VVVVVV Review

Spelen met de zwaartekracht in games is trendy. De PlayStation Vita krijgt binnenkort bijvoorbeeld Gravity Rush en in de shooter Inversion die zijn opwachting maakt op de Xbox 360 en PlayStation 3 speelt zwaartekracht ook de hoofdrol. Voor Nintendo 3DS-bezitters is VVVVVV de manier om te gamen met behulp van gravitatie en daar is niet eens de gyroscoop voor nodig.

VVVVVV wordt uitgesproken als “The Letter V Six Times” en is een retro-game gemaakt door indiestudio Nicalis, bekend van de WiiWare-game La Mulana. Tenminste, helemaal bedacht door Nicalis is de game niet. Dat was namelijk Terry Cavanagh, die de 2D-puzzelplatformer in 2009 bouwde in Adobe Flash voor de PC en Mac. Inmiddels is hoofdpersoon uit de game, Captain Viridian, met zijn schip ook op de 3DS aangekomen.

Terug naar de jaren '80
Het lijkt er overigens niet op alsof de kapitein uit 2009 komt; VVVVVV ziet er in alle opzichten uit als een oldschool game uit het begin van de jaren ’80 en ’90, denk aan de Commodore 64. De game is opgebouwd uit muren, blokken en poppetjes in pixels. Deze uitstraling is geheel afgewerkt met het gebruik van basiskleuren en als achtergrondmuziek zijn aanstekelijke chiptunes gebruikt.

VVVVVV is een platformer die zich afspeelt in een andere dimensie waar de kapitein helemaal de weg kwijt is. Hoewel hij niet zo blij is dat hij zijn vijf bemanningsleden kwijt is, blijft hij lachen. De game mag er dan simpel uitzien, de poppetjes hebben toch expressie in hun gezichtjes en dat is knap gemaakt. Echter, Viridian heeft geen tijd om zich om zijn gelaatsuitdrukkingen druk te maken, want hij moet op zoek naar zijn collega’s uit het ruimteschip.

Schermpje voor schermpje
Dat doet hij op een bijzondere manier. Als hij springt, dan valt hij niet na een paar milliseconden naar beneden. Integendeel, in een sprong vliegt hij naar boven en is het maar te hopen dat hij op een veilig stukje terechtkomt en niet op pijnlijke stekels. Vervolgens springt hij weer en gaat hij naar beneden. Dit alles gaat schermpje voor schermpje, zodat niet van te voren al te zien is waar de kapitein terechtkomt.

Zoals een platformer betaamt bevat VVVVVV behoorlijk wat puntige obstakels die vermeden moeten worden en zijn er bewegende blokjes en vastzittende deeltjes om even tot rust te komen. Soms ben je schermpjes lang naar boven aan het “vallen” en is het maar afwachten hoe en waar je terechtkomt. Het komt zelfs voor dat je hele moeilijke stukken speelt, om er na vier schermpjes achter te komen dat je harde werk voor niets is geweest, omdat het gedeelte op niets uitkomt.

Dat is behoorlijk frustrerend, maar dat is dit spel te vergeven. Voor de rest is er namelijk alles aan gedaan om de game zo makkelijk mogelijk te maken. En in tegenstelling tot de belastingdienst, is dat ook meteen een stuk leuker. Er zijn net zoals in LittleBigPlanet een soort poortjes en als je die bereikt, dan hoef je je geen zorgen te maken als je tig keer verkeerd terecht komt. Je wordt direct weer vanaf dat checkpoint gerespawned en je kunt weer opnieuw proberen.

Dood tot je erbij neervalt
Er is geen aantal levens ingesteld, dus je kunt Captain Viridian net zo lang laten doodvallen tot je er zelf bij neervalt. Bovendien zitten er veel poortjes in de game, waardoor je nooit frustrerend lange stukken hoeft over te doen. Op dat gebied wordt het je makkelijk gemaakt en dat is erg prettig, want hierdoor blijf je doorspelen. Je ziet op het onderste scherm trouwens een map die je laat zien welke stukjes je al hebt gehad. Wanneer je in een nieuw schermpje komt waar je niet eerder bent geweest, wordt deze toegevoegd aan de map.

