Shaun White Snowboarding Review

Ubisoft brengt haar eigen snowboardgame uit met niemand anders dan Shaun ‘The Flying Tomatoe’ White in de hoofdrol. Zal deze game Shaun White eer aandoen of zal het eerder een rotte tomaat zijn?

Shaun White is een redelijk beroemde snowboarder en skateboarder. Hij schitterde al meerdere malen op de jaarlijkse X-games, waar hij in 2002 voor het eerst medailles won. Tussen 2003 en 2006 nam hij op dit evenement maar liefst zes gouden en drie zilveren medailles mee naar huis vanwege zijn prestaties op zowel het skatebord als het snowboard. In 2006 verdiende hij nog een gouden medaille tijdens de Olympische Winterspelen in Turijn.

Vrijheid, blijheid?
In Shaun White Snowboarding staat, zoals de titel het al verraadt, het snowboarden natuurlijk centraal. In deze open pistes krijg je eigenlijk alle vrijheid om te doen en laten wat je wilt. De beschikbare pistes bevinden zich op bergen in Europa, Park City, Japan en Alaska. Al deze pistes zijn meteen compleet toegankelijk voor de speler en bieden daadwerkelijk gigantisch veel routes naar beneden. Je zou feitelijk iedere keer een andere route vanaf de top kunnen nemen. Jammer genoeg is er weinig aan om in deze vrije piste rond te hangen, want er wordt niets mee verdiend of vrij gespeeld.

Als je dan eenmaal beneden bent, moet je ook weer naar boven. Er zijn meerdere mogelijkheden om dit te doen in Shaun White Snowboarding. Je kunt ervoor kiezen om een skilift te nemen en zo rustig van het uitzicht genieten of een nieuwe route plannen. Het is een beetje jammer dat de skiliften bijna helemaal leeg zijn, terwijl het toch altijd redelijk druk is op het onderste gedeelte van de pistes. Er staat echter ook een helikopter klaar om je naar boven te brengen. De derde en meest tijdrovende manier om terug naar boven te komen is te voet.

Te weinig te doen
Op de pistes zijn wel een aantal uitdagingen te vinden die worden aangegeven met een grote zwevende speaker met een vlag eraan. Bij deze verschillende uitdagingen moet je bijvoorbeeld zoveel mogelijk punten scoren door binnen een bepaalde tijd trucs uit te voeren. Ook is er in iedere piste een dozijn munten te verzamelen ten behoeve van ‘Shaun’s Quest’. Als alle munten in een piste zijn verzameld, zal Shaun White opduiken om een ‘focus-power’ te tonen. Hiermee is het bijvoorbeeld mogelijk door het ijs knallen om nieuwe gedeeltes van de pistes te ontdekken.

Ubisoft heeft ervoor gekozen om de gebouwen aan de voet van de verschillende bergen gewoonweg leeg te laten, terwijl hier de winkels voor kleding en snowboards goed terecht hadden gekund om het wat leuker te maken om te winkelen. Deze spullen zijn nu in een menu van het spel terug te vinden.

Als we de omvang van de pistes bekijken en de dingen die er te doen zijn, lijkt het alsof er niet erg veel te doen is naast de opdrachten. Dit is erg zonde, want zo voelt de open wereld wat leeg aan.

Meteen het diepe in
Aan het begin van een spel krijg je normaal gesproken een tutorial of iets in die geest. Bij Shaun White Snowboarding is dit helaas niet het geval en je moet eigenlijk maar zelf uitzoeken hoe de besturing in elkaar steekt. De uitleg die wel gegeven wordt, is over het algemeen redelijk vaag en er is wat oefening nodig om de eenvoudigste trucs uit te voeren. Een uitgebreidere uitleg over de controls en de obstakels, of zelfs een trainingspiste, was absoluut niet overbodig geweest in Shaun White Showboarding. Het feit dat juist dit is weggelaten is zelfs een beetje teleurstellend te noemen.

Door het linkerpookje naar boven te bewegen is extra snelheid op te bouwen, maar hiermee kun je ook front- en backflips doen. Met het rechterpookje zijn vervolgens nog de nodige grabs en andere trucs uit te voeren. Doordat het linkerpookje dus ook voor het versnellen wordt gebruikt, kan het al snel voorkomen dat er per ongeluk frontflips worden gemaakt op het verkeerde moment, die dan vaak mis gaan. Met de rechtertrigger kun je springen. Ook kun je, grappig genoeg, met de A-knop een sneeuwbal oprapen en naar anderen gooien.

