Resident Evil Revelations 2 Episode 3 Review - Beste tot nu toe!

Inmiddels is de derde aflevering van Resident Evil Revelations 2 uit. Deze episode biedt meer vermaak, afwisseling en intrige. Lees waarom in de Resident Evil Revelations 2 Episode 3 Review!

Zoals bij de eerdere episodes is ook Episode 3 verdeeld in twee chapters. Een met Claire Redfield en Moira Burton, de ander met Barry Burton en Natalia (alias klein creepy meisje in nachtjapon, brrr!). Het verhaal wordt stukje bij beetje ontrafeld, kent plottwists en is vrij boeiend om te volgen. De actie is in dit derde deel ook het leukste tot nu toe, behalve voor player 2 in de co-op modus.

Co-op blijft leuker dan alleen spelen, en niet alleen vanwege het griezelaspect wat je graag samen wilt ondergaan. Als de tweede speler door een CPU wordt bestuurd is dat af en toe frustrerend. Ze lopen niet door, schijnen hun zaklantaarn niet waar je wilt, pakken geen items op, enzovoort.

Maar, het is niet altijd even leuk om speler 2 te zijn in de co-op. Zoals vermeld in de Episode 1 review speelt speler 2 als Moira, die om één of andere reden heeft besloten nooit een geweer te vuren. Daardoor heb je alleen een breekijzer en een zaklamp. Je kan door met de zaklamp te schijnen wat hulp bieden door zwakke plekken van vijanden aan te tonen en kleine items te vinden zoals ammo.

Het voelt echter steeds meer als een gimmick. Zo zijn er af en toe deuren met een balk ervoor, die alleen Moira kan openbreken met haar koevoet. Het voelt te veel als blokkade die in het leven is geroepen om Moira iets extra's te doen te geven, niet als een wezenlijk gameplay onderdeel.

Ook kan Claire allerlei verschillende vuurwapens verzamelen, en deze uitgebreid upgraden op sommige punten tijdens de levels. Voor Moira is er niets van dit alles! Het komt neer op wachten totdat Claire al het gespuis neerschiet, om daarna even met je zaklamp rond te schijnen of je nog items kunt vinden. We merkten in de Episode 2 review al op dat de focus meer op speler 1 ligt, maar dit werd nu toch wel een beetje saai voor speler 2.

Ondanks de ondergeschikte rol van speler 2 zijn sommige puzzels erg leuk gedaan. Je bent vaak toch even aan het rondkijken, aan het zoeken, soms aan het doodgaan, en aan het nadenken voordat je een aha-erlebnis ervaart en plots verder kunt in het level. Bij de betere puzzels wordt dan ook goed gebruik gemaakt van het co-op aspect en dien je elkaar te helpen om verder te kunnen komen.

Echt moeilijk is het niet, maar in ieder geval zijn de puzzels iets pittiger (en dus leuker) dan in de voorgaande episodes. Leuk aan het hoofdstuk met Barry en Natalia was dat alleen Natalia één soort vijand kan zien, dankzij haar zesde zintuig. Als Barry te ver vooruit loopt, wordt hij ineens gedood door een onzichtbare vijand, tenzij speler 2 hem hiervoor waarschuwt.

Toch blijft het jammer dat alleen speler 1 combat meemaakt. Aan het einde van Chapter 1 krijgen Claire en Moira een ware bossfight voor je kiezen, waarbij je echt wel even bezig bent om het monster te verslaan. Deze hele bossfight loopt speler 2 maar een beetje rond op zoek naar ammo die je dan naar speler 1 kunt doorspelen.

Het episodische aspect werkt boven verwachting, het lijkt wel alsof horror games hiervoor gemaakt zijn! Een uur of anderhalf uur in spanning is meer dan genoeg en het is niet zo erg om daarna te moeten stoppen. Daarnaast is het verhaal erop gemaakt om in verschillende delen verteld te worden. Vaak genoeg kom je op dezelfde plekken met Barry en Natalia als waar Moira en Claire geweest zijn, waardoor er kleine onthullingen ontstaan waar je als speler zelf achterkomt, en hoeft het niet voorgekauwd te worden.

Al met al brengt Episode 3 het beste voort van wat we tot nu toe van Revelations 2 hebben gezien. Meer afwisseling in de levels, een spannend verhaal en goede actie. Dit laatste geldt vooral voor speler één helaas.