The Deuce seizoen 1 Review - Een nieuwe hitserie

Sex sells. Het is een veelgehoorde uitspraak. Times Square in de jaren '70 werd binnen no time de plek waar miljarden in omloop waren. Hoe? Door de porno-industrie. In deze The Deuce seizoen 1 Review lees je hoe James Franco en Maggie Gyllenhaal ons meenemen naar het verleden, op een sensationele manier.

The Deuce gooit meteen hoge ogen. Het nieuwe drama is namelijk afkomstig van niemand minder dan David Simon en George Pelecanos. Eerder waren zij verantwoordelijk voor de hitseries The Wire en Treme. De eerste aflevering van The Deuce trok dan ook veel bekijks. Geheel logisch, want het begin is voortreffelijk en vooral strak geregisseerd.

Een jonge knappe brunette komt aan op het vliegveld van New York. Haar naam is Lori (Emily Meade). Ze kijkt om zich heen met een zelfverzekerde blik, maar ergens bespeur je als kijker ook een tikkeltje onzekerheid. Het is duidelijk dat ze niet op haar mondje is gevallen, maar ook zoekende is. Want wat nu? Ineens loopt daar een goedgeklede heer. Zijn flamboyante kledingstijl springt meteen in het oog en het is duidelijk dat hij gezien wil worden. Zijn naam is C.C. (Gary Carr).

Als je zonder enige informatie de serie aan het kijken bent en deze eerste scènes volgt, zou je bijna denken dat C.C. de jonge Lori wil versieren. Hij flirt met haar en wil met haar eten. Al wordt snel duidelijk dat hij haar wil bezitten, want zodra hij haar meeneemt in zijn auto en haar andere kleding aanbiedt om aan te trekken, is het kwartje gevallen. C.C. is een pooier! Eén die rechtstreeks uit een videoclip van 50 Cent lijkt gelopen en deze uitstraling heeft: ‘I’m a motherf*cking PIMP’.

Vanaf daar zijn de toon en sfeer gezet van The Deuce. De scènes die elkaar opvolgen in de pilot hebben maar één doel voor ogen: de kijker overtuigen van een nieuwe hitserie. En dat lukt. Door de aankleding heb je continu het gevoel te kijken naar een ouderwets New York. De kleding, de huizen, de auto’s; alles ademt die sfeer van de jaren '70 uit.

Op elk hoekje van de straat op Time Square staat een prostituee en door goed gebruik te maken van wat donkere filters lijkt het straatleven van New York ’s avonds vooral grimmig. Bij wijlen is The Deuce rauw. En dat moet ook, want het New York van toen was een stuk duisterder en crimineler dan nu.

Het moet een vreemde periode geweest zijn voor de prostituees met continu figuren om zich heen die niet te vertrouwen zijn. The Deuce brengt dit goed in beeld. Waar C.C. in de eerste aflevering overkomt als een charismatisch persoon die vooral zijn werknemers een kijkje wil geven in zijn luxe leven, blijkt in een latere aflevering dat hij niet de ideale schoonzoon is.

Dat is logisch. Maar hij laat vooral zien dat er niet met hem te spotten valt als hij vindt dat een meisje niet voldoende geld binnen brengt. De benen moeten wijd, geld moet rollen en dan maken weersomstandigheden niet uit. Al zal hij het wel opnemen voor een prostituee zodra hij merkt dat een klant niet veel goeds in de haak heeft.

Lori krijgt op een gegeven moment een onguur type die heel wat foute bedoelingen heeft. De spanning is The Deuce is groot en dat zorgt ervoor dat je continu (acht afleveringen van een uur per stuk) door wil kijken.

Iets wat ook zeker de verdienste is van een waanzinnige cast. Niet alleen zet James Franco een indrukwekkende dubbelrol neer, ook Maggie Gyllenhaal speelt de sterren van de hemel. Gyllenhaal kruipt in de rol van Candy, een alleenstaande moeder die zorg moet dragen over haar kind.

Candy is anders dan de rest van het decor van Time Square. Want waar de straten gevuld worden met kleurrijke dominante pooiers en ondergeschikte, veelal donkere, prostituees is Candy blank en een ondernemer. Zij regelt zelf haar klanten en heeft geen pooier. Daar kleven uiteraard risico’s aan, want een pooier probeert nette klanten te regelen.

Maar al snel heeft Maggie er genoeg van en komt ze in contact met iemand die filmpjes maakt. Het zijn de beginselen van pornovideo’s. En Candy laat weten dat ze daar de rollen in wil en niet in diverse hotelkamers wil liggen met vreemde mannen. Bovendien wil ze leren regisseren! Ze is een vrouw met pit die zich via een ladder omhoog werkt. Al betekent dat dus wel eerst vieze klusjes doen.

Mensen die een beetje vies zijn van naaktheid in films of series, moeten The Deuce niet kijken. Zo zal Gyllenhaal topless gaan en zal er geregeld een stuk piemel of borst in beeld komen. Een tikkeltje vies, maar iets wat wel de authenticiteit van The Deuce vergroot. Het is nodig voor een serie die inzoomt op het seksleven en de begin van de porno-industrie in beeld brengt.

Maar laat één ding duidelijk zijn: The Deuce is veel mee dan een serie die snel geld wil verdienen door wat bloot, geweld en rauwe dialogen in een serie te stoppen. The Deuce bevat geweldige acteurs en actrices die voor een kleurrijk decor zorgen. De dialogen zijn raak en elke gebeurtenis doet verlangen naar de volgende aflevering. Kortom een serie om op je lijstje te zetten om te bingewatchen.