Skully Review – Met een schedel een ruzie stoppen

Platformers staan erom bekend dat je veel moet rennen, klimmen en springen. De Canadese ontwikkelaar Finish Line Games voegt hier met Skully een dimensie aan toe: rollen! Verdiep je in de schedel van Skully en los een familieruzie op. In deze game moeten koppen letterlijk rollen om de vrede te bewaren, maar dat kan niet zonder enige frustratie.

Skully is een verhaalgedreven 3D-platformer van 38 euro waarin je met een ronde schedel op pad gaat. Je avontuur begint wanneer je levenloos aanspoelt op een strand en een god je tot leven wekt door middel van magische modder. De god van de aarde, genaamd Terry, heeft een duidelijke missie voor je: hij heeft je hulp nodig om de ruzie met zijn broer en zussen op te lossen. Terry kan dit niet zelf omdat hij te weinig kracht heeft en dus moet jij al rollend en springend naar zijn broer en zussen zien te komen en de ruzie op te lossen.

Zij zien dit alleen niet zitten en willen het liefste niks meer met Terry te maken hebben. Gezien jij alleen maar een schedel bent en niet kunt praten, valt er door jou ook nog eens weinig te bemiddelen. Jij bent de gids die Terry door de levels heen loodst, maar al snel merk je dat ook jij niet gewenst bent door de obstakels die de overige drie goden je opleggen.

Gaandeweg je door de 18 levels die je ruim 5 uur bezig houden in de game rolt kom je allerlei obstakels tegen zoals lava, dunne bruggetjes, platformen, monsters en heel veel waterpartijen. Hoewel ieder level als doel heeft om van A naar B te navigeren, is het telkens weer een puzzel hoe je daar moet komen. Omdat je voor een deel uit modder bestaat moet je die laatste koste wat het kost het beste ontwijken. Een paar seconden in het water en je levensmeter schiet naar nul en je wordt weer dood verklaard.

Daarbij moet je rekening houden met de platformen die vaak behoorlijk klein en lang niet altijd recht zijn. Je zult goed moeten timen bij iedere sprong want anders zul je zo over een platform heen schieten of juist vlak ervoor rechtstreeks de plomp in springen. Bij scheve vlakken komt een hele andere uitdaging voorbij. De physics van de ronde schedel zijn en de zwaartekracht in de game erg goed afgestemd in. Is een vlak scheef, dan zul je moeten tegensturen om er niet af te rollen. Skully laat je ontzettend vaak doodgaan, maar voelt daarbij (bijna) nooit oneerlijk aan.

Een element waar Skully je na verloop van tijd mee benadeeld zult voelen is de camerastand. Deze kun je in veel levels wel aanpassen, maar daarin ben je niet helemaal vrij. De camerastand gooit tijdens het platformen soms roet in het eten doordat je niet goed kunt zien waar je heen springt en of er iets in de weg zit. Tijdens sommige stukken kún je de camera zelfs helemaal niet veranderen en dat zijn juist de stukken waarin je achterna gezeten wordt door een vloedgolf of kokend hete lava.

Gelukkig zijn er in de levels (tussen de puzzels door) checkpoints te vinden die als een vangnet dienen voor de vele keren dat je sterf in de game. Dit zijn modderpoelen waarbij de game automatisch opslaat en geloof ons: je bent soms ontzettend blij met zo’n modderpoel. Zeker wanneer je een lange puzzel achter de rug hebt zonder daarbij een rustpunt te hebben.

De modderpoelen worden gaandeweg de game erg belangrijk, want ze zorgen niet alleen voor checkpoints, maar laten je ook van gedaante wisselen. Het mooie van Skully is namelijk dat hij uit levende klei bestaat. Terry geeft Skully gaandeweg de mogelijkheid om niet alleen als rollend schedeltje door het leven te gaan, maar ook nog drie andere vormen. In de eerste vorm wordt Skully een breed kleimonster dat vijanden tot pulp kan slaan en muren kan slopen, de tweede vorm laat Skully sprinten en de derde zorgt ervoor dat hij met een double jump hoger plekken kan bereiken.

Met de laatste twee vormen kan Skully bovendien platformen bewegen om zo de meer ingewikkelde puzzels op te lossen. Dit geeft de game een hele nieuwe dimensie bovenop het rollen en maakt het tot een volwaardige puzzel-platform game met een eigen gezicht. Skully is lekker afwisselend door het gebruik van de verschillende kleivormen, maar ook hier is een minpuntje te vinden.

De game daagt je namelijk uit om puzzels op te lossen en daarbij verschillende vormen te gebruiken. Alleen soms draaft de game hierin wat door. Je moet dan drie verschillende vromen gebruiken en intussen heen en weer blijven rollen tussen een modderpoel en de plek waar je moet zijn. Als je net even daarna het loodje legt ben je zo weer een kwartier verder, omdat je alles weer opnieuw moet doen. Op dit gebied had de game net even wat meer balans mogen hebben, want hierdoor heb je het gevoel dat je onnodig bezig bent met heen en weer rollen.

Een ander element dat onnodig aanvoelt in de game is het verzamelen van bloemen. Op Skully’s avontuur vind je in elk level een heel spoor aan bloemen. In het ene level zitten er 100 verstopt en in een ander level 500. In het begin van de game voelt het verzamelen van bloemen bijna aan als het verzamelen van muntjes in Super Mario games. Gaandeweg de game vordert kom je erachter dat het jammer genoeg niets anders doet dan wat schetsen vrijspelen in de game en je er eigenlijk niet beter van wordt tijdens het spelen. Je stopt hierdoor al snel met jezelf uitdagen om op de moeilijk bereikbare plekken te komen en echt op bloemenjacht te gaan en dat is jammer.

Skully is gelukkig geen game die je tot op het bot frustreert, maar hij zal je regelmatig tandenknarsend achterlaten. Dit komt negen van de tien keer omdat je weer eens sterft door een missprong, maar oneerlijk wordt de game hierin nooit op een enkel moment na. Er zijn namelijk momenten dat camera niet mee werkt. De puzzels in de game zijn daarentegen erg leuk van opzet en er is genoeg afwisseling te vinden.