The Suicide Squad Review - Redemptie voor superschurken

Wij mochten alvast genieten van The Suicide Squad in de bioscoop. Explosies, spektakel en meer dan genoeg extreem geweld, maar is het vervolg ook echt beter dan Suicide Squad? Je leest het in deze The Suicide Squad review!

Nadat Suicide Squad uitkwam in 2016 waren de kritieken niet mild, volgens fans was de ziel van de bende superschurken die vechten voor het goede uit de film gezogen. Voor het vervolg, The Suicide Squad, besloot Warner Bros. een andere regisseur in de arm te nemen en dat was niemand minder dan James Gunn. De gestoorde regisseur ken je misschien wel van een paar Marvel-films die ook een succes zijn gebleken, namelijk zowel Guardians Of The Galaxy deel één als deel twee.

Laat de aanstelling van Gunn nou één van de beste acties zijn die Warner Bros. heeft genomen voor The Suicide Squad, want de geloofde regisseur weet zijn bizarre humor en gestoorde visie goed naar het scherm te vertalen. Laat het nou ook zo zijn dat die humor en visie zich ontzettend goed lenen voor een R-rated superheldenfilm waar extreem geweld welkom in is. Er wordt in de film zoveel bloed vergoten dat de rode zee verplaatst is naar het fictieve eiland van Corto Maltese, waar de film zich afspeelt.

The Suicide Squad is dan ook niet echt weggelegd voor mensen met een zwakke maag, maar als je een gewelddadig spektakel wil zien, dan is dit een film die je eigenlijk niet kan missen. Gunn weet de essentie van de geliefde Suicide Squad uit de stripboeken te pakken en die essentie juist te verbeelden voor een film. Het is een frisse wind voor iedereen die zwaar teleurgesteld was na de vorige film van David Ayer. Opvallend is ook dat er niet veel verwijzingen naar het eerste deel zitten, bijna alsof Warner Bros. ons wil laten vergeten dat die film bestaat.

Een van de grotere kritiekpunten van Suicide Squad was dat het plot niet al te best was, maar The Suicide Squad weet die fout wel goed recht te zetten. Er zit namelijk een degelijk en goed uitgewerkt plot in de film die je meevoert op het avontuur van je nieuwe favoriete superschurken. Voor de mensen die niet zo bekend zijn met wat de Suicide Squad eigenlijk is, even een simpele toelichting. Het is een kleine eenheid aan superschurken die vastzitten in een gevangenis en stukjes van hun straf mogen afsnoepen door het voltooien van gevaarlijke missies voor de Amerikaanse overheid onder leiding van de ijskoude Amanda Waller.

In dit geval mogen de superschurken naar Corto Maltese om een project op het mysterieuze eiland te ontmantelen. Dat project heeft de toepasselijke naam Project Starfish en wordt door de film heen consistent belangrijker. Waarom zou je, als Amanda Waller zijnde, alleen een groepje superschurken naar het eiland sturen om dit probleem op te lossen? Dat heeft te maken met internationale wetgeving en het idee dat Amerika altijd wil kunnen zeggen dat het niet schuldig is aan kleine genocides.

Daarom worden schurken als Bloodsport, Harley Quinn, Captain Boomerang en Polka Dot Man ingeschakeld om het probleem op te lossen. Het hele team staat uiteindelijk onder leiding van kolonel Rick Flag, die je waarschijnlijk kent uit het eerste deel, de enige die niet een superschurk is, maar gewoon een trouwe soldaat. Natuurlijk gaat alles mis op Corto Maltese en dus hebben de superschurken meer dan genoeg werk te verzetten om zich te redden en hun doel te halen.

Wat sterk is gedaan in The Suicide Squad, zijn de personages en het schrijfwerk daarachter. Viola Davis zet wederom een briljante prestatie neer als de calculerende ijskoningin Amanda Waller en weet die rol nog even wat overtuigender te spelen dan in het verleden het geval was. Verder ken je waarschijnlijk ook al wel Margot Robbie als Harley Quinn en Joel Kinnaman als Rick Flag, die wederom sterke prestaties weten af te leveren als de personages die ze spelen.

De verrassende factor zit vooral in de nieuwe personages die hun intrede maken in The Suicide Squad. Bloodsport, gespeeld door Idris Elba, neemt eigenlijk een beetje de rol over van Deadshot in de vorige film, maar dan wel goed uitgewerkt. Elba zet een overtuigend personage neer die meer is dan gewoon een superschurk. Hetzelfde geldt voor Peacemaker, die vertolkt wordt door voormalig WWE-superster John Cena, die, afgezien van een hoop humoristische uitspraken, een diep personage lijkt te zijn.

Ook publiekslieveling King Shark, wiens stem verzorgd wordt door Sylvester Stallone, komt uitstekend uit de verf en is één van de beste personages in The Suicide Squad. De personages zijn nu hoe ze horen te zijn in tegenstelling tot de uitgevlakte versies die we zagen in Suicide Squad. James Gunn weet met zijn visie een aanzienlijk sterkere film neer te zetten op dit vlak.

Waar James Gunn als regisseur bekent om staat, is zijn vaardigheid om beeld en geluid tot in de puntjes uit te werken. Dat is ook aardig goed gelukt in The Suicide Squad. De actiescènes worden aan elkaar gelijmd door wat rustige stukken die ondersteund worden door een geweldige soundtrack. De film weet je constant eigenlijk op het puntje van je stoel te houden en biedt je zelden rust. Die rust wordt dan vervolgens wel correct opgevuld door het creëeren van diepgang voor eerder genoemde personages.

Hiermee is de structuur van de film dan ook heel sterk, maar dat betekent niet dat de film helemaal perfect is. Er zijn namelijk nog wel een paar puntjes waar het duidelijk aanvoelt dat er muziek toegevoegd is om de actie een beetje te verdunnen. Aan de ene kant is dat niet heel erg, omdat de film ijzersterk is en een duidelijke verbetering is op zijn voorganger, maar het voelt wel een beetje alsof het nog beter kon.

Gunn's kenmerkende stijl komt dan misschien heel goed uit de koker in The Suicide Squad, maar tegen het einde heb je wel het gevoel dat het nog beter kon. Vooral omdat je weet dat Gunn met de juiste voorzieningen uitstekende en spectaculaire films kan maken, zoals hij in het verleden heeft gedaan met Guardians of The Galaxy. Nou is het wel duidelijk dat de R-rated films hem beter liggen en het is dan ook niet heel gek om te bedenken dat veel fans hem graag als de toekomstige regisseur willen zien voor Deadpool 3.

The Suicide Squad weet het vorige deel op ieder vlak te overtreffen. Nou is dat misschien niet een hele grote prestatie, maar de film van James Gunn zet er nog een extra stapje bij. Mocht je op zoek zijn naar een film om in de bioscoop te gaan kijken nu het weer kan, dan hoef je niet heel ver te zoeken. Zeker als je fan bent van superhelden en superschurken, is dit een absolute aanrader.

Waarschijnlijk spendeer je het grootste gedeelte van de film op de grond van het lachen of zit je met je mond open te genieten van het actievolle spektakel wat op het scherm tevoorschijn wordt getoverd. Het enige wat dus helaas een beetje jammer is, is dat je op het einde wel met het gevoel zit dat The Suicide Squad misschien nog beter had kunnen zijn. Wellicht dat Gunn in de toekomst mag aanschuiven voor een volgend deel. Zijn visitekaartje heeft hij in ieder geval duidelijk afgegeven.