Roll Camera Review - Zelf een film maken

We kijken allemaal wel eens een film. Maar hoeveel van ons hebben er wel eens een gemaakt? Heb je je altijd afgevraagd wat daarbij komt kijken? Niet gevreesd. Roll Camera is er voor jou. Nu kan jij alleen of met drie vrienden alles op alles zetten om een cinematische meesterwerk te maken. Of iets zo slecht dat het briljant is...

Zoek je een spel waarin je lekker samen kan werken? Heeft de stress van problemen die links en rechts de kop opsteken een zekere spanning voor jou? Stel je humor op prijs? Of heb je gewoon iets met films? Dan is deze review misschien iets voor jou! Roll Camera is van middelmatige moeilijkheid, en misschien zelfs een beetje aan de simpele kant. Wel is het hektisch, dus verwacht niet dat het gemakkelijk wordt.

In Roll Camera werk je voor een filmstudio die zijn beste tijd gehad heeft. Faillsement staat om de hoek en jullie hebben nog een laatste kans om iets goeds te maken. De tijd dringt en er is niet veel budget. Als de film geen succes is krijg je een geel slipje. No pressure.

Roll Camera draait vooral om het bouwen en manipuleren van set pieces en dan je crew opstellen om een scène op te nemen. Decor bouwen kost geld, dus wil je zoveel mogelijk werken met wat je hebt. Ook kan je de film editen zodat het beter overeen komt met het script. Als alles lukt heb je genoeg kwaliteit (punten) verdiend om een cineastisch meesterwerk naar de bioscopen brengen. Of je kan het riskeren en de film juist zo slecht maken dat het geniaal is. Ben je door je geld, of is de tijd om? Dan verliezen jullie direct.

Het eerste dat je in Roll Camera doet nadat alles is opgezet, is een probleem op tafel leggen. Er is nog niets gedaan, maar dingen gaan al mis. Deze problemen komen in de vorm van kaarten. Ze zijn geschud, en daarom willekeurig. Maar op de rug staat wel een symbool dat je een hint geeft naar het type probleem. De meesten zijn situationeel, waardoor het goed kan dat een probleem op het moment niet zo'n probleem is. Toch wil je het niet laten liggen. Want hoe langer ze daar blijven, hoe moeilijker het is ze op te lossen.

Dat dit het allereerste is dat gebeurt zet de toon voor het spel. Roll Camera is hectisch. Je bent constant problemen op aan het lossen, maar het is dweilen met de kraan open. Ondertussen hoop je dat er tussendoor genoeg tijd is om ook een scène te filmen. En langzaam maar zeker zie je je tijd en geld als sneeuw voor de zon verdwijnen. Al gauw beginnen spelers tegen elkaar te schreeuwen voor een heerlijke chaos a la Overcooked. Vind je die game leuk? Dan zit de kans er dik in dat Roll Camera jou ook wel ligt.

Nadat het probleem is onthuld rol je alle dobbelstenen. Zij vormen de crew die je deze ronde beschikbaar hebt. Er zijn manieren om dobbelstenen te veranderen of opnieuw te rollen. Maar vaak moet je daarvoor een werker plaatsen, en dat zijn dus ook je dobbelstenen. Dus is het vaak verstandig om te filmen met de camera die je hebt.

Gelukkig maakt het voor veel van de acties niet echt uit wat je rolt. Soms vragen ze naar twee van dezelfde gezichten, maar dat je iets dubbel rolt zit er altijd wel in. Wat lastiger is, is scènes opnemen. Daarvoor moet je wel precies de gezichten rollen die je nodig hebt. En een scène heeft meestal ergens tussen vier en zes crewleden nodig. Er zijn maar zes dobbelstenen, dus dat is een hoop!

Hiervoor kan je dobbelstenen toewijzen. Die staan vast op de plek. Nu zijn er al een paar gezichten zoals jij die wil. Maar je medespelers zullen hun beurt wel moeten doen zonder die toegewezen dobbelstenen. Hierdoor wordt elke beurt een puzzel waarin je opnieuw gaat zoeken naar je beste opties. Je hebt gelimiteerde grondstoffen, en je weet niet wat die gaan zijn. Welke heb je nodig voor je scène, en welke kan je missen? Wat moet er gebeuren voor de set klaar is, en wat is de optimale opstelling? Hierdoor voel je je met regelmaat een genie. En dat is een goed gevoel.

