Disaster: Day of Crisis Review

Overstromingen, aardbevingen en terroristische aanslagen zijn gebeurtenissen die dagelijks op het nieuws te zien zijn. Maar hoe is het eigenlijk om deze gebeurtenissen mee te maken? In Disaster: Day of Crisis wordt er een poging gewaagd om deze gebeurtenissen na te bootsen.

Veel hardcore Nintendo fans zijn al een lange tijd aan het klagen dat er geen echte hardcore games uitkomen voor de Wii. Monolith Productions probeert daar met Disaster: Day of Crisis, kortweg DDoC, de honger een tijdje te stillen. Of Ray Bryce, hoofdpersonage in DDoC, het lukt lees je in deze recensie.

It’s going to be one hell of a day
Zodra je Disaster: Day of Crisis opstart krijg je een introductie waarin het begin van de gebeurtenissen wordt uitgelegd. Raymond Bryce zit bij de internationale reddingsbrigade samen met zijn vriend Steve Hewitt. Op het moment dat jij het filmpje bekijkt zijn Ray, zo wordt Raymond door het hele spel genoemd, en Steve bij een vulkaan om mensen te redden. Nadat ze de laatste persoon in de helikopter hebben geholpen willen ze naar huis. Op het moment dat dit doorgegeven wordt, barst de vulkaan uit en valt er een steen op de helikopter.

Ray en Steve zitten vervolgens vast op de vulkaan en besluiten lopend naar het dichtstbijzijnde dorp te gaan. Steve valt op een gegeven moment van een rots en breekt zijn been. De vulkaan is inmiddels al een paar keer uitgebarsten en bij de laatste keer valt Steve in een ravijn met stromend lava. Steve geeft, terwijl hij aan de rand van een bergje hangt, een kompas aan Ray. Steve heeft dit kompas van zijn zusje gehad en hij wil dat Ray deze teruggeeft aan haar. Ray probeert Steve nog te redden maar dit lukt niet. De stemming zit er na dit filmpje al goed in.

Ontvoeringen, SURGE en een oproep
Ray is na het zojuist genoemde incident gestopt bij de reddingsbrigade en heeft een baantje op een kantoor. Hij wordt opgeroepen door een organisatie om iemand te helpen. Ray twijfelt, maar dan wordt duidelijk dat het niet zomaar om iemand gaat, maar om het zusje van Steve, Lisa Hewitt. Met in zijn bezit nog steeds Steve’s kompas, begint Ray de zoektocht naar Lisa, welke is ontvoerd door een andere organisatie genaamd SURGE.

Je avontuur begint…
Inmiddels ben je al ruim een kwartier verder en heb je eigenlijk nog maar weinig gedaan. In het eerste, echte level wordt uitgelegd hoe je moet schieten. Wat meteen opvalt aan Disaster: Day of Crisis is dat je niet vrij kunt schieten maar dat het on-rails is. Dit houdt in dat de route van te voren is bepaald en er op elk punt vaste vijanden staan. Dit heeft twee kanten. Aan de ene kant is het erg jammer, de Wii leent zich namelijk net zo goed om vrij te kunnen rond lopen en schieten, zoals in veel andere games waarin wapens aan te pas komen. Maar aan de andere kant past het goed binnen het survival element van de game.

Redden en vijanden
Na je eerste schietpartij wordt er verteld dat je andere mensen kunt redden. Je eerste slachtoffer is dan al in het vizier. Een soldaat van de organisatie waar je nu bij zit is namelijk gewond en moet dan ook naar een veilige plek gedragen worden. Elk slachtoffer heeft een levensbalk en deze raakt gedurende de tijd dat je hem wilt redden leeg. Aan jou dus de taak om het binnen deze tijd te doen. De handelingen die je moet verrichten zijn zeer verschillend, zo moet je de ene keer je hand uitsteken naar iemand, en de andere keer iemand reanimeren of verslepen.

Wat erg jammer is, en tevens een van de weinige kritiekpunten op DDoC, is dat de vijanden over een bar slechte A.I. beschikken. Ze zoeken namelijk totaal geen dekking. Een aantal voorbeelden: als een vijand herlaadt zoekt hij geen dekking en blijft hij staan als je je magazijn op hem leeg knalt, een vreemde situatie. Ook bewegen de vijanden nauwelijks. Als je een kogel op ze afvuurt blijven ze, zelfs als de kogel raak is, stil staan. Er is geen teken dat de kogel de vijand geraakt heeft.

