Rainbow Six Extraction Review - Tactisch aliens knallen

Na zeven jaar afwezigheid is Rainbow Six terug met een gloednieuwe game. Dit keer staat het ontrafelen en uitroeien van een buitenaardse bedreiging op het menu. Of Ubisoft iets weet te maken van die synopsis, lees je in de Rainbow Six Extraction review.

Rainbow Six is een serie die al flink wat jaren meegaat en waar realisme en spannende actie centraal staat. Of het nou om de originele Rainbow Six uit 1998 gaat of over de intense multiplayer aanwinst uit 2015: Rainbow Six Siege. Het was dan ook even raar opkijken toen Rainbow Six Extraction werd aangekondigd.

In plaats van het bestrijden van terroristen, moet er nu opeens gejaagd worden op buitenaardse wezens. Het is dan ook niet vreemd dat fans van de serie niet meteen stonden te trappelen op Extraction, juist omdat het zo afwijkt van de formule. Nu, drie jaar na die aankondiging, is het tijd om te kijken of de kruisbestuiving zijn vruchten heeft afgeworpen.

Want wat kun je nou precies verwachten van Rainbow Six Extraction? Verspreid over twaalf levels op vier verschillende locaties duik jij het gevaar in om de strijd aan te gaan met de buitenaardse Archean. Elk level bestaat uit drie gebieden die elk hun eigen objective hebben. Volbreng je die, dan kun je door naar het volgende gebied.

Heb je alle opdrachten afgerond of wordt het je te heet onder de voeten, dan kun je te allen tijde extracten om veilig terug te keren naar HQ. Lukt je dat niet, dan raakt je operator MIA en moeten ze tijdens een nieuwe sessie gered zien te worden. De opzet klinkt simpel en dat is het eigenlijk ook. In feite speel je constant dezelfde content overnieuw.

Om die cyclus toch wat variatie mee te geven, worden de opdrachten elke keer dat je een level start willekeurig gekozen uit een poel van mogelijke doelen. Denk aan het plaatsen van bommen, het redden van VIP’s of het vernietigen van aliennesten. Zie het als een uitgebreide versie van Terrorist Hunt uit Rainbow Six Siege.

Sowieso voelt de game erg vertrouwd aan. De basis van Rainbow Six Extraction is namelijk direct uit diens online voorganger Siege gehaald. De gameplaykern, die sinds 2015 flink is gefinetuned, is ook meteen één van de sterkste punten die Extraction te bieden heeft. De game speelt namelijk heerlijk weg. Bovendien kun je kiezen uit een rooster met vijftien bekende gezichten, inclusief hun unieke vaardigheden.

Zo lapt Doc je teamgenoten zo weer op, zorgt Vigil ervoor dat je ongezien langs vijanden loopt en ook Tachanka is van de partij met zijn klassieke mounted machine gun. Het maakt niet uit wat je afschiet, het knallen an sich zit heerlijk in elkaar. Daarbij is het tof om de game in co-op te kunnen spelen. Het is zelfs een aanrader, omdat Rainbow Six Extraction in je eentje best wel een pittige kluif kan zijn.

Je bent als operator namelijk geen wandelende tank en met een paar schoten of klappen leg je zonder pardon het loodje. Een beetje back-up in de vorm van wat vrienden die je rugdekking kunnen geven, is daarom geen overbodige luxe. Tevens maskeert de co-op een gedeelte van de gebreken dat om Rainbow Six Extraction hangt.

Want waar de titel lekker weg knalt, ligt de eentonigheid heel snel op de loer. Hoewel de objectives constant rouleren, voelt elk potje dat je speelt vrijwel hetzelfde. Loop naar binnen, verken de omgeving op zoek naar je doelwit, knal wat Archeon af en ga door naar de volgende ruimte om hetzelfde te doen.

Het helpt daarbij niet dat de levels enorm op elkaar lijken, ondanks de verschillende locaties. New York, San Francisco, Alaska en New Mexico klinken redelijk afwisselend, maar in de praktijk zie je veelal dezelfde houten en betonnen muren. Daarbij duurt het best even voor je nieuwe locaties vrijspeelt, waardoor je al vanaf het begin heel veel dezelfde levels achter elkaar speelt.

Het had zeker niet misstaan om de aankleding wat meer uitbundig uit te werken. Rainbow Six Siege kent immers ook een paar hele toffe levels die flink van elkaar verschillen. In Extraction voelt het alsof je constant dezelfde kamer inloopt, gevuld met nesten, smurrie en dezelfde monsters die je opwachten.

Tel daarbij op dat er een duidelijke campagne met bijbehorend verhaal of context mist. Het zorgt er gewoon voor dat je na een sessie van twee à drie uur wel weer genoeg hebt gezien en wat anders gaat doen. Je voelt totaal niet de drang om verder te levelen of te verkennen.

Je hebt dertig milestones die je vrijspeelt door XP te vergaren en je toegang verschaffen tot nieuwe operators, gear en levels. Tevens kun je elke operator op dezelfde manier levelen tot maximaal level 10 om nieuwe wapens en upgrades vrij te spelen. Maar daar houdt het op. Geen speciaal einde, geen hele nieuwe manier om te spelen en geen andere noembare rewards.

Het enige wat op je staat te wachten is endgame content die je dezelfde dingen laat doen als in de basisgame, maar dan met meer obstakels, sterkere Archeon en meer mutators. De kans is groot dat je tegen de tijd dat je die endgame content vrijspeelt, al genoeg van Rainbow Six Extraction hebt gezien.

De game voelt meer als een uit de kluiten gewassen uitbreiding dan een volwaardige game. Daarvoor is de opzet gewoon te simpel en de variatie te klein. Hoewel de gameplay zelf nog steeds heerlijk weg knalt, is de omliggende aankleding karig. Het lijkt bijna of de game nog niet af is; alsof er een einde mist. Wat overblijft is een shooter die eentonig voelt en oogt. Objectives lijken allemaal best wel op elkaar en de verschillende locaties zijn allemaal meer betonpaleisjes dan originele locaties om lood in te knallen.

De co-op weet de pijn hiervan enigszins te verzachten, maar onderaan de streep zorgt het bovenstaande ervoor dat Rainbow Six Extraction tegenvalt. De game is nu meer snelle snack voor tussendoor dan een volwaardige nieuwe Rainbow Six game. En dat doet stiekem wel een beetje pijn van binnen.