The Elder Scrolls IV: Oblivion Review

Na jaren wachten ligt het vervolg van The Elder Scrolls III: Morrowind in de winkels. Was dat het wachten waard?

The Elder Scrolls is altijd een serie geweest waar vrijheid centraal stond. Je had de vrijheid om te gaan en staan waar je wilt, te doen wat je wilt, en wanneer je dat wilt. Tijdens je missies heb je geen tijdslimiet. Wil je tussendoor even die ruïnes daar verkennen, dan kan dit. Wil je uren doelloos rondwalen? Dan is dat geen probleem. De game verplicht je nergens toe, en laat je alles doen wat je wilt.

The story so far...
Je kan dus alles in de game doen wat je zelf wilt, maar er is wel een overkoepelende verhaallijn. Deze kan je volgen, maar dat hoeft niet. Je kan hem ook gewoon doen als je er zin in hebt, misschien zelfs pas naar 50+ uur spelen.

Het spel begint in een cel. Je zit daar, en je weet niet waarom. Opeens komt de keizer aangelopen met twee van zijn bewakers. In jouw cel is namelijk de toegang tot een geheim gangenstelsel die de stad uitloopt. De keizers leven loopt gevaar, en hij moet maken dat hij weg komt. Als de deur naar deze ontsnappingsroute eenmaal open is, bedenk je je natuurlijk geen seconde, je gaat erachter aan, de vrijheid tegemoet. Helaas loopt niet alles goed af. De keizer wordt omgebracht, en jij krijgt de opdracht zijn laatste zoon te vinden, en te zorgen dat de beesten uit Oblivion (de hel in de wereld van The Elder Scrolls) de normale wereld niet massaal binnenvallen.

Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Wat volgt is een verhaal dat uren en uren in beslag zal nemen, maar geen minuut verveeld. Je zult poorten naar Oblivion moeten sluiten, een stad bevrijden, een geheim fort vinden, noem maar op. Dit is nou eens zo'n verhaal waar je langer dan een paar uur mee bezig bent. En dat is niet in de laatste plaats omdat je in de tussentijd gewoon allemaal andere dingen kan doen.

Over gildes en promoties
In de wereld van Oblivion kan je gaan en staan waar je wilt. Er zijn verschillende grote steden, nog meer kleine dorpjes, en nog meer grotten en ruïnes om te ontdekken. Waar je ook heen gaat, je zal altijd wel wat tegenkomen dat je aandacht trekt.

In deze wereld kan je naast de 'main quest' ook verschillende verhalen van de gildes volgen. Zo heb je de Thieves Guild, een organisatie van dieven, de Fighters Guild, die natuurlijk de verschillende vecht-opdrachten uitvoert, de Mages Guild, gebruikers van de vele magische scholen, en de Dark Brotherhood, een gilde van huurmoordenaars. Elk kent zijn eigen verhaallijn en unieke missies. Tijdens deze missies zul je vele mensen tegenkomen, waardevolle voorwerpen ontdekken, geld verdienen, en je personage sterker maken.

Als je lid wordt van een gilde is je doel natuurlijk om zo hoog mogelijk te klimmen binnen de organisatie. Je zult dan ook verschillende keren gepromoveerd worden (wat samen gaat met het krijgen van gamerscore) en uiteindelijk de leider van de gilde worden.

Free-lance werk
Naast missies voor de gildes kan je ook nog gewone free-lance opdrachten doen. Je spreekt mensen aan, je hoort geruchten in de stad, en hieruit kan je weleens afleiden dat jouw hulp ergens nodig is. Dan ga je naar de persoon in kwestie toe en zal deze jou een opdrecht geven. Dit varieërt weer van het vinden van een vermist persoon, tot het terughalen van een waardevol erfstuk. Er zijn tientallen van zulke missies, en waarschijnlijk zal je ze nog geen eens allemaal vinden. Natuurlijk krijg je na het succesvol afronden van zo'n missie ook weer een beloning, want daar doen we het natuurlijk voor.

