Super Smash Bros. 3DS Review

Als Mario Peach een beuk verkoopt, en Link het aan de stok heeft met Zelda, dan kan dat maar één ding betekenen: de nieuwe Super Smash Bros. is uit, en daar worden wij heel gelukkig van.

Normaal gesproken weet je met de Super Smash-serie relatief zeker wat je krijgt van een nieuw deel in de serie, maar omdat dit de eerste handheldversie ooit is, was het even afwachten. De explosieve actie met vier spelers vertaalt zich immers uitstekend naar een tvscherm, maar of dit net zo goed werkt op een 3DS, is nog maar de vraag.

Laten we met het belangrijkste beginnen: Super Smash Bros op de 3DS werkt uitstekend en is een volwaardig deel in de Smash-serie. Op grafisch gebied streeft het op sommige vlakken zelfs Brawl voorbij, en het indrukwekkende rooster aan klassieke gamepersonages (waarover later meer) is nog nooit zo goed geweest.

Ook is het makkelijker dan ooit om je vrienden online uit te dagen voor een gevecht. Voor je het weet heb je een lobby opgezet, waarin je jouw 3DS-vrienden uit kunt nodigen. Met een scala aan opties kun je vervolgens jouw favoriete instellingen activeren zoals het uitzetten van de tijdslimiet, en welke items wel of niet uit de lucht mogen komen vallen.

Als je eenmaal als een van je favoriete gamehelden in de arena bent beland, is er verrassend weinig veranderd. Nog steeds vecht je het met maximaal drie anderen uit op een relatief kleine map, totdat iemand genoeg schade heeft opgelopen om uit het scherm geslagen te worden. Deze arena's hebben wel een flinke make-over gekregen, en voegen in sommige gevallen een leuk extra spelelement toe.

Zo is er een speciaal PacMan-level waarin je de gekleurde bolletjes kunt verzamelen, om zo wat extra power ups te verdienen. Ook de populaire Wario Ware-stage keert terug, waarin je tijdens het knokken tal van minigames probeert te volbrengen. Dit zorgt soms voor leuke onverwachte situaties, die de balans van een gevecht flink op zijn kop zetten.

Eerder zeiden we al dat Super Smash Bros. 3DS het beste karakterrooster heeft van alle Smashgames tot nu toe, wat de game aan verschillende dingen te danken heeft. Zo zijn de nieuwe personages meer dan waardige toevoegingen, met Wii Fit Trainer als komisch hoogtepunt. Terwijl ze jou met een hoepel rond je oren zwiept, hoor je constant dezelfde instructies als in Wii Fit, wat er best bizar uitziet als ze tegelijk Bowser uit het veld slaat.

Ook Mega Man en Pacman, twee non-Nintendo personages, passen perfect in het rijtje van gamehelden. Mega Man is het sterkst op een middellange afstand met zijn armkanon, terwijl Pacman zich over het veld verplaatst door bolletjes voor zich uit te gooien. Ook de Final Smash aanvallen van deze nieuwe karakters zijn stuk voor stuk om van te smullen, omdat die perfect aansluiten bij de geschiedenis en bekende moves van dat karakter.

Zelfs sommige veteranen zijn aangepast, zodat ze net iets anders spelen dan we van ze gewend zijn. Dit is een geweldige toevoeging, omdat het eindelijk wat verschillen tussen sommige karakters creëert die eerder nagenoeg identiek waren. Zo zijn Toon Link en Link nog steeds grotendeels hetzelfde, maar bezitten de twee Zelda-figuren nu net iets andere moves, zodat ze meer zijn dan een nieuw uiterlijk voor de held van Hyrule.

Een leuke toevoeging aan de lijst met karakters zijn de Mii's, waarbij je jouw eigen poppetje in de game kunt laten verschijnen (net zoals in Mario Kart). Dit is meer dan een gezichtje op een poppetje, want vervolgens kun je alle moves en statistieken van je Mii handmatig instellen. Iedere Mii is hierdoor dus uniek, en het voegt een hele berg nieuwe mogelijkheden toe om je ideale karakter te maken. Het ontgrendelen van nieuwe outfits en hoedjes is bovendien enorm verslavend.

