Warhammer 40,000: Dawn of War II - Retribution Review

De Eldar, Space Marines, Imperial Guard, Chaos Space Marines, Orks en de Tyranids. Zoals je leest gaan we het niet hebben over een Call of Duty of FIFA. Nee, dit is andere koek. De tweede uitbreiding van Warhammer 40,000: Dawn of War II is namelijk uit. Wij zijn druk aan de gang gegaan met deze eerder genoemde rassen en hebben onderzocht wat deze uitbreiding in zijn mars heeft.

Zo, nu is het hopelijk gelijk duidelijk waar de grootste vernieuwing ligt bij de uitbreiding Retribution. In Dawn of War II draaide het verhaal nog volledig om de Blood Ravens, maar nu heeft elk van de zes rassen zijn eigen speelbare verhaal. Je kunt dus zelf kiezen met welk ras je speelt om vervolgens daar het verhaal van te volgen. Nadat wij echter verschillende rassen hadden uitgeprobeerd, kwamen we al snel tot de ontdekking dat de eigenlijke missies binnen deze verschillende verhalen niet van elkaar afwijken.

De verschillen in de missies zijn zeer beperkt en vaak enkel om te zorgen dat je niet wordt aangesproken als ‘Space Marine’ wanneer je als een Ork speelt. Waar dan wel verschil in zit zijn de speelstijlen van de verschillende rassen. Tyranids zijn er vooral om met de vijanden op de vuist te gaan, terwijl de Eldar over het algemeen liever wat afstand houden.

Chaotische gevechten is waar het om draait
De structuur van het verhaal in Retribution is vrijwel hetzelfde gebleven als in Dawn of War II. In de verschillende missies is het de bedoeling om jouw helden van een begin- naar een eindpunt te brengen. Echter klinkt dit simpeler dan het in werkelijkheid is. Tactiek is namelijk een vereiste en uit zich in Retribution vooral in het gebruik maken van dekking en het gebruiken van de unieke vaardigheden die elk van je helden beschikken. Naast dit RTS-aspect zien we in de uitbreiding ook een RPG-aspect terug. Elke held stijgt namelijk in level na het voltooien van missies. Behaal een nieuw level en speel nieuwe wapens of vaardigheden vrij, om de vaak chaotische gevechten van Retribution de baas te zijn.

Wel moet gezegd worden dat ook de lengte van elk verhaal er niet aan onder doet. De eerder beschreven missies duren elk namelijk wel een tijdje, variërend van een half uurtje tot ongeveer twee uur. Met zestien missies in totaal ben je dus al snel zo’n veertien uur bezig om de campagne modus uit te spelen. Wat hierbij wel jammer is, is dat een sterk verhaal nog ontbreekt in Retribution. Goed, het zijn dan wel zes verschillende verhalen, hoe groot deze verschillen ook zijn, maar het is jammer dat de verhalen oppervlakkig zijn en dit niet hetgene is waarvoor je door blijft spelen. Veel van je helden komen onpersoonlijk over en voelen meer aan als het zoveelste mannetje in de game. Een echte band bouw je niet met ze op.

Sterke gameplay
Gelukkig maakt de gameplay de missers van het verhaal voor een groot gedeelte goed. Dankzij de verslavende, sterke gameplay van het spel maakt het namelijk niet zoveel uit dat het verhaal niet interessant is. De gameplay is, zoals eerder genoemd, vaak erg chaotisch. Mannetjes vliegen door de lucht, kraters worden al snel gemaakt en het geweld spat van je scherm af.

Hoewel je dus vaak over een niet al te groot leger bezit, heb je genoeg te doen wanneer je mannen onder vuur worden genomen en je ondertussen toch dekkingsvuur probeert te geven om je sniper zo onopvallend mogelijk de vijand te laten aanvallen van de zijkant. Het is dan ook een genot om te zien hoe mooi alles kapot kan in het spel en hoe hard de ontploffingen en schoten door je speakers zullen knallen.

Vernieuwingen?
Hoewel er op veel gebieden niet heel veel nieuws te vinden is in Retribution, zijn er toch wel een paar noemenswaardige vernieuwingen. Nieuw aan de gameplay is bijvoorbeeld de mogelijkheid om tijdens het spelen op bepaalde punten basissen op te bouwen om nieuwe troepen aan te wenden. Deze troepen zijn vaak een stuk minder sterk dan je helden, maar zijn onmisbaar als de vijand in grote getale op je af komt stormen.

Mocht je het nutteloos vinden deze troepen aan te wenden, kun je er ook voor kiezen om de beschikbare middelen te gebruiken om je helden te verbeteren. Zo kun je jouw helden de vijand meer schade laten toebrengen, of juist ervoor zorgen dat je held meer schade kan incasseren. Afwegen en keuzes maken zijn een must, aangezien het aantal middelen beperkt zijn, maar wel zeker noodzakelijk zijn om te gebruiken.

De uitgelezen mogelijkheid
Al met al is Dawn of War II – Retribution een erg goede uitbreiding op het originele spel. De uitbreiding zit boordevol content, de zestien missies in elk verhaal zullen al gauw zo’n veertien uur in beslag nemen en dat terwijl er zes verschillende verhalen zijn. Jammer genoeg zijn deze verhalen dan weer wel oppervlakkig en verschillen amper van elkaar. Gelukkig is de gameplay weer even sterk als altijd en werkt zeer verslavend. Voor een prijs van dertig euro is Dawn of War II – Retribution het aanschaffen zeker waard. Helemaal als je nog niets gespeeld hebt van de Dawn of War serie, is dit dé uitgelezen mogelijkheid om in te stappen.