The Kings Bird Review - Vliegen als een nachtegaaltje

Iedereen heeft wel eens gedroomd dat hij of zij kan vliegen. Dit is precies waar het meisje in deze The Kings Bird review ook van droomt. Haar droom wordt echter een nachtmerrie en ze zit ineens gevangen in haar droom. Baan je weg naar huis in dit kunstwerk van een indieplatformer en glijd, zweef en spring door de verschillende levels heen.

Net nadat een meisje droomt dat ze kan vliegen komt ze in diezelfde tweedimensionale droomwereld vast te zitten. Al snel blijkt dat ze in een tempel terecht is gekomen die compleet versierd is met muurtekeningen. Zoekend naar een uitweg loopt ze een mysterieuze man tegen het lijf. Er wordt duidelijk een discussie gevoerd tussen de twee, maar wat er gezegd wordt krijg je niet mee. Er wordt namelijk niet gesproken in het 20 euro kostende The King’s Bird, maar gecommuniceerd door middel van klanken.

Uiteindelijk krijgt het meisje een deel van de krachten te pakken die de man zo vrij laten bewegen. Ze besluit hierop vliegensvlug door de barrière te vluchten waardoor ze vast zat, dieper de vreemde wereld in. Dan blijkt dat ze niet alleen door de barrières heen kan, maar ook kleine stukjes kan vliegen. Het is het begin van een eenvoudig ogend, maar uitdagend en betoverend avontuur.

A King’s Bird laat je al platformend zelf een weg zoeken naar het einde van ieder level. Dit doe je door te rennen, springen (inclusief wall jumps) en door een soort dash te doen, waardoor je kort aan een muur of plafond plakt. Als laatste, maar zeker niet de minste optie kun je kort vliegen met een soort magische sjaal om afstanden te overbruggen. Voor dit laatste heb je wel genoeg vaart nodig, want anders stort je zonder genade ter aarde.

Het eerste uur van de game is eenvoudig en vooral bedoeld om je de kunst van het platformen in The King’s Bird te leren. Gaandeweg de ongeveer zes uur durende game vordert wordt de uitdaging steeds groter. De leercurve is zelfs behoorlijk steil: na ongeveer twee tot drie uur spelen moet je al je beste beentje voorzetten om verder te komen. Je krijgt dan steeds meer obstakels, zoals giftige planten en afgronden, en je moet steeds vaker stukken vliegen, wat niet altijd even makkelijk is.

Daarnaast worden de levels groter en het platformen verandert steeds meer in puzzelen. Je moet in de honderden levels die de game rijk is telkens je eigen weg zien te banen, waarbij je soms meerdere opties voorgeschoteld krijgt. Er is geen foute route en de OV app 9292.nl kan je niet verder helpen. Je bent aangewezen op je richtingsgevoel en je platformkunsten. Snel denkwerk en een goede timing zijn daarbij essentieel tijdens je zoektocht.

The King’s Bird is een titel die draait om dingen proberen en de juiste timing. Je moet echt zelf uitvinden wat de voor jou handigste manier is om verder te komen door middel van trial and error. Ga je dood, dan probeer je wat anders. Eén ding is hierbij echt belangrijk, vooral tijdens de latere levels: je snelheid. Zonder wat snelheid ben je nergens en eerlijk gezegd zou de hele game niet interessant zijn zonder dit element.

Het is heerlijk om snelheid op te bouwen zoals je dat ook in bijvoorbeeld de Sonic games kunt doen en vervolgens van een pilaar te springen, in een vrije val te raken om dan ineens je koers te veranderen en weer omhoog te vliegen richting het volgende platform. Dit alles, terwijl de zwaartekracht je (tijdelijk) niks kan maken. Vooral vanaf grotere hoogtes geeft de game je hiermee een behoorlijk bevredigend gevoel. Jammer genoeg werkt juist op dit gebied niet alles vlekkeloos.

Zodra je de knop indruk om te vliegen zal het meisje in de door jou gekozen richting bewegen, maar dat doet ze niet altijd. Soms reageert het meisje te laat of compleet anders dan je aangeeft, waardoor je verkeerd uitkomt of compleet de andere richting op vliegt. In beide gevallen val je dan als een baksteen uit de lucht.

Bij het dashen geldt exact hetzelfde, al hangt het hier voornamelijk af van de timing die je hebt. Meer dan eens zal je op een bepaald stuk vastzitten en dit keer op keer opnieuw moeten doen omdat je simpelweg net een verkeerde timing hebt met springen of dashen. Op dit gebied is The King’s Bird behoorlijk onvergeeflijk. Een foutje en je staat weer bij je laatste checkpoint om het opnieuw te proberen.

De game frustreert op dit gebied nogal eens, zeker wanneer het aan de besturing ligt. Dit wordt alleen maar erger wanneer je richting de laatste van de talloze levels gaat. Dan worden de passages wat krapper en zijn de giftige planten werkelijk op de meest vervelende plekken aanwezig. Je moet dan nog beter timen en preciezer uitkomen om leven door een level heen te komen. Op dat moment stoort het enorm dat het meisje soms niet precies doet wat je wil. Een echte kwelling wordt de game gelukkig nooit.

The King’s Bird kent namelijk een betoverende grafische stijl met een ijzersterke soundtrack. De game is in zijn geheel minimalistisch vormgegeven, waarbij de voorgrond gitzwart is, inclusief het meisje (op haar witte sjaal na) en de andere karakters. De verschillende lagen die de achtergrond vormen zijn telkens felgekleurd en zorgen voor een contrast dat je aandacht vasthoudt.

Ieder van de vijf werelden kent zo zijn eigen gekleurde silhouetten als achtergrond en hoe dieper je de achtergrond in kijkt, hoe lichter de achtergrond ingekleurd is. Het is een eenvoudige opzet, maar zorgt voor precies het juiste gevoel van diepte en een heerlijk sfeertje. De invloeden van de Romeinse en Maya cultuur tillen de sfeer in de game daarbij nog net een niveau hoger.

Die sfeer wordt versterkt door de rustgevende soundtrack in de levels. Deze is overigens niet alleen beperkt tot de muziek, want ook de karakters verzorgen de soundtrack voor een deel. Ieder karakter in de game heeft een eigen ‘stemgeluid’ dat tijdens de verschillende acties de soundtrack net wat levendiger maakt. Jij maakt bijvoorbeeld telkens als je wat grotere stukken vliegt een hoge toon. De zingende karakters zorgen voor een leuke touch, maar komen niet helemaal lekker uit de verf, omdat ze weinig ingezet worden

The King’s Bird neemt je mee naar een droomwereld die geweldig vormgegeven is en je urenlang bezig houdt. In het begin is de game nog eenvoudig, maar fluitend zul je het einde niet bereiken. De leercurve is namelijk behoorlijk steil en in de latere levels moet je van behoorlijk goeden huize komen om verder te kunnen.

De besturing werkt hierin jammer genoeg niet altijd even goed mee. Soms voelt alles net even wat te precies afgestemd en doet een minimale misser je ter aarde storten en op andere momenten reageert je karakter wat vreemd. Deze missers zorgen ervoor dat dit niet het nachtegaaltje is dat het had kunnen zijn, maar voor twintig euro is dit een game om zeker eens te proberen.