Zodra je Super Smash voor het eerst opstart, word je begroet door tal van nieuwe menuopties. Dit hoofdmenu is wat onlogisch ingericht, maar na een paar minuten scrollen door de opties, leer je al snel waar alles staat. Zo zul je ook wat nieuwe dingen tegenkomen, zoals de nieuwe Smash Run optie, die jammer genoeg nogal teleurstelt.

Het idee van Smash Run is goed: iedere speler krijgt een paar minuten de tijd om power-ups te verzamelen door computergestuurde vijanden te verslaan. Als de tijd verstreken is, krijg je een willekeurige uitdaging voor je kiezen, die je met de zojuist opgehaalde power-ups moet zien te volbrengen.

In theorie kan dit tot leuke situaties leiden. Een speler die alleen maar speed-pickups heeft verzameld is vliegensvlug, maar ligt na twee rake klappen van een strength-verzamelaar al uit het spel. Het probleem is alleen dat je een willekeurige uitdaging krijgt. Dit zorgt ervoor dat je soms een wedstrijd moet sprinten, en je in dat geval nooit kunt winnen van iemand die meer speed-icoontjes heeft opgeraapt.

Dit maakt van Smash Run eerder een soort roulette, waarbij je focust op één speciale pickup in de hoop dat je de juiste minigame krijgt. Jammer, want dat zorgde ervoor dat we deze modus na een paar testrondjes al snel links lieten liggen.

De 'verhaalmodus' is gelukkig wel de moeite waard. Verhaal staat hierbij bewust tussen aanhalingstekens, omdat dit bij Super Smash 3DS volledig ontbreekt. Jammer van de epische tussenfilmpjes die we in Brawl zagen, maar voor de rest geen probleem. Dit betekent namelijk dat er wat creatiever omgesprongen kan worden met de manier waarop je in je eentje Smash speelt.

In de standaard Arcade mode zet je namelijk geld in, en wed je dat je een bepaalde moeilijheidsgraad zonder game over te gaan kunt uitspelen. Als dit je lukt verdien je nog meer gouden munten, maar als je het loodje legt, raak je een deel van je winst kwijt. Dit voegt wat extra spanning toe, en is bovendien een leuke manier om extra munten te verdienen om nieuwe trofeeën van te kopen.

Als je echter een internetverbinding tot je beschikking hebt, zul je waarschijnlijk weinig in je eentje spelen. De online modus werkt namelijk precies zoals het moet. Binnen een paar minuten ben je verbonden met een andere speler, en verschillende gamecategorieën zorgen ervoor dat er genoeg variatie is.

Omdat we deze game voor de release gespeeld hebben, waren er nog maar erg weinig mensen online, zodat de servers niet overbelast waren en we ook niet met vier man tegelijk online hebben gespeeld. De één op één gevechten werken in ieder geval keer op keer perfect, met vloeiende animaties en slechts zelden een connectieprobleem.

Super Smash Bros. 3DS is een geweldige game, en meer dan een zoethoudertje totdat de Wii U-versie uitkomt. Dit is de enige manier om onderweg ook Super Smash te spelen, en van de iets minder soepele controls op de 3DS hebben we nooit last gehad. Omdat iedereen met deze zelfde knoppen speelt, heeft ook iedereen dezelfde nadelen, zodat het automatisch weer een eerlijke balans oplevert.

Het kleine scherm van de 3DS (zeker als je geen XL hebt) kan op sommige momenten wat problemen opleveren als de camera te ver uitzoomt, maar meestal duurt dat maar een paar seconden. Zeker als je met twee of drie man tegelijk speelt is dit goed te doen. Bovendien sta je vaak genoeg zo dicht bij elkaar dat de camera heerlijk in kan zoomen op de actie.

Na tientallen uren in de game te hebben gestopt, zodat we inmiddels alle personages hebben ontgrendeld, zijn we nog lang niet klaar met dit nieuwe Super Smash avontuur, en wij kunnen niet wachten totdat iedereen aan de slag kan met deze game. Dan hebben we namelijk meer tegenstanders om in te maken met onze favoriete Nintendohelden.