier: met beelden van de jonge Whitney.

Diverse familieleden van Whitney komen aan het woord middels interviews, waaronder de moeder van Whitney (in een overigens apart geframed shot in een kerk). Het blijkt dat Whitney uit een muzikaal nest komt. Na het eten werd er niet gesproken, maar gezongen. De muzieknoten zijn dus met de paplepel ingegoten, al zul je als kijker snel zelf een vergelijking maken met Michael Jacksons opvoeding.

Want naar het schijnt is Whitney soms door moederlief streng opgevoed. Al ligt daar niet de nadruk op in deze documentaire; de nadruk ligt vooral op het neerzetten van een ‘gelukkige jeugd’. Dit wordt geopperd, althans geopperd door ma-lief (Later zal blijken dat die jeugd niet zo onbezonnen was). Voor de kijker is de de documentaire meteen al interessant vanwege veel oud video- en fotomateriaal van de jonge Whitney, iets dat zorgt voor een sterk begin.

Maar een film maak je niet twee uur vol door enkel shows te vertonen en oud beeld-materiaal voor te schotelen. Immers is er die tragische dood op 48-jarige leeftijd. Waar menig kijker meteen, door de invloed van de media, nu denkt dat dit (indirect) te wijten is aan Whitney’s ex-man Bobbie Brown, leert deze documentaire dat er meer speelt.

Zo werd Whitney al op zeer jonge leeftijd énorm succesvol, waardoor praktisch de hele familie ingezet werd voor Whitney’s roem. Een familiebedrijf dus. Haar broers (waaronder een voormalig NBA-speler) stonden opeens te zingen in het achtergrondkoor en een van hen gaf Whitney al op jonge leeftijd drugs. Sterker nog: een van de broers zegt in een interview dat hij veel meer drugs heeft gebruikt dan Bobbie Brown ooit aankon.

Brown zelf zit ook in de documentaire, maar geeft duidelijk aan dat hij het niet over drugs wil hebben. Hij wil enkel praten over het leven van Whitney. Het blijkt dat hij een zaak heeft aangespannen omdat er onterecht beelden in de documentaire zijn gebruikt. Het siert hem overigens dat hij wel meegewerkt heeft. Hij zal ongetwijfeld niet blij zijn met het eindresultaat: hij wordt in de documentaire hoofdzakelijk neergezet als een jaloerse man in het huwelijk, waarna het gedroomde sprookje van Whitney al snel als een kaartenhuis instortte.

Iets waar eigenlijk te weinig aandacht aan besteed wordt is de kleine Krissi, de dochter van Whitney en Bobbie. Af en toe wordt ze genoemd, maar de focus ligt kort op het verhaal dat ze geboren is en dat moederlief niet naar haar omkeek. Daarmee gaat de documentaire een tikkeltje te kort door de bocht, gezien in opnames die gebruikt zijn goed te zien is dat Whitney gek op haar dochter was.

Het is duidelijk dat regisseur Kevin Macdonald de focus wilde leggen op Whitney en de redenen die voor haar ondergang hebben gezorgd. Als kijker krijg je namelijk de schokkende beelden die de wereld overgingen toen Whitney meer bot dan vel op het lijf had en zo op het podium stond. Nauwelijks in staat te zingen. Later was ze haar prachtige stem zelfs compleet kwijt. Hoe heeft het zó ver kunnen komen?

Hier wordt niet een eenduidig antwoord op gegeven, wat goed is. Interessant is dat er meerdere belangrijke gebeurtenissen besproken worden, waaronder een schokkende onthulling over haar verleden. LET OP: *begin spoiler*. De documentaire claimt namelijk, voor het eerst, dat Whitney én een broer van haar vroeger door een familielid seksueel zijn misbruikt. Iets wat doorslaggevend zou zijn geweest voor de ‘zoektocht’ van Whitney in het leven, alsook haar seksuele geaardheid.

Het is een schokkende onthulling en de documentaire geeft op een bizarre manier een nieuwe blik op gebeurtenissen. Wel mis je als kijker één ding. Waarom is er aan de moeder van Whitney niet gevraagd naar deze onthullingen? Als kijker zie je continu familieleden aan het woord, maar met deze nieuwe informatie zien we haar moeder nooit meer aan het woord. Het blijkt ook dat een ander familielid het totaal niet eens is met de klacht. Met andere woorden: als kijker word je door de maker heel erg op één been gezet en de vraag is in hoeverre dit terecht is. *einde spoiler*

Aan te raden valt om na het kijken dan ook Google te raadplegen voor nog wat meer uitspraken en gebeurtenissen. Anders blijft het beeld eenzijdig. Dat neemt niet weg dat je meer te weten komt over Whitney’s gehele leven en het wel duidelijk is dat deze vrouw een tragische ondergang heeft gekend.

Gelukkig heeft ze nog altijd het record op haar naam staan van meest opeenvolgende nummer 1 hits in Amerika. De soul blijft daarmee nog een tijdje levend!