The Walking Dead Final Season Episode 2 Review - Suffer the Children

Ai ai ai, wat een drama voor Telltale aflopen week. Hoe moet het nu verder met het bedrijf en hoe moet het nu verder met The Walking Dead Final Season? Geen idee, maar in deze The Walking Dead Final Season episode 2 Review lees je nog heel even hoe ‘t avontuur van Clementine verder gaat…

[let op spoiler volgt!] De vorige episode eindigde met een knal, bijna letterlijk. Marlon werd opeens zonder pardon neergeschoten met de laatste kogel van AJ. Dit had weliswaar een reden, maar opeens staat iedereen op scherp.

Clementine en AJ waren net prettig onderdeel geworden van een nieuwe groep mensen en hadden een aardig veilig onderkomen in een voormalige school. Maar na het lossen van het schot in Marlons hersenkwab, is het nog maar de vraag of de twee mogen blijven.

De emoties vliegen alle kanten op. Is AJ een moordenaar of niet? Zo begint het eerste gesprek al tussen hem en Clementine. Telltale zou Telltale niet zijn als je als speler niet zelf de keuzes mag maken en dus is het aan jou als speler om te bepalen hoe je omgaat met deze heftige actie van AJ.

Bemoeder je hem of juist niet? Hoe dan ook: het harde apocalyptische leven gaat door en er zijn mensen die jagen op de kinderen in het ‘veilig’ onderkomen. Daar is de titel van deze episode ook naar: ‘Suffer the Children’. In episode 1 kregen spelers mee dat er twee kinderen waren opgeofferd, maar waarom was de vraag.

Clementine heeft enkel oog in oog gestaan met een man. Een man die hoort bij de groep die kinderen ‘verzamelt’. In episode 2 keert deze man weer terug, samen met een oude bekende. Wie dit is gaan we uiteraard niet verklappen.

Het mooie is dat dit weerzien zorgt voor spannende keuzes, want is Clementine trouw aan een oud ‘familielid’ of aan haar nieuwe groep? Ook mooi is de context die geboden wordt. Opeens wordt duidelijk waarom er zo’n jacht gemaakt wordt op de kids. Des te meer reden om hiervoor te waken.

Hoewel episode 2 genoeg spannende dialogen bevat, moet helaas wel gezegd worden dat het begin uiterst zwak op gang komt. Verhaaltechnisch worden er behoorlijke missers gemaakt en één specifieke situatie kan niet door de vingers gezien worden. Zo ongeloofwaardig.

Gelukkig is dit een dieptepunt dat daarna snel wordt weggeveegd door andere toffe momenten. Sterk is bijvoorbeeld de introductie van het nieuwe personage James, die opeens opduikt om Clementine en AJ te helpen. Het geeft de serie wat extra frisse lucht en dat kan het wel gebruiken.Wat vervolgens wel weer vreemd is om te zien hoe hij omgaat met alle zombies.

Hij leidt ze namelijk af door simpel een steen een andere kant op te gooien. Dus we spelen nu vier seizoenen lang, zijn al tig mensen tegengekomen en iedereen is bezig met de zombies dood te maken?! Het is haast hilarisch om te zien hoeveel situaties al anders hadden kunnen eindigen door even een steen een andere kant op te gooien. Voor de rest is episode 2 om te genieten.

Er zijn genoeg actievolle momenten waarop Clementine op tijd moet handelen en moet kiezen welke zombie ze eerst dood maakt. Een verkeerde volgorde van aanvallend geweld kan de dood tot gevolg hebben. Het mooie is dat op het einde er bovendien extra snel gehandeld moet worden met pijl en boog. Naast al deze actiescènes is er, net als episode 1, ook ruimte voor rust en een kaartspelletje: Truth or Dare. De balans tussen actie en wat rustige scènes zijn goed.

Op wat gekke momenten na is episode 2 sowieso weer heel vermakelijk. Met de juiste keuzes kan Clementine zelfs nog een romance krijgen. Een teken dat kleine meisjes groot worden! Juist dit besef maakt het droevig om te weten dat niemand weet hoe ’t nu verder gaat met de Final Season. Want er zijn nog zoveel onbeantwoorde vragen. De mensen uit het andere kamp met alle kinderen zijn nog geen seconde in beeld geweest en er broeit dus nog van alles.

Hopelijk wordt het laatste seizoen nog afgemaakt, want een mooi einde is toch wel iets wat Clementine en AJ verdienen. Episode 2 smaakt in ieder geval naar meer!