Too Human Review

Silicon Knights is een jaar of tien geleden begonnen met de ontwikkeling van Too Human. De combinatie van Noorse mythologie en science fiction klinkt veelbelovend in de oren van veel gamers, maar had het eerste deel van de geplande trilogie wel het levenslicht mogen zien, of is het ondertussen wat verouderd?

De Noorse mythologie is, net als de Griekse, een mengelmoes van verschillende goden en mythologische wezens. Too Human speelt creatief in op deze mythologie, door machines, mensen en Noorse goden in één wereld samen te laten komen. De goden hebben zichzelf door middel van cybernetische onderdelen aangepast op de huidige tijd.

Mensen, machines en iets er tussen in
Voordat de Aesir (de goden) op aarde aankwamen, woedde er al een oorlog tussen de mensheid en de machines. De machines waren er op uit om de mensheid volledig uit te roeien. De oorlog escaleerde en de twee partijen gebruikten nucleaire en anti-materie wapens, welke tot een duizendjarige winter leidden.

De mensheid staat intussen op het punt van uitsterven met nog maar paar miljoen man, die gevestigd zijn in het veilige Midgard. De machines hebben geen last van de winter gehad en hebben zich nog verder ontwikkeld tot legendarische, mechanische wezens.

Het doel van de Aesir is de mensheid tegen uitsterven behoeden en de machines uit te roeien. De speler neemt dan ook de rol aan van Baldur, Odin's jongste en tevens favoriete zoon, die volgens de Noorse mythologie voor schoonheid, goedheid en puurheid staat. Daar jij het populairst bent onder de mensen en daarnaast een doorgewinterde krijge, rust de taak om de mensheid te redden op jouw schouders.

Het verhaal van Too Human is zeer creatief in een science fiction-jasje gegoten. Jammer genoeg is het verhaal niet diep genoeg uitgewerkt, waardoor het wat moeilijk is om in het spel gezogen te worden.

Een beetje vreemd, maar wel lekker
In het begin van het spel kiest de speler of hij met een Berserker, een Champion, een Bio-Engineer, een Defender of een Commando gaat spelen. Iedere klasse heeft sterke en zwakke punten, en hiermee wil Silicon Knights zorgen dat iedereen de game meerdere malen speelt.

Tijdens het eerste level, krijgt de speler een aantal hordes mechanische wezens voor zijn kiezen en tussendoor een uitstapje naar cyberspace om kennis te maken met de mysterieuze Norns. Deze drie dames leren je een aantal krachten, welke te gebruiken zijn in cyberspace, om in de echte wereld deuren te openen of paden toegankelijk te maken. Het brute slachtwerk wordt redelijk vaak afgewisseld, doordat de speler naar cyberspace gaat of gewoon van a naar b moet lopen.

De besturing verschilt met andere hack ’n slash spellen. Directe aanvallen worden met de analoge sticks gedaan, terwijl dit bij vrijwel alle andere titels door middel van de toetsen gebeurt. Met de linker- en rechter trigger bestuurt de speler de vuurwapens, welke ook weer door middel van de analoge sticks apart te richten zijn. In het begin voelt dit een beetje vreemd aan, maar naarmate het spel vordert, bewijst dit toch erg handig te zijn.

Tijdens het spel zal de speler meer ervaring op doen, in level stijgen en steeds meer uitrusting vinden, om zo zelf sterker te worden. Hier komt het RPG-element van Too Human tot zijn uiting. Jouw bemachtigde uitrustingen kunnen door middel van runes een bepaalde eigenschap of kleur krijgen. De oude uitrusting kan op ieder gewenst moment in het spel verkocht worden. Ook zal de speler zelf wapens en armor kunnen maken.

De ervaring die de speler op doet is verdeeld over een aantal punten, welke gebruikt worden in de skill trees. Hier heeft de speler de keuze om zijn verschillende aanvallen te versterken. Een beetje jammer is het feit dat de speler nooit alle skills kan krijgen in zijn skill tree, maar slechts één tak hiervan kan kiezen. Als dit gedaan is, kan de speler de skills in de andere takken niet meer kiezen, tenzij de skill tree gereset wordt.

Meerdere goden
Een mooie optie in Too Human is de mogelijkheid om samen online de verhaallijn door te spelen. Op deze manier kan de speler zich voorbij moeilijke stukken werken die offline maar niet willen lukken, maar ook gewoon het verhaal nog eens samen spelen. Dit werkt met een drop-in drop-out systeem, waardoor er gewoon iemand mee kan doen en kan stoppen zonder de andere speler te belemmeren.

Online is het combosysteem erg belangrijk, daar de speler daarmee uiteindelijk in een soort woede uitbarsting de krachten van dieren kan gebruiken. Denk hierbij aan een grote beer, die je tijdelijk een stuk sterker maakt. Zorg er wel voor dat de andere speler een soortgelijk level heeft. De vijanden nemen namelijk het level aan van de krachtigste speler, waardoor de zwakkere speler steeds weer dood zal gaan.

Grafisch goddelijk verpest
Too Human ziet er over het algemeen redelijk goed uit, maar de invloed van de Noorse mythologie komt vooral in de personages naar voren. De omgeving is goed in elkaar gezet, echter geeft deze geen futuristisch noch een mythologisch gevoel af.

Tijdens de filmpjes valt vooral op dat de grens met de in-game graphics erg dun is, wat voor erg aangename overgangen tussen deze twee zorgt. Grafisch zit het spel dus goed in elkaar, maar dit wordt vervolgens wel verpest door de vreselijke standpunten van de camera, waardoor de speler het overzicht veel te vaak verliest.

Al met al redelijk geslaagd
Ondanks het feit dat Too Human zo'n tien jaar in ontwikkeling is geweest, kan het spel niet alle verwachtingen waarmaken. Grafisch stelt het spel niet heel erg teleur, maar het doet allemaal wel iets verouderd aan. De basis van het verhaal in Too Human is een originele mix van de Noorse mythologie met een mechanische twist. Voor zover het mogelijk is, word je wel meegesleept in het verhaal van de Noorse god Baldur, alleen ontbreekt er wat diepgang. Het spel heeft een rode draad die binnen een uur of 15 uitgespeeld kan zijn, maar heeft nog talloze extra missies die de levensduur van Too Human weer wat oprekken. Het geheel wordt echter wat verpest door de standpunten van de camera, die voor verwarring bij de speler zorgen. Daarnaast doet de omgeving vaak wat gevoelloos aan. Ondanks deze mankementen is Too Human toch de moeite waard om een keer te spelen.