Natuurlijk kan je ook zelf op stap gaan. Er zijn honderden grotten en ruïnes om te ontdekken. Je rijdt lekker rond op je zojuist aangeschafte paard en je komt een deur naar een grot tegen. Natuurlijk ga je naar binnen. Vervolgens kan het wel eens een geheime gang zijn naar een grote schat, of de basis van een aantal vampieren. In elke grot zul je natuurlijk de nodige tegenstanders tegenkomen die je zal moeten omleggen om verder te gaan. Of je probeert langs ze te sluipen; stilletjes en ongezien. Maar je moet ook continu op vallen letten. Tevems moet je attent zijn op grote bijlen die heen en weer zwaaien, pijlen die uit de muur schieten als je langsloopt, of draadjes die over de grond leggen en weer in verbinding staan met dingen als boomstammen of een pijlen die uit de grond schieten.

Alsof dat nog niet genoeg is, kan je ook de hel zelf binnengaan. Er zijn namelijk verschillende poorten naar Oblivion. Deze zal je moeten sluiten als je er binnen gaat. Binnenin kom je natuurlijk een flink aantal vijanden tegen, en een eindbaas die je moet verslaan om de poort voor eens en altijd te sluiten.

Levende steden en NPCs
Stonden de NPCs in Morrowind nog gewoon ergens te staan en voor zich uit te kijken, in zijn opvolger leven de steden echt. Mensen staan 's ochtens op, gaan naar de kroeg, of lopen buiten rond, of gaan op jacht in de bossen, komen 's middags of 's avonds weer terug, en gaan daarna weer naar bed. Soms moet je op zoek naar een bepaald persoon, en dan zal je een ze de ene keer in de kroeg vinden, de volgende keer thuis, of lopen ze op straat rond te slenteren. Elke NPC heeft zijn eigen, unieke dagindeling.

Daarnaast komen de in-game personages nog meer tot leven door de ingesproken teksten. Alles wat ze zeggen, is ingesproken. Met deze stemmen en de uitdrukkingen op hun gezichten komen ze echt tot leven. Je kan zien of mensen boos, verbaasd of blij zijn, dat is iets dat nog niet eerder op zo'n niveau in een andere game is bereikt.

In de steden heb je verschillende winkels waar je nieuwe wapens, spreuken, boeken, noem maar op, kan kopen. Natuurlijk sluiten deze winkels 's avonds ook, en gaan ze in de ochtend weer open. Je kan met de verkoper handelen. Probeer eens wat meer voor je spullen te krijgen, en wat minder te betalen voor zijn waren. Maar pas wel op, als hij jouw bod weigert, vindt hij je een stuk minder aardig dan eerst.

Vechten, sluipen en magie gebruiken
De gameplay in Oblivion bestaat uit drie verschillende delen. Je hebt het vechten, het sluipen en de magie. Je kan je personage in één van de drie specialiseren, al zal je uiteindelijk meestal de middenweg nemen, en heb je op het laatst een karakter dat in alle drie supersterk is.

Het vechten was een deel waar Oblivion's voorganger, Morrowind, niet zo goed in was. Het bestond eigenlijk vooral uit het drukken op één knop, en je skills bepaalden dan of je raak sloeg, en hoeveel schade je je tegenstander aandeed. Dit hele systeem is op de schop gegaan en in Oblivion zien we een geheel vernieuwd combat-systeem terug. Hoe goed je bent in de verschillende skills (Blade, Blunt, Marksman, etc) bepaalt natuurlijk nog steeds hoeveel schade je je tegenstander met een klap geeft, maar je hebt er zelf veel meer invloed op.

Je kan nu bijvoorbeeld met elk wapen een aanval van je tegenstander blokkeren. Beter is het om een schild te gebruiken hiervoor, maar als dat niet mogelijk is, kan je jezelf in ieder geval nog verdedigen. Ook heb je een zogenaamde power attack. Hiervoor moet je de rechter trigger ingedrukt houden. Je karakter zal dan een krachtigere aanval doen. Pas wel op, want de aanval duurt langer, en als je mist, heb je meer tijd nodig om weer bij te komen, waardoor je vijand de kans krijgt om je aan te vallen. Het hele systeem werkt gewoon stukken beter. Je hebt nu echt het gevoel dat jij bepaalt of je wint, en niet een paar nummertjes in je skills lijst.

