Tactics Ogre Reborn Review - Herrijzing van een legende of stoffige herhaling?

Remakes en remasters zijn tegenwoordig niet meer weg te denken. Ontwikkelaars polijsten maar wat graag oude games op om deze opnieuw in de schappen te knallen. De 30 jaar oude Tactics Ogre was ooit de grondlegger van tactische RPG’s, maar herrijst nu met wijzigingen tot in de kern. Of dat goed uitpakt lees je in deze Tactics Ogre Reborn review.

Als een studio een remake of remaster goed weg kan zetten dan is het Square Enix wel, kijk maar naar Final Fantasy VII Remake die volledig opnieuw ontwikkeld is. Maar hoe goed pakt het sleutelwerk aan één van de meest belangrijke games uit een tijd van weleer uit?

In 1995 werd er op de Super Nintendo het fundament gelegd voor de tactische RPG’s die we vandaag de dag kennen. Tactics Ogre volgde toen exclusief in Japan de Ogre Battle Saga op en zette een legendarisch avontuur neer. Eentje waarbij in ruim 40 uur een wereld vol politieke intriges, verraad en oorlogen in geslingerd werd. Het was daarbij een van de eerste games waarbij jouw keuzes invloed hadden op het verloop van de game en het einde. De game kwam dan ook al snel naar de rest van de wereld in de vorm van een remaster op de PSP. Op die versie borduurt Reborn nu verder.

Om een game van 30 jaar oud mee te kunnen laten draaien met nieuwere RPG’s was voor Tactics Ogre Reborn wel een facelift nodig. Schermen zijn groter en vooral krachtiger geworden in de afgelopen jaren en dan past 16-bits en een scherm vol onscherpe blokjes niet meer bij een game met een legendarische status als Tactics Ogre. Square Enix heeft daarom de kwast erbij gepakt voor de spreekwoordelijke lik verf, maar heeft slechts een flinterdun laagje nieuwe lak aangebracht. De omgevingen waarin je je bevindt zijn nog steeds opgebouwd uit blokjes, maar alles oogt net even wat strakker en scherper. Hetzelfde geldt voor de karakters die je onder de knop krijgt en de effecten als je een speciale aanval inzet in de game.

Ze zijn niet veranderd, maar opgekrikt naar een wat hogere resolutie. Je kunt het een beetje vergelijken met de personages uit Live-A-Live (ook uit de Square Enix stal van remakes), alleen heeft Tactics Ogre Reborn niet een dusdanige behandeling gekregen als die game, die geheel in een 2,5D-stijl is gegoten. Er had op grafisch gebied dan ook zeker meer in gezeten voor deze klassieker. Waar Square Enix wel wat meer moeite in gestoken heeft, is het opnieuw intekenen van de illustraties die tijdens dialogen voorbij komen. Deze zien er beter uit dan ooit en daarbij is elke dialoog dit keer ook nog eens voorzien van een behoorlijk goede Engelse voice-over als alternatief voor de originele Japanse.

Waar de kwast slechts even vastgehouden is, geldt dat voor andere gereedschappen absoluut niet. Om Reborn echt als herboren aan te laten voelen is er namelijk flink wat onder de motorkap van de game gesleuteld. Hier heeft het echte werk aan de game plaatsgevonden. De game heeft de bekende turn based-structuur behouden, waarbij elk personage per beurt drie acties mag uitvoeren (lopen, aanvallen en een skill activeren). Tijdens het spelen is het alleen veel duidelijker van opzet. Je ziet bijvoorbeeld in één oogopslag wat je tijdens een beurt kan en mag doen en in de menu’s is alles wat beter toegelicht en in te stellen. Spreuken, vaardigheden en uitrusting geef je veel sneller aan een karakter en de verschillen tussen oude en nieuwe uitrusting is veel duidelijker in beeld gebracht.

Toch zijn er vooral in de menu’s nog wel wat puntjes ‘vergeten’ wat je soms even doet zoeken. Zo zijn delen van het menu nog wat verwarrend, vooral als het aankomt op het wisselen van klassen en het inhuren van nieuwe groepsleden tijdens je reis. Het is niet helemaal geperfectioneerd op dit gebied, maar wel een stuk aantrekkelijker gemaakt voor nieuwkomers, terwijl de game interessant blijft voor RPG-veteranen. Ook op een ander gebied is Tactics Ogre Reborn interessanter gemaakt. De game laat je namelijk al sinds het origineel naar wens van classes wisselen. Waar dat eerder betekende dat je karakter bij level 1 zou beginnen in zijn nieuwe rol, is dat nu niet meer zo. Het karakter houdt zijn eigen level en alleen de skills in de class moeten sterker gemaakt worden door te levelen. Je moet dus nog steeds aan de bak om je karakter en je skills sterker te maken.

Gelukkig stijgen karakters en skills ontzettend snel in level en worden ze daardoor vanzelf sterker en krijgen meer leven. De skillpoints die je moest toekennen in het origineel zijn compleet het raam uit gegooid en tijdens het vechten zijn er geen talloze balken (behalve Mana en HP) waar je op moet letten. Square Enix heeft op dit gebied een enorme slag gemaakt in de game. Het spelen voelt veel gebalanceerder aan.

Aan de mensen die juist genieten van diepgaande tactische gameplay: geen zorgen. Tactics Ogre Reborn zit nog steeds boordevol tactiek. Karakters hebben nog steeds unieke eigenschappen die voor voor- en nadelen zorgen, afhankelijk van de levels waarin je speelt. Zo kan een boogschutter met gemak vijanden op afstand aanvallen, ideaal voor platte omgevingen. Andere karakters kunnen weer vliegen, waardoor hoogteverschil geen impact op hun bewegingsvrijheid hebben. De diepgang is nog steeds ongekend in deze herboren klassieker!

De omgevingen zijn daarbij nog steeds de sleutel tot de overwinning. Niet alleen het hoogteverschil in een level en eventuele rotspartijen of rivieren zorgen ervoor dat je na moet blijven denken, maar ook een gloednieuw gameplay element houdt je scherp. Tactics Ogre Reborn kent namelijk Tarot Cards, kaarten die tijdens het vechten ineens op de map verschijnen. Soms geven deze je meer aanvalskracht of mag je verder lopen, maar bijna altijd gooien ze je zo strategische opgezette plan in de war. Het is een element dat de game lekker fris doet aanvoelen.

Waar de Tarot kaarten voor wat onvoorspelbaarheid zorgen, heeft Square Enix er juist voor gezorgd dat de balans op een ander gebied compleet hersteld is. Tactics Ogre Reborn kent namelijk een soepelere leercurve die je minder snel vast doet lopen in de game. Natuurlijk zul je zo nu en dan eens wat trainingslevels moeten doen en wat moeten grinden, maar dat element hoort nou eenmaal bij games uit deze tijd. Wel is dit een stuk minder nodig dan in het origineel, waardoor je minder land met de game bezig bent zonder progressie te boeken. Ook op dit gebied heeft Square Enix de game weer voor een breder publiek toegankelijk gemaakt.

Toegankelijkheid is dan ook het magische woord bij deze herboren versie van Tactics Ogre. Waar grafisch misschien wat te weinig aangepakt lijkt te zijn, is dat in de balans en eigenlijk alle andere elementen het tegenovergestelde. De game is compleet aangepast om door een nieuwe generatie RPG-liefhebbers omarmd te worden. Het recept is niet perfect, maar zal er absoluut voor zorgen dat je meer wil.