Titan Souls Review - Bikkelharde boss rush

Eindbazen vormen (als het goed is) de hoogtepunten van een videogame, zeker als ze lastig te verslaan zijn. Titan Souls schotelt je de ene bossfight na de andere voor, maar blijft er door deze stroom aan epische gevechten nog wel een memorabele game over? Lees het in deze Titan Souls review.

Een pijl, een boog en een poppetje. Dat is het eerste wat je ziet als je met je avontuur in Titan Souls begint. Een simpel begin dat eigenlijk precies laat zien wat je nodig hebt om deze game uit te spelen: een naamloos pixelfiguurtje dat het gewapend met een boog en één pijl opneemt tegen monsters die gemakkelijk tien keer groter zijn dan hij.

Deze enkele pijl is gelukkig herbruikbaar, en zuig je gemakkelijk weer naar je toe nadat je hem afgevuurd hebt. Door slim van deze techniek gebruik te maken, kun je dit afvuren en ‘opzuigen’ in je voordeel gebruiken, maar let wel op: je kunt je niet bewegen als de pijl naar je onderweg is, en dat kan knap lastig zijn als een reusachtig stenen monster zijn vuist op je hoofd wil planten.

Alle monsters en de hele wereld van Titan Souls komen tot leven dankzij een prachtig pixelstijltje, met felle kleuren en subtiele animaties. De muziek maakt het avontuurlijke gevoel compleet, en varieert van een kalm deuntje als je door de overworld loopt tot een opzwepend nummer met scheurende gitaren.

Ondanks de kinderlijk simpele besturing (die naast de sticks om mee te lopen uit twee knoppen bestaat) is Titan Souls een behoorlijk taaie game. Na een hit leg je het loodje, en gedurende je avontuur verzamel je geen upgrades of extra HP: het poppetje waar je mee begint is het poppetje waar je de game mee eindigt, en het zijn puur en alleen jouw vaardigheden die verbeteren naarmate je de ene na de andere boss in het stof laat bijten.

Nadat je je een weg door het begingebied geschoten hebt (met vier eindbazen) opent zich een relatief grote open wereld, waarin je vrij bent om op onderzoek uit te gaan. In welke volgorde je de eindbazen verslaat is aan jou. Aarzel dus niet om eens een andere kant op te lopen als de frustraties hoog oplopen.

Vroeg of laat zal Titan Souls namelijk gegarandeerd op je zenuwen gaan werken, en dat ligt nog niet eens zozeer aan de moeilijke vijanden. Vooral het verplichte stukje dat je moet lopen van het checkpoint naar de kamer van de boss is na een paar mislukte pogingen irritatiebron nummer één, zeker als het meer dan tien seconden kost om deze weg continu opnieuw af te leggen.

Een systeem als in Super Meat Boy had wat ons betreft dan ook een stuk beter gepast, waarin je direct opnieuw kunt beginnen als je een keer gefaald hebt. De lol van Titan Souls is immers te vinden in het zelfstandig ontdekken van de zwakke plekken van de eindbazen, en hiervoor zul je heel wat keren het loodje moeten leggen.

We raden het je dan ook af om een guide of walkthrough van Titan Souls op te zoeken. De bosses, die variëren van stenen monsters tot planten, yeti’s en zeemonsters zijn namelijk relatief gemakkelijk te verslaan als je weet waar je op moet letten. En omdat we hier met een korte game te maken hebben (waarover later meer), is het raadzaam en een stuk leuker om dit zelf uit te zoeken.

De voldoening is bovendien zoveel groter als je op eigen houtje de zwakke plek van die lastige baas ontdekt hebt en er vervolgens een welgemikte pijl in knalt, dan dat je een strategie nadoet van een YouTube video.

Titan Souls is een game met twee gezichten. Aan de ene kant is het een titel die precies weet wat het wil, en je de ene na de andere slim bedachte eindbaas presenteert. Er zit werkelijk geen zwak gevecht tussen, en iedere keer als je gewonnen hebt, kun je niet wachten om te zien wat de volgende uitdaging is.

Aan de andere kant is het constant teruglopen na een verloren gevecht bloedirritant, en kun je de game met een beetje doorzettingsvermogen in een middagje uitspelen. Dat is het voor sommige spelers wellicht niet waard, al raden wij fans van games als Zelda en Shadow of the Colossus zeker aan om een poging te wagen.

Titan Souls is misschien niet voor iedereen, maar de vernuftige gevechten en de unieke pijl en boog die je hanteert zorgden ervoor dat we de game niet neer konden leggen totdat we de laatste boss bereikt hadden. Toen hielden we het wel even voor gezien, want Titan Souls is bij vlagen lastig. Heel erg lastig.

Als jij (net zoals ondergetekende) dus dol bent op uitdagende boss fights, en je er geen problemen mee hebt om een game meerdere malen opnieuw te spelen, dan mag je gerust een punt of twee optellen bij onderstaande cijfer. Het originele vechtsysteem blijft namelijk ook leuk als de credits voorbij zijn komen rollen. En op dat moment is er altijd nog de hogere moeilijkheidsgraad.