Mooie pistes
Door dezelfde engine te gebruiken als Assassin’s Creed, heeft Ubisoft een heel mooi landschap weten te ontwerpen. Je kunt van boven op de berg bijna helemaal naar beneden kijken, wat bijdraagt aan een goede sfeer. De sneeuw is dikker naarmate je verder naar de top van de bergen gaat en de kans op lawines wordt dan ook steeds groter. Als je daarentegen verder naar beneden gaat, zal de sneeuw dunner worden en er zelfs over ijs gesnowboard moeten worden. Lager op de berg is het ook een stuk drukker dan bovenaan bij de top, zoals vaak ook het geval is op wintersport.

Jammer genoeg kent ook dit prachtige landschap de nodige fouten. Als je bijvoorbeeld tussen de bomen door gaat, zul je regelmatig takken raken die blijkbaar onzichtbaar zijn, en het snowboard zal vaak door verschillende voorwerpen heen steken. De fouten treden echter pas vaak op als je stil staat of te voet verder gaat. Het verplaatsen door de sneeuw ziet er dan onrealistisch uit en het spoor dat je achterlaat oogt ook niet mooi. De omgeving kent veel fouten als je even stil staat om er naar te kijken. De onnatuurlijke overgangen in de stukken berg die niet besneeuwd zijn, vallen daarbij als eerste op.

De muziek in Shaun White is verzorgd door een scala aan artiesten. Onder andere Audioslave en Run DMC zullen voorbij komen, terwijl je op je snowboard de verschillende pistes afglijdt. De andere mensen op de pistes zullen ook zo af en toe wat roepen. Als je bijvoorbeeld valt, zal je door anderen uitgelachen worden, maar als je een truc goed weet uit te voeren, zullen er mensen juichen of klappen. Dit komt natuurlijk ten goede aan de sfeer van het spel en het gevoel echt op de piste te zijn.

Waar is Shaun zelf?
Alhoewel deze game de naam Shaun White in de titel heeft, is deze snowboarder opvallend weinig aanwezig. Allereerst maak je een eigen karakter aan, waarmee je 90 tot 95 procent van het spel speelt. Shaun zal zijn opwachting hier en daar in het spel maken als ‘Shaun’s Quest’ op een bepaalde piste is voltooid. Hij zal dan even een nieuwe techniek laten zien, waarvan eigenlijk niet echt duidelijk is wat de bedoeling ervan is, maar verder laat hij zich niet veel zien. Je zult pas aan het einde van het spel als Shaun White zelf kunnen spelen, en dan heb je alles in de game eigenlijk al een beetje gedaan.

Het spel draait dan ook helemaal niet om Shaun White als merk. Het is mogelijk kleding en uitrusting van zijn merk kiezen, maar er zijn ook andere merken aanwezig die er uiteindelijk voor zorgen dat het niks uitmaakt welke naam er op het hoesje van de game had gestaan. Opzich is het natuurlijk een goed teken dat Shaun White niet alle eer krijgt, maar Ubisoft heeft de snowboarder een beetje op de achtergrond gelaten lijkt het wel.

Sneeuwpret voor iedereen
De online modus van Shaun White Snowboarding is erg goed in elkaar gezet. Spelers kunnen vlekkeloos met elkaar snowboarden met een maximum van maar liefst 16 spelers. Ubisoft heeft goed op de fouten en de successen van andere games gelet wat betreft deze modus. De speler kan zelf alvast beginnen te spelen, terwijl er nog niemand is en de rest kan achteraf gewoon mee komen doen.

Een vliegende tomaat of een rotte tomaat?
Ubisoft heeft met Shaun White Snowboarding een nieuwe snowboard titel op de markt gebracht, maar jammer genoeg is het spel niet volledig uitgewerkt. Er wordt maar weinig uitgelegd over de besturing, waardoor je jezelf maar moet zien te redden. De dubbele functie van het linkerpookje is ook niet erg praktisch, want het opvoeren van de snelheid kan zo niet goed gecombineerd worden met de trucs. Dit is jammer genoeg ook niet aan te passen in de opties. De open pistes zijn een groot pluspunt, maar je komt wel wat vaak grafische foutjes tegen als je naar beneden board. Shaun White Snowboarding is dan ook eerder een game die je over een paar maandjes uit de budgetbak haalt dan nu al aanschaft voor de volle mep.