The Killer Review - Visueel mooi, maar erg doorsnee

David Fincher's The Killer is een Netflix-film met Michael Fassbender in de rol van een huurmoordenaar die te maken krijgt met complicaties in een opdracht en de situatie moet oplossen om zijn eigen leven te redden. Ondanks hoge verwachtingen van een regisseur van Finchers statuur (bekend van onder ander Se7en en Fight Club), valt de film tegen.

De film is een studie in zinloosheid en wordt bekritiseerd omdat hij stijl boven inhoud plaatst. Er wordt erkend dat Fincher, hoewel een zeer succesvol en gerespecteerd regisseur, nooit diep is ingegaan op diepzinnigheid. The Killer heeft indrukwekkende visuele elementen, maar mist diepgang in het verhaal. Het leukst aan de film is de protagonist zelf, die zorgvuldig en technisch is totdat dingen fout gaan.

The Killer is gebaseerd op een Franse graphic novel en brengt een eerbetoon aan Jean-Pierre Melville's klassieker uit 1967, Le Samourai, met Alain Delon. Het wordt soms daarentegen als afgeleid beschouwd vanwege het terugkerende thema van zwijgzame, loerende huurmoordenaars dat door verschillende films is verkend. Hoewel de film begint in Parijs, waar de huurmoordenaar op zijn slachtoffer wacht, probeert hij diepgang aan het personage toe te voegen door hem af te beelden als een beetje een nerd. Het karakter heeft een saai uiterlijk en gewoonten, zoals het noemen van aliassen naar sitcom-personages, wat hem onderscheidt van traditionele coole huurmoordenaars.

Fassbenders vertolking is koel en terughoudend, mogelijk opzettelijk, maar laat het publiek weinig verbinding voelen met het personage of het plot.

The Killer is Finchers tweede Netflix-film na Mank, en hoewel er momenten zijn om van te genieten, komt hij niet in de buurt van zijn eerdere werken. Zijn carrière wordt gekenmerkt door een mix van successen en missers, variërend van opwindende uitdagingen tot minder essentiële projecten. The Killer biedt een episodische structuur die zowel spannende momenten als teleurstellingen oplevert, maar vaak somber aanvoelt, met weinig humoristische momenten.

Ondanks de kritieken op het gebrek aan diepgang, ligt de nadruk van The Killer voornamelijk op visuele stijl, en dat is op zichzelf geen negatief punt. De actiescènes waar The Killer het opneemt tegen diverse tegenstanders zijn bijzonder goed geregisseerd en zitten boordevol spanning en actie. Vooral voor liefhebbers van stijlvolle actiescènes en de kenmerkende sfeer van een David Fincher-film is The Killer een film om je vingers bij af te likken.

The Killer was maar liefst zestien jaar in de maakt en ondanks de hoge kwaliteit van de film voelt The Killer niet altijd even nieuw of origineel aan. Het lijkt alsof Fincher in dit geval netjes binnen de gevestigde grenzen blijft en geen grote risico's neemt. Het kan dan misschien niet aan de torenhooggespannen verwachtingen voldoen, maar het is en blijft een vermakelijke kijkervaring.

Ondanks enige teleurstelling is het niet te ontkennen dat The Killer een plezierige kijkervaring biedt en zeker de moeite waard is voor liefhebbers van het werk van David Fincher en liefhebbers van actiethrillers.

The Killer verscheen op 27 oktober in de bioscopen en is vanaf 10 november beschikbaar op Netflix.