The Strangers 2 Prey at Night Review (Blu-ray) - Verpeste vakantie

Het is tijd voor vakantie voor veel mensen. En dan trekt men erop uit naar bijvoorbeeld een vakantiehuisje. Maar wat als daar ineens op de deur geklopt wordt door een vreemde? In deze The Strangers 2 Prey at Night review vertellen wij je hoe dit horrorscenario uitpakt. Gaan we helemaal terug naar klassieke slasherhorror of lachen we de griezels weg?

Cindy en Mike gaan met hun kinderen Kinsey en Luke nog een keer op vakantie. Ze hebben een huisje gehuurd op het platteland vlakbij familieleden. Het is de laatste vakantie als gezin voordat Kinsey naar de meisjesschool gestuurd zal worden en dus willen ze eruit halen wat erin zit als gezin. Maar Kinsey is een echte tiener en werkt niet bepaald mee.

Dus komt het gezin laat aan op het vakantiepark. Het is helemaal donker en mistig en er lijkt geen leven op straat te zijn. Tijd om te settelen en te gaan slapen. Maar dan wordt er op de deur geklopt door een jonge dame die vraagt of Tamara thuis is.

Op dat moment bouwt The Strangers 2 ineens flink wat spanning op na een behoorlijk lange introductie van ruim 20 minuten (van de 85 minuten die de film duurt). Het meisje dat voor de deur staat is onherkenbaar en stelt de vraag net even wat te griezelig. Als kijker weet je dus dat het mis is.

Alleen het gezin doet het af als iemand die simpelweg de weg kwijt is, al vraagt ze duidelijk naar een bekende. Zonder dat het gezin het dus weet is dit een aankondiging dat er drie psychopaten onderweg zijn om ze een lange nacht te bezorgen. Wellicht hun laatste, want de aanvallers geven niet zo gemakkelijk op en lijken werkelijk overal te zijn. Bovendien kent het gezin de weg helemaal niet op het vakantiepark en is het pikkedonker in de omgeving.

Het is een goed recept voor een heerlijke enge film. Kijk maar eens naar klassieker Friday the 13th. Jammer genoeg houdt het in The Strangers 2 qua spanning op nadat de moordenaars het gezin uit elkaar gedreven hebben. Want wat The Strangers 2 je vervolgens voorschotelt is een hele reeks aan cliché momenten uit andere horror films. En verder wordt de focus gelegd op domme keuzes van het gezin.

Het gezin blijft zich maar opsplitsen en zich verschansen op de meest domme plaatsen die je kunt bedenken. In de badkamer van een houten trailer bijvoorbeeld. Ja, daar komt iemand met een enorm wapen vast niet doorheen. Bovendien kun je zelf geen kant meer op.

Los van de domme keuzes is het acteerwerk van sommige gezinsleden, met name Lewis Pullman die zoon Luke vertolkt, bijzonder slecht. En de prestaties van Christina Hendriks die moeder Cindy vertolkt zitten niet ver boven het niveau van Pullman.

Toch is het niet allemaal kommer en kwel. De sfeer die de film je voorschotelt en de omgeving waarin het geheel zich afspeelt is wel bijzonder sterk neergezet, net als de soundtrack. De moordenaars hebben namelijk een bijzondere muzieksmaak, namelijk de nummers van Kim Wilde. Het past prima in de film en maakt sommige scenes nog wel vermakelijk. Helaas weet de soundtrack de film niet naar het juiste niveau te tillen.

Ondanks dat de spanning na een kleine 20 minuten ineens aanwezig is, is The Strangers absoluut niet je tijd waard. Het is niet allemaal slecht, maar de spanning wordt vernietigd door slecht acteerwerk en een hele berg aan clichés. Er wordt maar weinig origineels gedaan in de film.

Daarnaast is het acteerwerk van de helft van de hoofdrolspelers ondermaats wat de kijkervaring soms verpest. De film is dan ook niet meer dan gemiddeld te noemen als deze dat niveau al bereikt.