Shad'O Review

Tower defence-games zien we in alle soorten en maten. Als je er over nadenkt stellen deze titels in de meeste gevallen weinig voor. Het enige dat je doet is torentjes of poppetjes plaatsen langs een weg waar vijanden overheen lopen. Niets bijzonders dus. Maar wat zou er gebeuren wanneer er een verhaal door alle actie heen verweven wordt. Een verfrissende draai of juist een onwelkome afleiding?

Waar we natuurlijk naar toewerken is dat deze recensie over precies zo’n game gaat. Shad’O brengt de tower defence-gameplay zoals we die kennen, maar probeert tussen de levels door een verhaal te vertellen. Een verhaal over de negen jaar oude William. Dit kleine jongetje, gekleed in een Pikachu-pyjama, is in een raar soort droomwereld beland. Zonder herinnering over hoe hij daar is gekomen. Stukje bij beetje en level na level probeert hij zijn geheugen terug te krijgen, maar hij is niet de enige die achter de herinneringen aan zit. Kwade schaduwmonsters zijn ook op weg. Een weg die jij juist weer moet voorzien van de nodige verdediging.

Deel van de game
Het klinkt allemaal wel leuk en aardig, maar is zo’n verhaaltje echt nodig? Waarom spelen we immers een tower defence-game. Vaak om de tijd te doden tijdens een pauze of op je smartphone terwijl je aan het wachten bent op de trein. Niet omdat het er zo mooi uitziet of juist een leuk verhaal heeft. De simpele, maar toch weer uiterst verslavende gameplay, maakt het leuk. Ben je een gamer die dit zoekt dan kun je Shad’O beter aan je voorbij laten gaan.

Ben je iemand die eens iets anders wil zien van een tower defence-game, zoals Orcs Must Die! dat bijvoorbeeld doet, dan ben je bij Shad’O aan het goede adres. Het verhaal heeft namelijk een vrij grote invloed op het spel, en dan met name op het uiterlijk. Een klein, goed jongetje probeert de donkere kwade monsters van zich af te weren. Dit contrast tussen goed en slecht, licht en donker, is heel mooi in beeld gebracht. In ieder level is de weg tussen het portaal waar de monsters vandaan komen en de herinnering gevuld met donkere schaduwen. Plaats je een toren dan verschijnt daar een klein lichtpuntje. Licht dat de weg uit het donker haalt en zo ook de wandelende monsters toont. Je kunt je dus wel voorstellen dat een kronkelend pad, in een met schaduw gevulde wereld, omlijnd met tientallen verlichte torentjes een vrij mooi plaatje geeft. Dit maakt het spel visueel heel aantrekkelijk.

Spreuk of toren
Hoewel het oog graag iets wil, snakt het hart van een gamer natuurlijk naar verslavende gameplay. Iets wat Shad’O ook brengt, maar heel bijzonder is het niet te noemen vergeleken met andere tower defence-titels. Je begint met slechts een paar torens. Een daarvan kun je bij een soort goudmijn plaatsen om geld binnen te halen en de rest gebruik je voor het stoppen van de stroomtoevoer van vijanden. Iedere aanvalstoren, om zo maar te zeggen, heeft weer een ander effect. Zo is er een toren die hele groepen vijanden vertraagt. Iets wat heel handig is wanneer de vijanden nogal snel zijn. Een ander schiet weer met een constante laser. Hij richt zich hiervoor op een enkele vijand, maar deelt wel meer schade uit.

Met al die verschillende effecten kun je wel stellen dat er een goede afwisseling nodig is wil je van alle markten thuis zijn. De vijanden bestaan namelijk ook uit verschillende typen monsters. Ieder met zijn eigen zwakte. Verder is de plaatsing van de torens ook heel belangrijk. Zoals we eerder schreven wordt het speelveld omgeven door duisternis. De monsters zijn dus aanvankelijk ook niet te zien. Torens plaatsen op strategische plekken is daarom nodig om te zien wat voor een vijanden er onderweg zijn. Je wilt hier immers zo snel mogelijk op inspelen door last minute nog wat torens te plaatsen. Dit geeft een leuke afwisseling doordat je beter na zult moeten denken over waar je de torens plaatst.

Naast torens is het ook mogelijk om spreuken te gebruiken tijdens een gevecht. Aan het eind van ieder level krijg je een punt dat je kunt besteden aan twee verschillende dingen. Het upgraden van je torens of het ontgrendelen van een nieuwe spreuk. Hoewel het upgraden van een toren heel aanlokkelijk klinkt, zijn spreuken ook niet geheel onbelangrijk. Zij kunnen namelijk het tij snel doen keren. Spreuken betaal je met de punten die je krijgt van het vermoorden van vijanden en brengen verschillende soorten effecten met zich mee. Sommige verhogen de inkomst van goud en andere maken je torens sterker voor een paar seconden. Spreuken op de juiste momenten activeren kan je dus een hoop moeite schelen.

Geen hotkeys
Jammer genoeg is er toch een groot nadeel dat met name op de latere en dus moeilijkere levels effect heeft. Shad’O maakt geen gebruik van hotkeys. Hierdoor zul je steeds met de muis in een menu alle torens moeten selecteren en deze vervolgens plaatsen op het veld. Het vergt een paar seconden extra tijd. Seconden die je op belangrijke momenten de das om kunnen doen. Daarnaast is er alleen een campaign wat de herspeelbaarheid van het spel geen goed. Je hebt dan wel de mogelijkheid om een level op een moeilijker niveau, de zogenaamde 'nightmare'-moeilijkheidsgraad, uit te spelen, maar heel erg veel zal dit niet helpen. De mogelijkheid om een vrij potje te spelen waar alles al ontgrendeld is zou hiervoor een goede aanvulling zijn.

Verfrissend, maar meer ook niet
Alles wat een tower defence-game moet hebben is aanwezig in Shad’O. Van het upgraden van je torens tot aan de verschillende soorten vijanden. Maar meer is het niet. Het blijft verder gewoon je standaard tower defence-game. De visuele pracht en het mysterieuze verhaal dat er doorheen verweven zit, zorgen er echter voor dat Shad’O zich nog enigszins onderscheidt. Vraag jezelf dus goed af waarom je dit type spel speelt. Want zoek je snelle hapklare actie zonder al te veel toeters en bellen dan ben je met deze titel aan het verkeerde adres.