Titan Quest Xbox One Review - Verslaan de goden de tand des tijds?

Na een radiostilte van tien jaar is Titan Quest terug van weggeweest, met een nieuwe uitbreiding én een transitie naar de moderne spelcomputers. Wie had dat gedacht? En zitten we nog wel te wachten op deze oude rpg? Lees het in onze Titan Quest Xbox One review.

Titan Quest is een traditionele rpg die vanuit een isometrisch perspectief gespeeld wordt. Kenmerkend zijn de sfeervolle locaties uit de Griekse mythologie, die zich zowel in Griekenland als Egypte afspeelt. Zie het als een soort mediterraanse variant op Diablo, zonder de horror en de gotiek, maar mét zonovergoten stranden, zanderige vlaktes en kleurrijke dorpjes.

Nee, aan de klasse van Diablo kon Titan Quest toen al niet tippen, maar de rpg speelde lekker weg en werd door de fans van het genre met open armen ontvangen. De vraag is nu: heeft Titan Quest de tand des tijds doorstaan? Vooral in de laatste tien jaar is er een enórme aanwas aan Diablo-achtige games verschenen. Heeft Titan Quest na de grandioze successen van Divinity, Pillars of Eternity en Torchlight nog wel bestaansrecht?

In de basis is Titan Quest op de Xbox One nog precies dezelfde game als tien jaar geleden. Je maakt een karakter aan, kiest de naam, sekse, kleding, attributen en individuele vaardigheden en je wordt direct in een Grieks dorpje gesmeten. Daar merk je al meteen dat het goed mis is: de Titanen zijn ontsnapt uit hun eeuwige gevangenis en hebben op aarde een oorlog aangewakkerd. Nu zoeken de Goden iemand die in een epische strijd het tij kan keren dat het lot van de mens voorgoed zal bepalen.

Bovenstaand verhaal breekt geen potten, maar het is vooral een excuus om je langs alle historische locaties en dorpjes in de Oude Wereld te brengen. Onderweg kom je tal van verontruste inwoners tegen die jou om een gunst vragen. Verwacht hierbij geen verhaalgedreven opdrachten die uren duren, want meestal komt het er op neer dat je een bepaald aantal monsters moet verslaan of ergens diep verscholen in een grot een voorwerp moet terugbrengen. Deze zijmissies stellen vaak weinig voor. Sterker nog: hier wordt de ouderwetse gameplay van Titan Quest op een pijnlijke manier blootgesteld.

Wat nog wel als een huis overeind staat, is het levelsysteem. Spelers kunnen uit twee van de acht richtingen kiezen binnen bepaalde vaardigheidstakken. In het begin kun je kiezen uit een standaardklasse, zoals een krijger, een magiër en een boogschutter. Vanaf een bepaald level kun je klasses met elkaar vermengen zodat je personage vaardig wordt in meerdere specialiteiten. Hierbij kan gedacht worden aan een boogschutter die tijdens het pijlen schieten opeens een vuurbal kan spuwen. In totaal zijn er bijna dertig klassencombinaties te maken, wat leidt tot variatie en een grote herspeelbaarheid.

Lukraak maar wat klooien in dit systeem is niet aan te raden: Titan Quest is een behoorlijk pittige game. Naarmate je verder komt in het verhaal kom je steeds meer kampjes en grotten tegen waar enorme legers en vaak ook mythische wezens zich schuilhouden. Als een kip zonder kop ernaartoe rennen betekent meestal een gewisse dood: je aanval goed plannen is van belang om een gevecht in je voordeel te beslechten. Als dat je eenmaal lukt, is de voldoening groot, want Titan Quest omvat een gigantische hoeveelheid aan loot.

Op de pc was het al een hels karwei om al je gevonden slagwapens, bogen en andere voorwerpen geordend in je inventaris te stoppen, maar op de Xbox One is het al helemaal niet te doen. Speciaal voor de moderne consoles is de interface van Titan Quest volledig op de schop gegaan, ten behoeve van de controleer. Door middel van een tandwiel kun je naar verschillende schermen gaan, zoals je inventaris, questlog, levelsysteem en meer.

Echt snel en gemakkelijk werkt het allemaal niet. Doordat je op te veel (schouder)knoppen moet drukken, raak je al snel het overzicht kwijt. Vooral in het begin is echt even zoeken waar je zijn moet. De logica van de hoeveelheid tabbladen ontbreekt en dat gaat op den duur op je zenuwen werken. Ook de besturing, die op de pc redelijk eenvoudig was, voelt op de controller heel onnatuurlijk en onnauwkeurig aan. Het meest vervelende is dat je personage niet meteen stopt met lopen als je de stick loslaat, maar nog een aantal stappen verdergaat.

Het wordt nog erger wanneer je door meerdere vijanden omringd wordt. De makers dachten dit slim op te lossen door autolock toe te passen, waardoor je je automatisch op één vijand kunt richten en hem kunt aanvallen. Hierbij kun je nog van doelwit veranderen door met de stick naar de kant van de vijand op te duwen, maar dit verloopt bijzonder rommelig. Soms lijkt je personage even niet te weten wat hij moet doen en slaat hij meer een beetje in de rondte. Voor een rpg als Titan Quest, waarbij iedere beweging en slag telt, is dat natuurlijk funest.

Bovendien lijkt de transitie van pc naar de consoles niet helemaal vlekkeloos verlopen. Titan Quest zit op de Xbox One bol van de bugs en technische imperfecties. Zo kwam het bij ons meer dan eens voor dat ons karakter onophoudelijk met zijn zwaard bleef meppen, terwijl we op geen enkele knop aan het drukken waren. Ook draait de game lang niet altijd even soepel, vooral tijdens de wat grootschaligere gevechten moet de framerate het ontgelden. Het lijkt alsof de visuele verbeteringen op de consoles zijn tol hebben geëist.

Bovenstaande punten waren allemaal onoverkomelijk geweest, als Titan Quest de genadeloze tand des tijds had doorstaan. Maar helaas, dat heeft het toch echt niet. Het spel speelt op momenten zeker lekker weg en het historische Griekse thema is om van te smullen, maar gaandeweg bekruipt je steeds meer het gevoel dat je dit allemaal al een keer gedaan hebt. Vergeleken met de hedendaagse knallers als Torchlight en Path of Exile heeft de gameplay van Titan Quest weinig om het lijf, ondanks de verwoede pogingen om het spel relevant en boeiend te houden.

Het is een mooi gebaar aan de fans om Titan Quest een tweede leven te geven, maar de rpg heeft simpelweg zijn beste tijd gehad en is in het verzadigde genre links en rechts voorbijgestreefd. Dat terwijl er eigenlijk weinig mis is met de gameplay: Titan Quest speelt ondanks de oneffenheden met de controller lekker weg en ziet er door een grote opknapbeurt fris en fruitig uit. Wil je alleen iets meer diepgang: ga dan voor een andere game.