Total War Warhammer Realm of the Wood Elves DLC Review

Elven spreken tot de verbeelding. Magische wezens die communiceren met flora en fauna en erbij zweren om moedertje natuur te beschermen. Dat kan uiteraard niet altijd zonder een potje knokken gaan. Of dit ras zijn mannetje weet te staan, lees je in de Total War Warhammer Realm of the Wood Elves DLC Review.

Een kijkje op deze bovennatuurlijke soort vinden we in de tweede grote uitbreiding voor één van de beste strategiegames die dit jaar uitgekomen is. In Realm of the Wood Elves maak je voor een prijs van iets meer dan 17 euro een actievolle boswandeling, waarbij je een hoop nieuwe vrienden én vijanden maakt.

De Total War Warhammer DLC komt met twee geheel nieuwe speelbare rassen. De eerste bestaat uit de Wood Elves, oftewel de elven van het woud, en heeft als leider Orion. De andere variëteit, de Argwylon, is een volk dat bestaat uit levende boomwezens en deze worden aangevoerd door Durthu. Beide zijn een welkome en interessante toevoeging aan het oorlogszuchtige raster van facties, maar om de units van deze DLC lieverdjes te noemen gaat wel iets te ver.

Als elven wel ergens om bekend staan, dan is het hun bekwaamheid met pijl en boog. De eenheden die met de add-on toegevoegd worden, bestaan daarom ook vooral uit scherpschutters die van een lange afstand aanvallen. De Argwylon dragen ook een steentje bij, met de mogelijkheid om de creaties van het woud te rekruteren. Beide facties maken gebruik van dezelfde troepen, alhoewel dat niet helemaal voordelig uitpakt.

Of je nu de bosdraken inzet of de boogschutters, die op enorme arenden door de lucht zoeven. De units zijn wel redelijk tof uitgewerkt en ze zijn een lust voor het oog om in bezit te hebben. Het enige probleem is dat de strijders nu nog geen balans hebben gevonden tussen alle gevestigde volkeren, tenzij je alle veldslagen ook daadwerkelijk zelf speelt en erg op micromanagement gefocust bent. Zo komen de troepen normaal gesproken zwak over en word je al snel overrompeld door veel kleinere legers.

Een ander probleem is dat er tussen de nieuwe partijen enorm gediscrimineerd wordt. Om voor de Argwylon de betere legers te laten verschijnen, is het alleen een vereiste om wat goudstukken neer te leggen. Daarentegen hebben de elven een veel groter kostenplaatje voor precies dezelfde eenheden. Dit volk moet nog een nieuwe valuta genaamd Amber bij betalen, wat zorgt voor niet te ontwijken knelpunten.

Amber is namelijk maar een schaars goedje in de wereld van Total War Warhammer. Erg kleine hoeveelheden zijn te verdienen door onder andere diplomatieke contracten en het overnemen van nederzettingen. Hierbij is het de taak om de resource te gebruiken voor het verbeteren van de levensboom van het tweetal rassen, gebouwen uit te breiden of het eerder genoemde aanschaffen van de betere eenheden. Een interessante implementatie, ware het niet dat dit wel voor de nodige frustratie zorgt.

Mocht je als de Wood Elves spelen, dan ben je bij voorbaat al de sjaak. Zo moet je telkens weer de afweging maken waar je het amber voor gaat gebruiken en kom je al snel tot de conclusie dat er een nadelig effect ontstaat ten opzichte van de andere facties. Mocht je niet genoeg amber hebben, dan worden gehavende legers niet meer aangevuld met kersverse mannen of monsters. Na een tijdje is het dan ook de vraag waar je de benodigde amber vandaan haalt zonder gelijk een oorlog te starten, want de nederzettingen groeien niet als paddenstoelen uit de grond.

Zowel bij de Wood Elves als Argwylon heb je dus iets meer tactische inzet nodig dan bij de andere speelbare rassen. Vooral tijdens het doorlopen van de Grand Campaign, de grote campagne van het spel, ben je je route aan het uitstippelen. Naast deze veldtocht, die je misschien al met andere facties overwonnen hebt, krijg je ook een geheel nieuwe storyline tot je beschikking.

De Realm of The Wood Elves DLC komt namelijk met een van de Grand Campaign onafhankelijke verhaalmodus. Deze expeditie heeft de naam Season of Revelations gekregen en draait volledig om het laten bloeien van de levensboom. Deze uitdagende en toffe singleplayer campagne kan je met een uurtje of 8 wel uitgespeeld hebben, maar een makkie is het in ieder geval niet. Gelukkig krijg je een paar handige features tot je beschikking om toch beter opgewassen te zijn tegen vijandelijke invasies.

Eén van handigste toevoegingen is het feit dat elvenlegers over moeilijk begaanbare gebieden heen kunnen komen. Waar je eerst om een berg heen moest lopen, wat ongeveer drie beurten kost, kan je nu gemakkelijk in één ronde je leger over de berg heen trotseren. Tel daarbij ook wat nieuwe techtrees en verwoestende magische spreuken op, en je maakt zo waar een kans om te overleven

Wat ook nieuw is, is dat veroverde steden en nederzettingen vaak als outpost dienen en verschillende functies aan kunnen nemen. Zo kan je zelf kiezen of je bijvoorbeeld troepen sneller wil laten bijvullen of dat lokale troepen een stuk goedkoper te rekruteren zijn. Zonde is wel, dat je naast deze buitenposten maar heel weinig volledige steden kan uitbouwen, waardoor al snel pijnlijk duidelijk wordt dat de economie in het elvenrijk stil staat. Het leven met puntige oren geeft je dus niet snel een vette bankrekening, tenzij je aan het plunderen slaat en daarmee het verkrijgen van amber via diplomatieke wegen onmogelijk maakt.

De Realm of the Wood Elves DLC biedt nieuwe speelbare rassen, eenheden, legendarische leiders, bovennatuurlijke krachten, quest battles en een geheel vrijstaande verhaallijn. Het is daarmee een welkome uitbreiding op de content die Total War Warhammer te bieden heeft. Gelukkig heeft Creative Assembly het risico genomen om te experimenteren met een andere speelstijl.

Helaas past niet elke feature helemaal lekker in het plaatje. Amber zorgt namelijk voor een flinke hoeveelheid problemen en ook de kracht van de legers weet niet overal te overtuigen. Weet dit je niet af te schrikken en ga je de grote campagne hierdoor een keer opnieuw te spelen, dan is het een vogelvlucht met de elven wel waard!