The Blacklist seizoen 2 Review (Blu-Ray) - Smaakt naar meer!

Nu The Blacklist seizoen drie al weer bijna op tv komt in de Verenigde Staten heb je de perfecte reden gevonden om je weer eens op te sluiten, en naar het tweede seizoen van The Blacklist te kijken. En geloof ons maar, het is de moeite meer dan waard. In deze The Blacklist seizoen 2 Review lees je waarom!

Seizoen 1 werd al snel een fan-favorite, en zodra je de eerste aflevering hebt gezien, wil je meer. Véél meer. Raymond 'Red' Reddington (James Spader) ligt vastgebonden in een auto, op weg naar het kamp van een Afrikaanse warlord om een deal met hem te sluiten. Nou ja, deal is misschien een groot woord, want Berlin (Red's grote vijand uit seizoen 1) heeft iemand op hem afgestuurd om uit te vinden waar hij is en deze Afrikaanse warlord weet wie hij is.

Red wil weten wie dat is en als de Afrikaan vervolgens weigert, wordt een deel van zijn dorp onder vuur genomen met Hellfire-raketten. Uiteraard wordt naam daarna aan Red verteld, en is hij weer een blij man. Nadat hij de naam heeft ontvangen, giet hij wat benzine over een stapel geld van 3 miljoen en laat hij 'per ongeluk' zijn sigaar vallen op die stapel. Red is terug, evenals zijn beroemde fedora en zijn keiharde en mysterieuze bodyguard Dembe Zuma (Hisham Tawfiq).

Je zult merken dat The Blacklist je vanaf seconde één helemaal in je macht heeft. Ja, er zullen momenten zijn dat het ietwat saaier is, maar toch zal je constant het gevoel hebben dat je verder wil, moet zelfs, verder kijken. Dit komt tot stand vanwege verschillende factoren. Zo moet je onder andere verder kijken doordat de makers steeds meer je het gevoel geven dat er iets mysterieus, iets dat al onze macht te boven gaat schuilt achter het verhaal.

En zeg nou zelf, wie is er nou niet geïntrigeerd door een organisatie die te pas en te onpas mensen vermoordt, afperst, drogeert en die is geinfiltreerd in alle grote regeringen in de hele wereld? Bij ons gingen de nekharen spontaan overeind staan. Het zogeheten 'Fulcrum' is een document waarop alle namen staan van hoge functionarissen die meewerken aan de geheimzinnige organisatie genaamd Cabal, wiens doel maar niet duidelijk wordt en schijnbaar moordt voor de lol.

En de enige manier om er achter te komen waar de Fulcrum is, zit opgesloten in het hoofd van Elizabeth Keen (Megan Boone). Toen ze erg jong was, is die herinnering, door middel van het verplaatsen van DNA weggestopt in een donker hoekje van haar hersenen. Misschien wel te diep...

Maar ondanks dat het verhaal van The Blacklist je vaak op het puntje van je stoel laat zitten, moeten er ook wat kanttekeningen worden geplaatst. In veel afleveringen vordert het verhaal gestaag en zijn er ontwikkelingen in het verhaal die het nog spannender maken, maar de afleveringen waar dit niet gebeurt zijn ontzettend saai om naar te kijken en halen het totale tempo uit het seizoen.

Al die afleveringen steken hetzelfde in elkaar: een willekeurige Blacklister vermoordt mensen op een bepaalde manier en wordt aan het einde van de aflevering op miraculeuze wijze gepakt. Op den duur gaat dit behoorlijk vervelen en het is een gemiste kans. Aangezien het eerste seizoen 22 afleveringen telde, lijkt het wel alsof NBC, de zender waar The Blacklist op wordt uitgezonden in Amerika, de saaie afleveringen in het seizoen heeft gehouden omdat het dan net zoals in het eerste seizoen 22 afleverigen telt.

Dé reden waarom je naar The Blacklist kijkt, is James Spader. Want man, wat kan die vent acteren. Dat hij een ster-acteur is, is oud nieuws. Maar dat hij nummer 3 op de 'Most-Wanted' lijst van de FBI zo ontzettend spectaculair weet neer te zetten, is een feestje voor de kijker. Kille humor onder spannende situaties, altijd die pokerface en bovenal zijn charismatische uiterlijk en de gave om iedereen behalve Dembe te manipuleren in zijn directe omgeving.

Als James Spader op het scherm van The Blacklist verschijnt, vergeet je even alles wat er in de rest van de scène gebeurt, want je wordt ontzettend aangetrokken door zijn charmes en charisma. Het hoedje om zijn kale kop te bedekken, de mooie jassen én zijn fancy suits (het lijkt af en toe net Suits) laten je geen enkele keus.

Ook de rol van Harry Lennix (Harold Cooper) mag niet vergeten worden. Hij speelt de adjunct-directeur van de FBI die zojuist te horen heeft gekregen dat hij terminaal ziek is, en die rol vervult hij met verve. Hij speelt emotioneel en het lijkt wel alsof hij die rol leeft, alsof hij echt terminaal ziek is en over een niet al te lange tijd het loodje legt.

Helaas staat daar tegenover de matige prestaties van Megan Boone (Elizabeth Keen) en Diego Klattenhof (Donald Ressler). Zij spelen het typische FBI-koppel en het is bij vlagen tenenkrommend om naar te kijken. Klattenhof heeft af en toe nog wel een goede scène ertussen zitten, maar bij Boone is dat helaas niet het geval. De opa van Boone is een miljardair en in de Verenigde Staten gaat dan ook het gerucht dat hij de hoofdrol in The Blacklist voor haar gekocht heeft. Of dit waar is zullen we waarschijnlijk nooit weten, maar dubieus is het in ieder geval wel.

Al met al is seizoen twee van the Blacklist een prima vervolg, zij het met wat verbeterpuntjes. Zo had het seizoen niet per se 22 afleveringen hoeven hebben, als er tussen die afleveringen een paar zitten die ontzettend saai zijn en eigenlijk nergens voor dienen. Het verhaal daarentegen is erg meeslepend en houdt je op je puntje van je stoel bij bijna elke aflevering. The suspense is killing us!

Het acteerwerk is bij vlagen echt ontzettend goed, maar door het matige werk van Megan Boone en Diego Klattenhof wordt de gehele serie naar beneden gehaald. Dit weegt gelukkig niet op tegen James Spader en Harry Lennix, die beide uitmuntende rollen spelen.