WarioWare: Move It! Review – Ga mee op een knotsgekke minigame vakantie

Het is alweer een tijdje geleden dat er een Wario game ontwikkeld is die de motion controls benut. Een hele tijd terug was er de WarioWare: Smooth Moves voor de Wii, die dit unieke concept voor het eerst aan banden had gelegd. Hoog tijd dus voor een volwaardige opvolger? Lees meer in deze review van Wario Ware: Move It!

Wie droomt er nu niet van? Een reis winnen naar een tropisch eiland. Dit overkomt Wario, nadat hij een hoop knoflook burgers heeft gekocht en de hoofdprijs wint. Zijn crew laat deze kans natuurlijk niet ontglippen. Met z’n allen trekken ze eropuit naar Caresaway Island. Eenmaal daar worden ze geïntroduceerd tot de ‘Form Stones’, oftewel je Joycons. Dit zou geen Wario game zijn als niet iedereen in dwaze en krankzinnige situatie(s) belandt. Allemaal geanimeerd en ingesproken in de typische Wario stijl.

Eenmaal aangemeerd op het eiland, is het maar van korte duur met de rust voor alle eilandbewoners. Wario en zijn twintig vrienden gaan alles uit deze vakantie trekken. Wario doet de aftrap en brengt ons direct in problemen. Ontsnappen aan de woedende gelovigen is nu onze taak, door gebruik te maken van de machtige Joycons. Je eerste vorm wordt aangeleerd via een geestige instructievideo. Gevolgd met een anekdote over de god en/of zijn volgers.

De rest van het spel is daarna vrij om te ontdekken op jouw manier. Vier andere vrienden zijn nu ontgrendeld. Elk met hun eigen verhaal en vormen. Het wordt je stapje voor stapje allemaal aangeleerd in de verhaalmodus. Na deze set van vijf komt er een multivorm game, waarbij je kennis en kunde wordt getest over alle nieuwe vormen die je je eigen hebt gemaakt. Dit wordt daarna nog eens herhaald en leid je tenslotte tot een knallend einde met een danceparty. De enige manier om een vulkaanuitbarsting tegen te gaan per slot van rekening.

Het hoofdverhaal is in een uurtje of twee wel uitgespeeld. Let dan wel op. Je hebt dan nog lang niet alle minigames verzameld. Laat staan alle ‘Sacred Poses’. Het zijn er wel 104 in totaal. Deze krijg je alleen bij het herhalen van elke stage van alle karakters. Kortom je bent langer post game bezig dan met het hoofdverhaal zelf.

Wat op den duur dus ook wat repeterend aan gaat voelen. Ondanks dat elke minigame op zichzelf al drie niveaus heeft, heb je het na een tijdje wel gezien. Waarschijnlijk ben je ook wat moe door de gehele workout. Je wisselt vele vormen achter elkaar in een rap tempo. Van squads tot pijl en boog en zelfs de meest verrassende houding: ‘het handmodel’.

Bij de vorm ‘handmodel’ wordt er gebruikgemaakt van de infraroodcamera die je Joycon beschikt. Je hand wordt nu letterlijk gebruikt om de minigame op te lossen. Helaas brengt dit ook enige frustratie met zich mee. Niet altijd lijkt de Joycon je hand goed te registreren. Wat dus resulteert in het verliezen van een leven en je krijgt er maar vier.

Ook zeker frustrerend is het wanneer je net een spel hebt gehad waarbij je de Joycons los moet laten, om ze daarna direct weer in de volgende juiste positie vast te houden. Is je startpunt verkeerd? Vergeet dan maar dat je de minigame nog kan voltooien. Je krijgt dat niet meer rechtgetrokken en verliest deze dan ook automatisch. Enige voorbereiding van de omgeving is na het verkrijgen van genoeg speelruimte ook een noodzaak.

Je kunt de verhaallijn in je uppie spelen, maar met z’n tweeën is het niet alleen gezelliger, maar kan het letterlijk je leven redden. Het moment dat een speler een fout maakt, kan de tweede speler het ook proberen. Bij het succesvol volbrengen van de minigame, wordt je leven niet afgepakt en heb je dus meer kans om langer door te spelen.

Er zijn enkele minigames, die alleen gespeeld kunnen worden door twee spelers. Dan hebben we het nog niet eens over de aanzienlijke hoeveelheid postgame-inhoud die ook alleen maar toegankelijk is op die manier. Van Copycat Mirror tot Double Act en nog enkele anderen. Het is teleurstellend voor mensen die geen tweede speler kunnen bemachtigen. Deze content is dus permanent uitgesloten voor iedereen die alleen wil spelen.

Daarentegen bevat het dan wel weer een grappige party game modus die tot een max van vier spelers wordt ondersteund. Er zijn vijf verschillende feestspelletjes beschikbaar, dus je kunt je gezelschap wel even zoet houden voor een poosje.

Of je nu een beginnende of helemaal geen gamer bent, WarioWare: Move It! is een leuke ijsbreker, die geheid zorgt voor leuke, maar soms ook frustrerende momenten. De Joycons registeren zich niet altijd goed, wat helemaal vervelend is als je erg competitief bent.

Gelukkig is het spel zo onnozel en eigenzinnig dat je het snel vergeeft. Zeker als je weer een gekke ‘Sacred Pose’ aanneemt om weer verder te kunnen spelen of juist gaat oefenen op eerdere minigames, zodat je beslist een pro wordt. Multiplayer mode zorgt ervoor dat het spel weer elke keer een unieke ervaring garandeert met vrienden of familie. Gooi je schaamte de deur maar uit en ga lekker los op de beats en vormen van Wario Inc.