Vampire The Masquerade: Coteries of New York Review - Verhaal met een bite

Vampieren zijn niet weg te denken uit onze dagelijkse cultuur. Zowel op tv als in de gamingwereld zien we veel nieuws rond deze bloeddorstige vrienden. Later dit jaar mogen we Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2 verwachten, maar voor die tijd krijgen we eerst nog een andere titel: Vampire: The Masquerade—Coteries of New York.

Liefhebbers van vampieren hebben momenteel weinig te klagen. Met de populaire Netflix series als Sabrina, Locke & Key, Dracula, The Witcher en Castlevania zijn er meer dan genoeg bloedslurpers te kijken. Maar ook in de gamewereld zijn de vampieren flink aanwezig. Zo zagen we nog niet zo lang geleden Vampyr, maar komt dit jaar ook nog het tweede deel van Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2 uit, een vervolg op de game uit 2004.

Voor die tijd kunnen we dus al aan de slag met een andere game met dezelfde thematiek: Vampire: The Masquerade—Coteries of New York. Een hele mond vol. Coteries of New York is een visual novel en daarmee anders dan de meeste vampieren-games die we kennen. Nu zijn de meningen over Visual Novels nogal verdeeld, de een haakt bij het noemen van het woord al af, de ander spitst juist de oren. Nu, voor die laatste groep is er best veel te beluisteren.

Het zal je maar gebeuren, je gaat een avond stappen, komt een leuke dame tegen maar na een wilde nacht kom je tot de ontdekking dat je dood bent. Nou ja, niet dood, Ondood. je hebt het bed gedeeld met een vampier met als gevolg dat je nu zelf ook een allergie voor zon en een constante dorst naar bloed gekregen hebt. Voordat je er erg in hebt word je opgepikt door een wat duistere figuur, dat je een paar basisbeginselen van het vampier-zijn bijbrengt.

Al snel kom je er achter dat dit meer betekent dan een beetje in het duister rondsluipen en je tanden in de keel van niets vermoedende passanten zetten. Vampieren hebben veel rangen en standen, een heuse hiërarchie, diverse clans die elkaar al dan niet kunnen luchten of zien en hebben vooral te maken met The Masquerade. The Masquerade is een soort heilige code waar alle vampieren zich aan dienen te houden en die er vooral voor moet zorgen dat de mensen geen besef krijgen van het bestaan van de vampierensoort.

Jij als nieuwe vampier hebt je ook aan deze regels te houden terwijl je ondertussen probeert je een weg te manouvreren in de hiërarchie van de verschillende clans. Er wordt vrij veel tijd besteed aan het uitleggen van alle complexiteit waar vampiers mee te maken hebben. Natuurlijk erg interessant, zowel voor de toonzetting als achtergrondinformatie, maar het verhaal komt daardoor wel wat langzaam op gang. Verder is het jammer dat de game modern probeert te zijn met referenties naar Netflix en Fortnite. Dat had niet echt gehoeven en breekt eerder de sfeer dan dat het iets toevoegt.

De Cotery de in de titel staat is niet voor niets. Een cotery is een groep vertrouwelingen en jij dient een dergelijke groep om je heen te verzamelen, als je je staande wil houden in de vampierenwereld. Hiertoe krijg je een viertal 'leads', personen die je kan opzoeken om te kijken of je een alliantie met ze aan kan gaan. In typische Visual Novel stijl krijg je een uitgebreide beschrijving over hoe de ontmoeting verloopt en kan je die beïnvloeden door bepaalde keuzes te maken.

Je zal diverse ontmoetingen moeten hebben en de juiste keuzes moeten maken om iemand voor je te winnen. Bovendien is de tijd die je hiervoor hebt vrij kort, dus je zal keuzes moeten maken. Daarnaast kan je nog een aantal optionele locaties bezoeken, ieder met hun eigen verhaallijn. Ook hiervoor geldt dat je gezien de beperkte tijd niet moet verwachten alle verhaallijnen in één speelsessie te kunnen afronden.

Dit geeft meteen zowel het belangrijkste sterke als zwakke punt van deze game weer. Er is vrij veel keuze, maar te weinig tijd om alle keuzes te volgen. Na de toch wel vrij lange introductie in de vampierenwereld is het middenstuk vrij kort om meteen door te gaan naar de apotheose, die dan wel weer bevredigend aanvoelt. Al met al is Coteries vrij kort. Na een uur of vijf-zes zie je de eind-credits al wel. Aan de andere kant is er meer dan genoeg reden de game nogmaals op te starten. Er zijn diverse keuzes die nog te maken zijn. Keuzes als de clan waar je je bij aansluit, de personen die je in je Cotertie probeert te verzamelen, de optionele verhaallijnen, meer dan je in een enkele speelbeurt kan zien.

In die vrij korte speeltijd wordt wel een interessant en gedetailleerd verhaal verteld. De intriges waar ook vampieren mee te maken hebben zijn interessant en zorgen voor een extra laag spanning.