Daarnaast is het stealth systeem verbeterd. Je crosshair verandert in een oogje als je sluipt. Is het oogje helder, dan kan iemand je zien en moet je dus oppassen met wat je doet. Het sloten open maken is ook een soort mini-game geworden. In dit spelletje moet je de juiste timing hebben om het slot te openen. Doe je het fout, dan breekt je lockpick en zul je opnieuw moeten beginnen. Het is een leuke toevoeging, dat nog best wel wat oefening vereist.

En dan hebben we nog de magie, een belangrijk iets in de wereld van The Elder Scrolls. Er zijn verschillende scholen waar de spreuken onder vallen. Zo is er destruction, alteration, illusion en restoration. Elke school is in een bepaald soort magie gespecialiseerd, zoals bijvoorbeeld vernietiging. Je kan nu magie makkelijker gebruiken tijdens het vechten. Je kan namelijk de spreuken uitvoeren terwijl je een zwaard (of boog) vast hebt. Zo kan je in een gevecht even tussendoor jezelf genezen, of een vuurbal op je vijand afsturen.

Next-gen graphics en geluid
Zoals je op de screenshots en in de fimpjes kan zien, zijn de graphics van Oblivion helemaal top. Het is een echte next-gen game. Bossen zien er realistisch uit, personages komen tot leven en wapens beschadigen als je ze meer gebruikt. De steden hebben elk hun eigen unieke bouwstijl, de verschillende rassen zien er allemal top uit. Ik kan nog wel even doorgaan, maar ik denk dat je het wel doorhebt. Oblivion is op dit moment de mooiste game die er op de 360 te vinden is.

Ook het geluid is in orde. De muziek past perfect bij elke situatie, de ingesproken stemmen brengen de NPCs tot leven, het geluid van kletterende wapens klinkt goed. Ik kan er weinig meer over zeggen.

Minpuntjes
Na al mijn positieve praat, zal je je afvragen of er dan geen enkel minpuntje is aan de game. Ik moet zeggen, er zijn er heel weinig. De laadtijden beginnen na een tijdje misschien wat te irriteren. Bij elk huis dat je binnengaat, zie je even een laadschermpje. Steeds als je naar een ander (buiten)gebied gaat, moet je rond de tien seconden wachten. Het is een beetje vervelend, maar onvermijdelijk met een wereld zo groot als deze.

Daarnaast wil de game zo af en toe wel eens vast lopen. In de tijd dat ik het gespeeld heb, is de game twee keer vast gelopen. Meestal gebeurt dit als je al enkele uren bezig bent, en dan wat rare acties gaat uitvoeren terwijl je aangevallen wordt door meerdere vijanden. De game loopt echt niet om het uur vast, maar het is wel vervelend als je lekker een middagje bezig bent en het zo abrupt wordt onderbroken.

Deze twee dingen wegen echter niet op tegen alles wat Oblivion wel goed doet, en als je Xbox Live (Silver) hebt, zul je binnenkort een patch kunnen downloaden die een paar problemen qua vastlopers zullen verhelpen.

Conclusie
Oblivion is trouw gebleven aan de Elder Scrolls serie. Je zult nog steeds je skills moeten verhogen door deze veel te gebruiken (of naar een trainer te gaan), je zult nog steeds rondlopen in een gigantische wereld, honderden opdrachten voltooien, lid worden van gildes, etc. Maar alles is in de game beter gemaakt. Het vechten gaat nu lekker soepel, het magie gebruiken is veel leuker geworden, en de wereld is weer groter en opener. Het toevoegen van een 'fast-travel' optie, het reizen naar eerder ontdekte lokaties met een druk op de knop, is een welkome toevoeging.

Je zult in het begin even moeten wennen, maar als je eenmaal wat uurtjes bezig bent, zal je de game ook niet meer los laten. Oblivion is echt zo'n game die je op pakt en pas honderd uur later weer terug wil leggen. Als er een game is die iedereen geprobeerd moet hebben, is het deze wel.