Spider-Man: Web of Shadows Review

De comics, tekenfilms en de films rondom Spider-Man waren allemaal succesvol te noemen, terwijl de held het in de games een beetje af liet weten. Zal Spider-Man: Web of Shadows deze negatieve spiraal doorbreken of is dit wederom een web dat beter niet gesponnen had kunnen worden?

New York ligt onder aanval van symbiotes. Deze zwarte, inktachtige parasieten nemen alles wat leeft over en de leider genaamd Venom is een van Spider-Man’s aartsrivalen. Samen met een aantal superschurken houdt hij de stad in een ijzersterke greep. De taak rust nu op Spider-Man’s schouders om de stad te redden uit de handen van de diverse superschurken.

Anders dan andere Spidey’s
Spider-Man heeft in het verleden nogal last gehad van de regels in een filmscript. Dit is in Web of Shadows gelukkig niet meer het geval en er is dan ook gekozen om deze Spider-Man game wat meer op de stripboeken van Marvel te baseren.

Het verhaal begint bij het einde, waardoor de speler meteen geprikkeld wordt om door te spelen. Na een paar gevechten komt de speler in een soort flashback terecht, waarin de rest van het spel zich af zal spelen.

De nieuwsgierigheid van het begin gaat jammer genoeg snel verloren en de speler zal merken dat de missies veelal zullen bestaan uit het redden van mensen en het in elkaar meppen van lokale bendeleden. Dit wordt wel afgewisseld met gevechten tegen superschurken, zoals Venom, Rhino en Vulture, maar ook dit is niet genoeg om de interesse van de speler hoog genoeg te houden.

Zwart en rood
Spider-Man is in Web of Shadows ook anders dan in de voorgaande Spider-Man titels. Een deel van de symbiote Venom, is overgegaan naar Spider-Man. Hierdoor heeft Spider-Man de mogelijkheid om te wisselen tussen zijn originele pak en een zwart pak.

Het zwarte pak maakt Spider-Man sterker en sneller, maar het is wel kwaadaardig. De speler heeft de keus om op deze manier de verloop van het spel te veranderen. De invloed die de speler heeft is daarentegen minimaal en zelfs een beetje teleurstellend.

In de grote chaos die zich ontwikkelt wordt Spider-Man geholpen door diverse superhelden zoals Wolverine en Luke Cage. Jammer genoeg voeren ze in de cutscenes meer uit dan in de daadwerkelijke gevechten. Deze helden zal de speler ook buiten de gevechten om tegenkomen. Jammer genoeg staan ze dan alleen maar een beetje voor zich uit te kijken in plaats van echt iets te doen. Deze superhelden en -schurken zullen Spider-Man allerlei nieuwe bewegingen leren die verderop in het spel toegepast kunnen worden.

Slingeren, rossen en klauteren
Spider-Man heeft natuurlijk een scala aan speciale krachten en deze worden in het spel veelvuldig gebruikt. Om fatsoenlijk door de straten te slingeren en tegen gebouwen op te rennen zal de speler even moeten oefenen, maar dit zal al snel vloeiend gaan en heel New York zal als open speelwereld onder je door schieten.

Een minpunt aan Web of Shadows is, dat de speler in de war kan raken door de camerastanden bij het slingeren en klauteren en dat Spider-Man soms aan voorwerpen zoals auto’s en lantaarnpalen blijft plakken tijdens het slingeren.

Het vechten in Web of Shadows is wel erg leuk uitgewerkt. De vijanden die de speler verslaat, worden omgezet in een soort ervaring, waarmee de speler upgrades kan kopen voor zowel het zwarte als het rode pak. De speciale aanvallen van Spider-Man zullen hierdoor sterker worden en er spectaculairder uit zien. De gevechten zijn op zo’n beetje iedere hoek van de straat, dus daar hoeft de speler niet lang voor te zoeken.

Als het spel vordert zal Spider-Man nieuwe aanvallen krijgen, maar jammer genoeg zijn deze niet veelzijdig genoeg. De speler zal ook hier dus in een soort sleur terecht komen met herhaaldelijk dezelfde bewegingen.

Een rommelig web
De Big Apple, waar het spel zich afspeelt, staat bekend als een grote, maar vooral levendige stad. In Web of Shadows ziet de stad er echter grafisch niet optimaal uit en veel gebouwen lijken op elkaar. Doordat dit zo is, kan de speler de weg nogal eens kwijtraken en komt het gevoel van deze levendige stad niet tot zijn recht

De mensen op straat zien er steeds hetzelfde uit en ook de bendeleden hebben steeds dezelfde looks. Het verkeer in New York bestaat jammer genoeg veelal uit gele taxi's, welke afgewisseld worden met wat andere auto's. Ook dit draagt niet echt bij aan het gevoel van een grote, levendige stad.

Het geluid in Web of Shadows is daarentegen wel weer netjes verzorgd. De stem van Spider-Man oftewel Peter Parker klinkt bijvoorbeeld ook als het type persoon uit de comics. Een superheld met een lading sarcasme en een vleugje nerd. De achtergrondgeluiden in de stad bestaan vooral uit getoeter van auto's en de sirenes van ambulances. Deze geluiden worden afgewisseld met korte stukjes muziek, wat de gevechten vaak spectaculairder over doen komen dan ze werkelijk zijn. Al met al is de sountrack van de game toepasselijk te noemen.

Niet altijd even mooi gesponnen
Web of Shadows is anders dan de vorige Spider-Man games, maar is jammer genoeg niet veelzijdig genoeg. De bewegingen van Spider-Man gaan na verloop van tijd vervelen en de missies zullen veelal hetzelfde zijn. Van variatie moet Spider-Man het dus niet hebben, maar ook grafisch is het spel niet op zijn best. De gebouwen lijken op elkaar, waardoor de speler al snel het overzicht verliest. Dit is in combinatie met de, soms vervelende camerastanden, erg frustrerend. De geluiden in Web of Shadows zijn passend bij het genre van het spel. De toeterende auto's en de sirenes geven wel een steeds terugkomend geluid, maar de muziek maakt dit meer dan goed. Deze is mysterieus tijdens het spelen en tijdens de gevechten spectaculair. Spider-Man: Web of Shadows is een web wat gerust gesponnen had mogen worden, maar de draden zitten helaas niet overal even mooi. Ondanks de tekortkomingen is Spider-Man: Web of Shadows toch een leuk spel om uit de budgetbak mee te pikken.