Overleven
Met natuurrampen en vijanden overal om je heen is het belangrijk om te overleven. Door het spel heen moet je op verschillende meters letten. Je levensmeter, staminameter, je longen en hartslag. De laatste twee worden als twee longen en een knipperende stip weergegeven. De levensmeter loopt leeg als je door een kogel geraakt wordt, in de brand staat of op een andere manier gewond raakt. De staminameter loopt leeg als je rent, wat vaak nodig is binnen een level. De meest belangrijke meters zijn je long- en je hartslagmeter. Tijdens het rennen gaat je hart steeds sneller kloppen en mocht je te lang rennen en raakt je staminameter leeg, verlies je geleidelijk leven. De longen vullen zich met rook als je in een rokerig gebied staat, de rook kun je verwijderen door in de open lucht diep adem te halen. Mocht je in de brand komen te staan, dan moet je even met je Nunchuck en Wiimote schudden zodat Ray de brandjes uitklopt, je levensmeter neemt hierbij wel iets af.

Rennen, rijden, schieten en sprinten
In Disaster: Day of Crisis worden flink wat handelingen verricht. Zo loop je op het ene moment in een gebouw, ren je weg voor een tsunami of rijd je in een auto. Zoals je waarschijnlijk al verwacht loop je door middel van de stick op de Nunchuck en om een sprintje te trekken druk je de Z-knop tijdens het lopen in. Dit is vooral handig in gebieden omringd met rook, hiermee voorkom je namelijk dat Ray de rook inademt. Soms moet je een kleine minigame spelen. Dit is meestal als je weg moet rennen van een instortend gebouw, een afgrond of een tsunami. Hierbij moet je zo snel mogelijk met de Nunchuck en Wiimote schudden zoals we dat ook kennen uit onder meer Mario & Sonic at the Olympic Games.

Het schieten gaat uiterst soepel. Zoals je had kunnen lezen is dit allemaal on-rails en hoef je alleen maar te richten en dekking te zoeken. Het richten doe je door te wijzen met de Wiimote, de trekker overhalen doe je met de B-knop, herladen door even te schudden met je Nunchuck en dekking zoek je door op de Z-knop te drukken.

Om te kunnen autorijden moet je de Wiimote kantelen. Net als in veel andere racegames. Je houdt dus je Wiimote horizontaal en met gas geven en remmen doe je door middel van de 1 en 2 knoppen.

Graphics en geluid
Van de Wii wordt vaak gezegd dat het geen mooie graphics kan weergeven. Disaster: Day of Crisis bewijst het tegendeel. De game ziet er zeker mooi uit en de effecten zijn goed. Helaas gaat dit soms ten koste van de filmpjes, deze haperen dan. Het geluid klink ook erg goed, zowel de dramatische muziek, voice-acting als effecten zijn netjes verzorgd. Wat ook erg leuk is, is dat de natuurrampen via de speaker in de Wiimote worden afgespeeld. Bijvoorbeeld als je aan het wegrennen bent voor een aardbeving klinkt er een radio-uitzending en vertelt de verslaggever welke gebieden er allemaal getroffen zijn.

Punten en extra’s
Tijdens je avontuur krijg je regelmatig Survival-points. Deze punten verdien je op veel verschillende manieren. Bijvoorbeeld als je op het juiste moment nogmaals op de Z-knop drukt terwijl je een flinke hap adem neemt om je longen te reinigen. Met deze punten kun je wapens, de skills van Ray en levensmeters upgraden.

Andere besturingsvormen
In Disaster: Day of Crisis kun je zoals je al kon lezen ook autorijden. Tijdens het rijden wordt alleen de Wiimote gebruikt en kun je dus de Nunchuck ontkoppelen. Hierdoor is het mogelijk om met een Wii Wheel te sturen wat uiterst soepel werkt. Veel games kunnen hiervan leren. Ook kun je, als je een zapper hebt, deze gebruiken tijdens het spelen. Dit werkt alleen niet lekker omdat je zo af een toe een beweging moet maken met de Wiimote en de Nunchuck.

Conclusie
Disaster: Day of Crisis heeft lang op zich laten wachten maar is zeker het wachten waard geweest. De game combineert veel verschillende elementen en dit werkt goed. De besturing werkt lekker, het geluid klinkt goed en Disaster: Day of Crisis bewijst dat ook de Wii mooie beelden op je tv kan toveren. Het verhaal pakt je vanaf het eerste moment en houdt je ongetwijfeld tot het einde vast.