Strange Brigade Review - Hartje voor dit project

Egypte als setting in de jaren 30 en als je de eerste beelden ziet denk je misschien ‘meh’. Want wie kan opboksen tegen het geweld dat Ubisoft heet en piramides laten schitteren waarvan het kwijl alleen maar je mond in kan lopen? Niemand. Maar Rebellion heeft een ander arsenaal in petto: toffe vier player co-op met héle vermakelijke gameplay, zoals je zult lezen in deze Strange Brigade review.

Rebellion, waar kennen we die naam van? Van games als Sniper Elite 4 én Zombie Army Trilogy. Laatstgenoemde is ongetwijfeld één van de beste online co-op games van de laatste jaren met een monster van Hitler als eindbaas, waar je nog wel even je handen zoet aan zult hebben. Want die was niet zo makkelijk te verslaan! Rebellion heeft weliswaar niet altijd kwaliteit geleverd, waardoor je de ontwikkelaar misschien al snel over het hoofd ziet, maar dat is onterecht.

Want soms is daar opeens zo’n titel die misschien nét niet meedoet met het echte triple A geweld, maar eigenlijk minstens zo vermakelijk is. Strange Brigade is daar een goed voorbeeld van, met een heerlijke launchtermijn. Want welke ontwikkelaar brengt nu aan het einde van augustus een actievolle 4 player-game uit? Well done, Rebellion.

In Strange Brigade nemen maximaal vier spelers het op in negen chapters tegen Seteki: een heksenkoningin. Waar je in Zombie Army Trilogy het op moest nemen tegen heel wat zombies, zijn dat dit keer heel wat mummies. Rebellion heeft van alles uit de kast getrokken om een breed arsenaal aan vijanden in de game te stoppen, van groot tot klein én met zeer indrukwekkende eindbazen. Dit laatste is sowieso een ongekend groot pluspunt van de game.

Hoewel het verhaal er niet heel erg toedoet, maar meer de actie – waarin je continu belaagd wordt door hordes aan vijanden- centraal staat, is de verhaalvertelling er een om ontzettend van te genieten. Want elk hoofdstuk begint met een vertelling, waarbij je middels een ouderwets filter, het gevoel krijgt te kijken naar een oude jaren '30 film. De narrator vertelt steeds wat er gaat gebeuren, waarbij je het gevoel hebt echt terug te gaan in de tijd. Het siert Rebellion in de manier waarop geheel voor een eigen invalshoek is gekozen om deze game te presenteren.

Ondertussen wordt elke dikke eindbaas geïntroduceerd met speciale letters alsof je net een goed comicbook hebt opengeslagen. Je moet ervan houden, maar degene die dat doet – zoals ondergetekende – ziet met wat voor liefde deze game is gemaakt. Al is het belangrijkste uiteraard hoe de game speelt. Daar kunnen we kort over zijn: top. Echt top.

Helaas zijn de X-ray killcams overboord gegooid voor deze game, wat toch altijd wel genieten was in eerdere games. Maar daarvoor in de plaats mogen spelers nu losgaan met vallen. Het grote verschil met Zombie Army Trilogy is dat de traps nu vast staan, waar je ze toen mee moest dragen. Elke omgeving laat zich namelijk kenmerken door diverse objecten die geactiveerd kunnen worden.

Als voorbeeld: zodra je op een ronde bol schiet, doemt er een groot martelaarswerktuig op dat in de rondte iedereen neerspiest met de scherpe messen die eraan zitten. Of zodra je wat boven je ziet hangen, kun je erop schieten, waarna er in één keer allemaal vuur over de grond valt.

Strange Brigade zit vol met zieke vallen en de omgeving is dus continu je speeltuin om te verkennen. Heerlijk! Wel moet helaas geconcludeerd worden dat dat er wat weinig verschillende vallen zijn, hoewel ze rijkelijk aanwezig zijn qua aantallen. Iets meer diversiteit had de game niet misstaan. Toch zal het geen moment vervelen om op die manier de vele diverse vijanden in zo’n val te lokken. Bovendien kun je continu grof wapengeschut inzetten.

Zo heeft de game diverse wapens, kun je nieuwe wapens kopen en upgraden en wat explosieven kopen. Verder heeft elk personage nog zijn of haar unieke skill. Er valt dus genoeg om uit te kiezen, al gaat het nooit heel diep. Verwacht bijvoorbeeld geen RPG-element dat je nog skills kunt uitbreiden bijvoorbeeld.

Toch staat de game als een huis. Zodra je met drie mensen samen online speelt (waarom is er geen offline co-op?!) heb je continu plezier en werkt het verslavend om hordes aan idioten een ticket naar hiernamaals te geven. Het schieten werkt heerlijk, de vallen werken prima en de humor is om van te genieten. De narrator zal regelmatig voor een lach op je gezicht zorgen en wat te denken als je doodgaat? Dan lig opeens in een sarcofaag te gillen om je leven, tot een van je teamleden je redt. Geweldig.

Heerlijk is het ook om te zien hoe typische Rebellion elementen in de game zitten verwerkt. Had je in Zombie Army Trilogy de flessen die je kon verzamelen, kun je nu de jacht inzetten op blauwe katten. Het mooie is dat je het gemiauw al op afstand kunt horen! Verder zijn er skeletten, zoals we eerder ook zagen die je het beste met een trap kapot kunt maken en zijn er de vijanden waarbij één schurk meerdere gasten continu oproept. De truc is dus die schurk meteen aan te pakken en niet alle kleintjes daar omheen.

Al deze herkenningen zullen er overigens niet voor zorgen dat je het gevoel bekruipt met een ‘been there done that’ game te maken te hebben. Want Strange Brigade is wel degelijk een gloednieuw spel mét eigen bestaansrecht. De diversiteit in omgevingen is groot en er zijn verrassingen genoeg. Wat te denken van een heel piratenlevel met een bad ass eindbaas? Je verwacht het niet met Egypte als setting, maar dit soort toffe momenten zitten wel degelijk in de game.

De game ligt voor 50 euro in de winkel en dat is een goede prijs, want met de negen chapters ben je zeker wel zo’n tien uur zoet. Daarnaast is er ook nog een toffe horde modus met vier verschillende mappen. Wat dat betreft komen de Rebellion liefhebbers dus zeker aan hun trekken.

Het enige wat jammer is, is de matchmaking. Zo was het nog niet mogelijk om mensen online te inviten voor co-op, maar moest dit omslachtig gebeuren. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met dat het spel nog niet officieel was gelanceerd.

Strange Brigade staat als een huis. Als jij op zoek bent naar een vermakelijke en verslavende co-op game, twijfel dan niet! De game is zeer tof, van begin tot eind.

En de eindbaas is om van te smullen. Hoewel de game ook alleen gespeeld kan worden, raden we je dit niet aan. Want alleen hordes aan vijanden bevechten is lang niet zo leuk als met een groep vrienden. En geloof ons maar dat je dan een grijns van oor tot oor hebt.