Shenmue 1 & 2 remaster Review - Welkom terug oude vriend

Bijna 20 jaar geleden kwam SEGA met een monsterproject op de proppen. Het droeg de naam Shenmue en was een pareltje van een role-playing game. Het spel was een hit en al snel volgde er een tweede deel. Nu is het tijd voor de Shenmue 1 & 2 remaster review. Helaas heeft de parel ondertussen wat van zijn glans verloren.

Yu Suzuki, bedenker van Shenmue, bracht gamers naar een hele nieuwe wereld toen in 1999 Shenmue uitkwam. Hij legde met de game de basis voor de role playing games en de Quick Time Events die we nu kennen. Het verhaal had ongekend veel diepgang voor zijn tijd en de fanbase schreeuwde om meer. Na Shenmue II dat in 2001 volgde konden de fans geen genoeg krijgen van de serie. Maar een derde deel bleef uit.

Tot nu dan, want met Shenmue III in het verschiet, komt SEGA met de opgepoetste versies (remasters) van Shenmue I & II op één disc. Tijd om opnieuw in de huid te kruipen van Ryo Hazuki. Zijn vader is vermoord in de familiedojo en Ryo wil achterhalen wie dit op zijn geweten heeft. Een verhaal dat (zonder spoilers dan) in één zin te omschrijven is, maar wat in de game zoveel met zich meeneemt (per game ongeveer 20 uur aan gameplay), dat je al snel betoverd raakt door het avontuur met al zijn karakters.

Shenmue kent namelijk een grote wereld van aaneengeschakelde dorpjes en wijken, waarin je vrij rond kunt lopen. De wereld van Shenmue is daarmee geen open wereld, maar het komt behoorlijk dichtbij. In die wereld zijn zoveel karakters te ontdekken waar je mee kunt praten, en waarvan een flink deel ergens wel een functie in de game heeft, dat je wellicht kunt begrijpen hoe enorm dit project destijds was.

De omgeving oogt vandaag de dag wat verouderd, maar dorpjes waren destijds al verbazingwekkend levendig. Dat gedeelte heeft grotendeels de tand des tijds ook doorstaan. Als je in Shenmue rondloopt heb je het gevoel in een levende wereld rond te lopen.

Shenmue is dan ook een enorm project geweest destijds en dat merk je vandaag nog steeds. Ontwikkelaar Yu Suzuki heeft zorg gedragen aan het feit dat er overal van alles te doen is. Zo kun je in een arcadehal darten en twee oude SEGA arcadegames spelen met in-game geld. En door de wereld heen staan ook automaten verspreid waaruit je gashapons kunt halen.

Deze kleine figuurtjes die uit een ei komen hebben allemaal SEGA thema’s zoals Sonic en Virtua Fighter. Het is pure nostalgie. Deze elementen zijn allemaal optioneel, maar door de opzet van Shenmue ga je hier vaker dan eens gebruik van maken. Je moet namelijk behoorlijk vaak op een bepaald moment van de dag ergens zijn.

Je bent bijvoorbeeld op een gegeven moment op zoek naar Charlie die wellicht een aanwijzing voor je heeft. Je komt de man tegen om 19 uur, maar vervolgens vertelt hij je om de volgende dag om 15 uur ergens anders te praten. Je moet tot dat moment wachten, zonder dat er een optie is om de tijd door te spoelen. Op deze momenten kun je je skills trainen in het park of de arcadehal induiken. Hoe dan ook, je moet erg vaak wachten in Shenmue en Shenmue 2.

Dat je vaak zo lang moet wachten is een duidelijk kenmerk van veroudering en een element van Shenmue en zijn opvolger dat erg snel gaat frustreren. En niet alleen het wachten is niet meer van vandaag. Audiovisueel merk je ook dat de games uit een ander tijdperk komen. SEGA heeft alles nog wat opgepoetst om de fanbase te verblijden met een wat leukere look, maar het mag niet baten.

Niet gek ook gezien de games allebei al bijna 20 jaar oud zijn. Verwacht dus niet de graphics The Witcher III of een andere modernere RPG, want dat ga je absoluut niet krijgen. SEGA had dit kunnen bereiken als de games compleet van de grond af aan opgebouwd waren, iets dat beide games zeker verdienen. Dat is dus niet gebeurd.

De games zijn simpelweg flink afgestoft, je hebt de optie om te allen tijde je vordering op te slaan (géén autosave) en er is hier en daar grafisch een update gedaan. Zo zijn er gezichtsanimaties toegevoegd om alles wat soepeler te laten ogen en is de resolutie opgekrikt van beide games. Jammer genoeg is er wat betreft texturen en strakke lijnen niet heel veel gebeurd. Overal zie je pixels en platte elementen die ingekleurd zijn om driedimensionaal te lijken.

Er is wel gezorgd voor nieuwe beeldverhoudingen ,waardoor je nu ook in 16:9 kunt spelen, maar de originele beeldverhouding van 4:3 (met links en rechts een zwarte rand op je scherm) ziet er een stuk beter uit. Op het gebied van audio is de game voorzien van Engelse voice overs. Wat dit laatste betreft kun je de game beter op zijn Japanse stemmen laten staan met Engelse ondertiteling, want de Engelse stemmen zijn tergend slecht.

De rest van de geluiden in Shenmue en Shenmue 2 zijn onveranderd gebleven. Dat betekent dat ook op dit gebied alles wat verouderd overkomt. Het geluid is over het algemeen niet storend, maar je merkt net even iets te goed dat alles oud is.

De veroudering in Shenmue merk je nog het allerbeste op het gebied van de animaties en de besturing. Vanaf het eerste moment dat je aan het spelen bent en zelf aan het roer staat van Ryo's avontuur loopt niet alles soepel. Ryo beweegt houterig en alles behalve natuurlijk. Vooral tijdens de gevechten, die in Shenmue nogal eens voorbij, komen merk je dat bewegingen niet soepel verlopen.

Maar ook op rustigere momenten werk de game niet lekker mee. Zo loop je meer dan eens tegen een muur in krappe ruimten en zul je vaker even moeten stoppen met lopen om bij te sturen, wil je niet ergens tegenaan lopen. Hier had SEGA veel meer tijd in moeten steken, want nu is het gewoon jammer. Het loopt gewoon niet soepel en voelt bijzonder traag aan.

Shenmue en Shenmue 2 zijn ondanks dat ze behoorlijk verouderd zijn toch absoluut de moeite waard. Ja, het is even audiovisueel even tandenbijten op het moment dat je net begint en de besturing is stroperig. Maar wat de games je ervoor terug geven is bijzonder veel.

Je krijgt een van de grondleggers van zijn genre voor je kiezen en daarmee een dijk van een verhaal voorgeschoteld. Nogmaals, het spel is geen grafisch pareltje, maar wel krijgen spelers een emotioneel verhaal over een jongen die belangrijke lessen leert voorgschoteld.