Virtua Tennis 3 Review

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Virtua Tennis doet dit niet. Het is zeker geen slechte game, maar toch valt het tegen. Het balletje overslaan is gewoonweg te simpel, waardoor het wel een perfecte game is voor mensen die niet tegen hun verlies kunnen.

De principes van een tennis game kennen we allemaal natuurlijk wel, dus daar zal ik verder niet te uitgebreid op ingaan. Het is een balletje over het net slaan, en dat met genoeg tactiek waardoor het voor je tegenstander onmogelijk is om deze terug te slaan. En aangezien het tennissen vanuit je luie stoel met een controller in je hand niet echt inspannend is, moet de tactiek overduidelijk aanwezig zijn in de game. Dit mist dus in Virtua Tennis 3. Als er twee redelijk geoefende spelers tegenover elkaar staan, zal het balletje met gemak een keer of dertig, of meer, heen en weer geslagen worden, aangezien het erg makkelijk is om deze te bereiken met wat op de knoppen te rammen. Je kunt natuurlijk een beetje variatie in je slagen aanbrengen, maar dit heeft over het algemeen weinig nut in het spel. Ook het ingedrukt houden van de knoppen om de bal harder te slaan begint al snel te vervelen. Je mannetje (of vrouwtje) moet hiervoor namelijk stil blijven staan en de knop moet te lang ingedrukt worden. Toch is het nog te simpel om dit systeem te gebruiken, waardoor je na een uurtje spelen bijna pijn in je duim begint te krijgen.

Dit wil niet zeggen dat het spelen van de game niet leuk kan zijn. Ben je in voor een lekkere tennisgame die je zo kunt oppakken, dan biedt Virtua Tennis 3 zeker wat je zoekt. Maar de game biedt gewoon erg weinig nieuwe dingen in de gameplay waardoor het een echte must-have zou kunnen zijn.

In Virtua Tennis 3 kun je natuurlijk verschillende modi kiezen. De belangrijkste hier is natuurlijk de career mode, waarin je probeert de beste tenniss(t)er ter wereld te worden. Je begint als nummer 300, en maakt je weg door middel van het spelen van veel wedstrijden naar de velbegeerde nummer één plek. Het vreemde in deze mode is echter dat er maar een stuk of twintig verschillende gezichten zijn waartegen je kunt spelen. Sommige bekende tennissers kom je tegen als je nog helemaal onderaan de ranglijst staat, en dan maak je ze helemaal in. Als je echter op de helft bent, dan kom je ze nog een keer tegen en heb je de kans dat je wel een keertje ingemaakt wordt. Het is niet zo erg dat je een tweede keer tegen hetzelfde gezicht speelt, maar als het voor de tiende keer is, begint het toch wel storend te worden.

Naast de career mode is er natuurlijk nog de multiplayer en kun je even snel een match spelen, of enkele van de minigames doen. Deze laatste zijn leuk om te doen, en elk van de minigames richt zich op een ander aspect van het tennisspel. Zo zul je in sommige minigames hele grote tennisballen moeten ontwijken, olievaten proberen om te schieten, spullen achter je beschermen tegen de ballen die naar je toegeschoten worden, en meer. Het begint altijd erg makkelijk, maar na een tijdje begint het toch een aardige uitdaging te worden.

Op de Xbox 360 kunnen we natuurlijk niet meer zonder een online modus, en die zien we dan ook terug in Virtua Tennis. Voor de eerste keer in een Virtua Tennis game kun je met je zelfgemaakte speler online gaan en het opnemen tegen spelers uit de hele wereld. Ook is er de VT TV feature, waarin je de wedstrijden van de beste spelers ter wereld kunt bekijken. De graphics zijn goed verzorgd in de game, en zeker in high definition, ziet het er allemaal erg goed uit. De spelers zijn gedetailleerd en zien er net zo uit als in het echte leven. De tennisvelden zien er ook stuk voor stuk goed uit, maar meestal ben je teveel bezig met het spel om de details op te merken. Zo gaan de hoofden van de ballenjongens een beetje heen en weer wanneer ze de bal met hun ogen volgen.

Virtua Tennis 3 biedt weinig nieuws, maar als je even snel een makkelijk te spelen potje tennis wilt doen is het een goede oplossing. Voor de diepere tenniservaring is Top Spin 2 echter nog steeds de ideale game.