Iedereen heeft ook drie ideekaarten op hand. Je mag je medespelers niet vertellen wat je hebt, maar je kan wel aangeven dat je een goed idee hebt. Als het dan zover is kan het tijd zijn voor een pitchmeeting. Drie kaarten worden gespeeld, waarvan er eentje geselecteerd wordt. Deze ideekaarten zijn, net als de problemen, situationeel. Maar ze zijn wel flink krachtig. Dus het is altijd een goed idee te checken of iemand een goed idee heeft als het niet lukt een scène deze beurt te filmen. Of misschien kan je gewoon wat problemen oplossen.

Bovendien bewaar je een van de ideeën voor later. Die kan een speler gebruiken door twee werkers toe te wijzen, of een werker en geld of tijd. Zo heb je dus een extra optie op het bord, en dat is handig. Meer opties is altijd goed in Roll Camera.

Dat je niet mag overleggen wat voor ideeën je hebt is ook erg belangrijk. Het punt is dat een speler vaak anders het spel overneemt. Als alle informatie open is in een coöperatief spel wordt het al gauw zo dat iemand die luider of slimmer is bevelen gaat blaffen naar de rest. Dat is niet leuk, dus is het belangrijk dat er wat gesloten informatie is. De ideeën werken daarvoor aardig. Al had het wat ons betreft nog wel wat strenger gemogen. Maar goed, het moet ook leuk blijven.

Elke speler heeft trouwens ook zijn eigen rol. Deze rollen komen met unieke krachten die erg handig kunnen zijn. Als je Roll Camera op een lage moeilijkheidsgraad speelt zal je er misschien niet zo vaak gebruik van maken, maar als het moeilijker wordt ga je toch af en toe eens op je bordje kijken.

Ook heeft elke rol zijn eigen privilege. Daarmee bedoelen we niet dat het allemaal witte, heteroseksuele mannen zijn waarvoor alles mee zit. Het gaat om leuke, extra krachten die geen invloed hebben op het spel. Ze moedigen gewoon aan wat meer te roleplayen. Als de directeur meedoet kan een scène pas gefilmd worden als die "Actie!" roept. En de editor mag van zijn medespelers eisen sneller, langzamer of in een accent te praten. Elk personage heeft bovendien twee kanten, met als enig verschil een alternatieve privilege.

Door de krachten en privileges voegt iedereen altijd iets toe in Roll Camera. Tegelijkertijd zijn de krachten niet zo aanwezig dat je soms zit te wachten tot een specifieke speler aan de beurt is. Je kan ervoor kiezen de privileges te negeren, maar daar heb je eigenlijk alleen jezelf mee. Ze maken het spel namelijk een stuk meliger!

Wij moesten even graven om echte minpunten te vinden in Roll Camera. Maar dit is een review. Dus we hebben gegraven. Het eerste minpunt is dat het spel wat aan de gemakkelijke kant is. Roll Camera wordt flink wat lastiger met de hogere moeilijkheidsgraden en uitdagingen. Maar nooit zo pittig dat je later met diarree op de wc zit. En omdat het een coöperatief spel is ga je dat na een potje of tien wel een beetje missen. Misschien dat de verschillende acties specifieke dobbelsteengezichten konden eisen. Het zou ook kunnen dat de uitbreiding dit oplost. Maar die hebben we niet meegekregen, dus daar kunnen we niet over oordelen.

Ook de vormgeving van het bord is wat simplistisch. De klapperdoos is uitstekend en de scènekaarten zetten een lekker humoristische toon neer. Maar het bord is gewoon blauw. Misschien dat de figuren verschillende kleuren hadden kunnen gebruiken zodat het net wat meer opvalt. Een klein minpuntje, maar zij die graven zullen iets vinden!

Al met al is Roll Camera een leuke belevenis voor de hele tafel. De regels zijn simpel, maar de puzzel zet je toch een beetje aan het denken. Ook is de toon heerlijk humoristisch. Het bord had misschien net iets meer kleur mogen hebben, en het spel misschien is misschien een tikkeltje te gemakkelijk voor de lange duur. Maar dat neemt niet weg dat Roll Camera een fantastisch spel is.

Ben jij benieuwd naar Rol Camera? Je kan het spel hier bestellen voor $50 (ongeveer €44).