Retro City Rampage Review

Een game humoristisch maken valt niet mee. Je moet immers rekening houden met de verschillende soorten mensen die jouw spel spelen. Zijn het mannen of vrouwen, hoe oud zijn ze en waar liggen hun interesses? Retro City Rampage trekt zich hier niets van aan, en komt met humor die alleen grappig is voor de mensen die de jaren 80 en/of 90 bewust hebben meegemaakt.

Teenage Mutant Ninja Turtles, Contra, Metal Gear, Game Genie en Batman. Als deze begrippen herinneringen bij je oproepen, zit je goed bij Retro City Rampage. Een game die rechtstreeks uit het SNES-tijdperk lijkt te komen. Jij bent het 8-bit pixelfiguurtje 'Player' dat per ongeluk door middel van een tijdmachine terugkeert naar een tijd waar games nog op cartridges stonden en gekke professoren een lab in hun kelder hadden. Laat nou net zo'n professor Players enige hoop zijn om terug te keren naar zijn eigen tijd. Tijdens zijn zoektocht naar de onderdelen om de tijdmachine weer in elkaar te zetten valt er gelukkig genoeg te beleven.

GTA gevoel
Retro City Rampage gebruikt een top-down perspectief dat het best te vergelijken valt met de eerste GTA games. Er is zelfs een coversysteem aanwezig voor als je in een schietpartij verzeild raakt. De game bestuurt soepel, maar erg nauwkeurig is het nooit. Dit is in het begin van de game geen probleem, omdat je dan ook niet zo precies hoeft te mikken of netjes hoeft te rijden. Pas als de missies moeilijker worden, brengt het soms wat frustraties met zich mee. Gelukkig is het checkpoint systeem goed, en zal je nooit helemaal opnieuw moeten beginnen met een missie. Om het GTA gevoel compleet te maken heb je een hele stad tot je beschikking waar je kunt doen en laten wat je wilt, verschillende missie markers geven de missies aan die je verder helpen met het hoofdverhaal.

Fastfoodboer
In het overgrote deel van deze missies is de logica ver te zoeken, en daar zit de charme van RCR. We zullen daarom ook niet al te veel verklappen, want de bizarre situaties waar je in terecht komt zijn dé reden om deze game te spelen. Naast verwijzingen naar klassieke (game)series is er ook genoeg ruimte om wat commentaar te geven op herkenbare situaties die we allemaal wel eens tegen zijn gekomen tijdens het spelen van een spel. Zo is er een achtervolgmissie die Player naar eigen zeggen zo saai vindt, dat hij constant in slaap dreigt te vallen. Tijdens je achtervolging is het dus belangrijk om regelmatig een bakje koffie te kopen om je personage wakker te houden. Hij vindt het zelfs nodig om even een frietje en een hamburger te halen bij de lokale fastfoodboer.

De bovenstaande situatie is natuurlijk erg grappig, maar als je vervolgens kijkt naar het daadwerkelijk spelen van de missie is het een stuk minder lollig. Zo verschijnt het pijltje naar de hamburgerwinkel behoorlijk laat, en tegen de tijd dat je een auto hebt gepakt en de drive-in inrijdt, is je achtervolgingsdoelwit lang en breed vertrokken. Je zult de missie dus sowieso meerdere malen moeten spelen totdat je hem tot een goed einde brengt. Retro City Rampage geeft commentaar op de saaiheid van achtervolgmissies, maar laat je er vervolgens wel eentje meerdere malen spelen.

Lofzang
Gelukkig zijn er ook net zoveel momenten waarbij Retro City Rampage wel uitstekend werkt. De momenten waarop jij al een schietend een gebied doorrent terwijl de kogels en referenties naar andere games je om de oren vliegen is RCR op zijn best. Hierdoor is Retro City Rampage een fantastische lofzang naar een vervlogen tijd. Als jouw interesse bij deze tijd ligt is deze game een absolute must, maar als een PlayStation 2 je eerste console was is het misschien niet jouw game. Zonder de humor blijft er namelijk een relatief kale game over. Een goede test nodig? Probeer zo veel mogelijk referenties te ontdekken in bovenstaande trailer.