VVVVVV maakt het je in sommige opzichten makkelijk, maar vergis je niet, want deze 2D-platformer, die in 3D speelbaar is, zal je verrassen. De moeilijkheidsgraad lijkt van een perfect niveau te zijn. Je merkt tijdens het spelen dat hoe vaker je een stukje opnieuw doet, hoe beter het gaat. Dat is belangrijk, want het komt regelmatig voor dat gedeeltes onspeelbaar lijken en het feit dat je snel terugkomt en steeds soepeler door de game heengaat, zorgt dat je het bijltje er niet bij neergooit.

Springen naar platformen, oppassen voor puntige objecten en andere poppetjes redden: VVVVVV is een echte platformer die de eerste dagen van videogames eert. Toch speelt deze platformer niet zoals zijn collega’s in het genre. Het kan juist heel lastig zijn om deze game goed te spelen als je jarenlange ervaring hebt met die tuinbroekdragende, besnorde Italiaan.

Dat ligt niet zozeer aan de standaard rechthoekige deeltjes om op te springen, maar juist de stukken die timing vergen. Zo zijn er plekken waar steeds objecten voorbij schieten en je er precies tussendoor moet springen. Dat is de omgekeerde wereld voor een doorgewinterde platformgamer en dat staat garant voor een hoop uitdaging. Grappig detail is dat het soms om rondvliegende spookjes gaat zoals in kasteeltjes in Mario, maar vijanden ook langsrazende woorden kunnen zijn als Lies, Truth en Obey. Vreemd en verfrissend.

Trofee-kamer
De uitdaging van het hoofdverhaal is helaas vrij snel voorbij, maar daarna is er nieuwe gameplay te vinden in de Player Levels, die zijn gemaakt door andere ontwikkelaars en geport zijn uit de PC-versie van de game. In die PC-versie was het mogelijk om eigen levels te maken, maar dat goede idee is helaas gesneuveld in deze 3DS-versie. Het zou leuk zijn geweest om ze te kunnen delen via 3DS, maar helaas. Zelfs je highscores kunnen niet doorgestuurd worden via de handheld.

Het ‘hoofdverhaal’ kan overigens alsnog gespeeld worden om twintig ‘trinkets’ te vinden waarmee je nieuwe muziekjes, speelmodi en tijdrace-spelletjes vrijspeelt en uiteindelijk zelfs een trofee-kamer. Die trinkets zien eruit als een soort cd’tjes.

De trofee-kamer is om te bekijken hoe goed je het al gedaan hebt. Trofeeën win je door de Flip Mode uit te spelen waarin het spel gedraaid is, of het hoofdverhaal bijvoorbeeld met minder dan 500, 250 of zelfs 100 keer doodgaan uit te spelen. Er volgen nog updates voor het spel, dus mogelijk komen daar dan ook nieuwe trofeeën bij.

Moeilijk te weerstaan
Het is moeilijk om de 8-bit charme van VVVVVV te weerstaan en dat hoeft gelukkig ook helemaal niet. De game houdt je ondanks het korte hoofdverhaal uren bezig. Hij brengt voor oudere gamers herinneringen naar boven van de begindagen van videogames en daarbovenop is VVVVVV moeilijk, maar niet frustrerend. De vrolijke chiptunes en lachende hoofdrolspeler fleuren de game die verder nogal zwart is enorm op. Echter, de grootste glimlach krijg je waarschijnlijk op het moment dat je tussen vijandelijke objecten door moet springen in plaats van erop. Dit klinkt frustrerend, maar wanneer je de levels uit VVVVVV eenmaal haalt, dan zal zelfs de meest ervaren platformliefhebber een glimlach op zijn gezicht krijgen.