Resistance 2 Review

Resistance: Fall of Man was de grote launchtitel voor de PlayStation 3. Het tweede deel zou vooral groter worden en meer bieden, maar wordt de game daar ook beter door?

Meteen verder knallen
Resistance 2 gaat direct verder waar het eerste deel ophield. Daarin was de Tweede Wereldoorlog nooit gebeurd, want vlak daarvoor vielen de Chimera aan. De invasie, die in Rusland begon, hield al snel heel Europa in haar greep, en Engeland was het enige land dat nog vrij was. Daar vocht jij als Nathan Hale, maar jouw acties mogen niet baten. Uiteindelijk word je gered en overgevlogen naar een militaire basis in IJsland. Maar ook deze wordt overrompeld door de aanvallende Chimera, en je vlucht verder richting de Verenigde Staten.

Twee jaar na je vlucht vanuit Europa komt de oorlog toch weer naar je toe. De Chimera vallen namelijk Amerika binnen, en jij zult wederom je best moeten doen om ze tegen te houden. Gelukkig voor jou ben je geen normale soldaat meer, maar een Sentinal. Deze mannen zijn geïnfecteerd met het Chimera virus, maar nog wel menselijk gebleven. Daardoor zijn ze sterker en verdwijnen hun wonden als ze even buiten vuur blijven.

Grotere vijanden, zelfde wapens
Dit neemt echter niet weg dat de Chimera nog steeds een grote bedreiging vormen, en groot is hier dan ook letterlijk bedoeld. De vijanden die je in Resistance 2 tegenkomt zijn maar zelden kleiner dan jijzelf en soms wel honderd keer zo groot. Vooral de eindbazen zijn lastig klein te krijgen, en lijken jou met één klap te kunnen verpulveren.

Gelukkig voor jou heb je een flink wapenarsenaal om jezelf mee te verdedigen, al is deze niet heel veel veranderd in vergelijking met het eerste deel. Dat is ook logisch, want het verhaal speelt zich slechts twee jaar later af. Toch zijn er wel degelijk nieuwe geweren om mee te knallen, zoals de Marksman, waarmee je drie kogels snel achter elkaar afvuurt, en de Wraith, die naast een wapen ook als schild gebruikt kan worden. Toch zul je nog steeds het meest rondlopen met je oude vertrouwde wapens, die genoeg in de levels te vinden zijn.

Verdeelde gevoelens in de singleplayer
De singleplayer in Resistance 2 zal je al snel een uur of tien bezig kunnen houden, en voor een groot deel is dit een goede ervaring. De schaal van de gevechten wordt goed overgebracht en de vijanden en wapens zijn goed bedacht. Daarbij komt dat alles er zeer netjes uitziet. Toch zijn er wel degelijk minpunten die regelmatig tot frustatie kunnen leiden, zeker als je op de hogere moeilijkheidsgraden speelt. Zo rennen vijanden vaak direct op jou af, terwijl er voor je toch echt drie andere soldaten hun magazijn lopen leeg te knallen. Deze worden echter genegeerd, want blijkbaar zien de Chimera jou als een grotere bedreiging, zelfs als je jezelf helemaal achterin stil houdt. Bij de kleinere vijanden is dit niet zo'n probleem, maar als je oog in oog staat met drie enorme Titans en ze zich alleen met jou bezig houden, wordt het wel vervelend.

Overigens komt het in Resistance 2 wel vaker op trial-and-error aan. Je weet soms totaal niet waar vandaan geschoten wordt en het overzicht in gevechten is over het algemeen ver te zoeken. Hierdoor zul je regelmatig doodgaan, op zoek naar de goede tactiek om een vuurgevecht aan te pakken. Ook vallen vijanden soms vanuit het niets aan, en maken jou af met een enkel schot. Aan de ene kant biedt dit een chaotische ervaring van een oorlog, maar aan de andere kant wordt het soms wel erg vervelend als je voor de vijfde keer op hetzelfde punt dood neervalt, omdat je geen idee hebt wat je moet doen.

Daarbij komt dat het verhaal in Resistance 2 niet heel duidelijk wordt neergezet en je alleen weet wat Hale zelf heeft ondervonden. Hierdoor zul je soms missies doen waarbij je totaal niet weet waarom je daarmee bezig bent.

Hierdoor laat de campaign wat gemixt gevoelens achter. Het kent briljante stukken die je nog lang bij zullen blijven, maar valt soms binnen vijf minuten terug in een middelmatige shooter waarin je kale gangetjes door rent, met hier en daar een Chimera om neer te halen.

Met 60 man online
De singleplayer campaign kent dus een mix van positieve en negatieve punten, maar gelukkig biedt Resistance 2 een stuk meer dan een oorlog om in je eentje te spelen. De multiplayer modi in het eerste deel waren al uitgebreid, maar in deel twee gaat ontwikkelaar Insomniac daar nog eens overheen. Je kunt nu met 60 man online gaan, al zul je niet veel spellen vinden die ook daadwerkelijk helemaal vol zitten. Een gevecht met 30 of 40 mensen is echter ook groot genoeg en biedt flink wat actie. Het wordt echter niet snel te chaotisch, omdat elk team zijn eigen kleine doelen krijgt. Deze zijn echter niet verplicht, dus je kunt ook naar hartenlust vijanden opzoeken en in het rond schieten.

Samenwerken met z'n achten
Naast een grote versus modus kent Resistance 2 natuurlijk ook een veelbesproken coöperatieve modus. Deze is met maximaal acht man te spelen, en speelt heel anders dan de singleplayer. De game past zichzelf aan het aantal spelers aan, dus als je met twee man een gevecht met een paar kleine Chimera tegenkomt, dan kan dat met acht man weleens een complete oorlog zijn. Deze modus kan het beste met wat vrienden gespeeld worden, want met vreemden wordt vaak niet zo goed samengewerkt, en dat is wel echt nodig om het meeste plezier te beleven.

Grafisch goed verzorgd
Qua content biedt Resistance 2 dus genoeg, en ook grafisch ziet alles er netjes uit. Zoals op de vele screenshots en trailers te zien is, heeft Insomniac een mooie titel afgeleverd waarin enkele enorm mooie momenten zitten. Andere omgevingen zijn wat minder mooi afgewerkt, waardoor het lijkt dat het spel op het laatst af moest en het detail niet overal kon worden aangebracht. Zo loop je regelmatig door huizen en gangen die grafisch wel iets netter mochten, maar dit stoort totaal niet en vergeet je al snel wanneer er een monster van dertig meter voor je staat wanneer je naar buiten loopt.

Conclusie
Al met al is Resistance 2 een goede shooter, die hier en daar wat minpuntjes kent. De singleplayer campaign zorgt regelmatig voor frustratie, omdat deze wisselt tussen indrukwekkend en matig. Hierbij helpen de grotere gevechten en sterkere vijanden niet. De uitgebreide multiplayer modi maken dit echter grotendeels goed.